တကယ္ မရည္ရြယ္တာပါ

့ဒီေန႔ ေသာၾကာဆိုေတာ့ အိမ္ေရာက္ရင္တစ္ခုခုစားဖို႔ စဥ္းစားျပီးသားပါ ။ ဒါနဲ႔တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးတဲ့ ေၾကးအိုးလုပ္မယ္ေပါ့ေနာ္ ။ လုပ္ပံုလုပ္နည္းကိုလည္း ေမးလိုက္ရတာ လူကုန္ပါတယ္ ။ မလုလုဘေလာ့က လုပ္နည္းကိုေတာင္ ရံုးကေန ပရင့္ထုတ္သြားခဲ့ေသးတယ္ ဒီလိုၾကိဳးစားတာေလ ...ဟိဟိ ။ ရထားေပၚမွာလည္း စဥ္းစားလာရတာ အေမာပါ ဒီလိုနဲ႔ဆင္းရမယ့္ ဘူတာေရာက္ေတာ့ ေစ်း၀င္၀ယ္ျဖစ္တယ္ေလ ။ အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာပဲ ဘယ္လိုမွမစဥ္းစားထားတဲ့ သူတို႔ေတြက ကိုယ့္ကိုျမဴဆြယ္လာခဲ့တယ္ေလ အစံုပါပဲ နားရြက္ ၊ အသဲ ၊ ႏွလံုး ၊ ေက်ာက္ကပ္ ၊ အူခ်ိဳ ၊ အူမၾကီး ၊ အသားေပါ့ေနာ္ ။ ကိုယ့္လက္ေတြ သူတို႔ဆီကို လွမ္းမိသြားခဲ့တယ္ ။ သူတို႔နဲ႔ပက္သက္တဲ့ ၾကာဆံေၾကာ္ဖို႔ ေဂၚဖီထုပ္ နားရြက္သုတ္မွာ ထည့္မယ့္သခြားသီး အိုးးးးး အစံုပါပဲေလ ။ ကိုယ္ပိုက္ဆံရွင္းျပီးလို႔ အျပင္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္လက္ထဲမွာ ငရုပ္သီးေဆာ့စ္ရယ္ ၊ ဂ်င္း ၾကက္သြန္ျဖဴေဆာ့စ္ရယ္ က ကိုင္ရက္သားေလး ျဖစ္ေနျပီေလ ။ မွားလား မွန္လား စဥ္းစားရင္း ကိုယ္စီးရမယ့္ ၉၇၀ ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ အိမ္ေရာက္ျပီး ၇နာရီ က စခ်က္လိုက္တာ ည ၉နာရီမွာ ပန္းကန္ထဲက ပံုစံျဖစ္လာခဲ့တယ္ေလ ။ တကယ္ကို မရည္ရြယ္ခဲ့ပါဘူး ေနာက္ဆံုးေတာ့လည္း မတတ္ႏိုင္ပဲ ပံုေလးရိုက္ျပီး အဆူခံမယ္ဆိုျပီး ဒီပို႔စ္ေလးေရးလိုက္မိပါတယ္ ။

စားျပီးေတာ့ ကုိယ္ကပိန္ခ်င္သူမဟုတ္လား ။ ဒီေသးသြယ္တဲ့ ပါးစပ္ေလးကို မထိန္းႏိုင္လို႔ ဒီလိုမလွမပ ကိုယ္ခႏၶာရေလျခင္း ဆုိတဲ့ ေနာင္တတရားကို ရင္၀ယ္ပိုက္ျပီး ေအာက္ကခြက္ထဲကလို သံပရာသီးေလးေပါင္းမ်ားစြာကို ပြက္ပြက္ဆူေနတဲ့ ေရေႏြးမွာ မညွာမတာစိမ္ျပီး အေစ့မ်ားကို အညွိဳးၾကီးစြာ၀ါးစားခဲ့ရတယ္ေလ ။ တတ္ႏိုင္ဘူး ကမၻာမီးေလာင္ သားေကာင္ခ်နင္း ဆိုလားပဲ....။ မွားရင္ျပင္ေပးဦးေနာ္..ဟိဟိ ။

ဒီပို႔စ္ေရးျပီးေသာ အခါသမယတြင္ အဆီရစ္ကာ ေလေလးတျဖဴးျဖဴးုျဖင့္ စက္ေတာ္ေခၚရန္ ကုတင္ကိုျပဴးကာျပဲကာ ရွင္းေနရပါေတာ့ေလသတည္းးးးးးးးးးးးး ။