ဖ်က္လို႔မရ သမိုင္းမ်ား ၄

ေနာက္ေန႔က ေက်ာင္းကားလိုက္ေစာင့္ေပးတဲ့ အိမ္ကအကူေကာင္မေလးကို အရင္လမ္းထိပ္ကို သြားခိုင္းလိုက္တယ္ ။ ကိုယ္ကေတာ့ ဟိုေယာင္ေယာင္ ဒီေယာင္ေယာင္လုပ္ျပီး ေနာက္ကလိုက္သြားတယ္ေလ ။ အေမေမးရင္ သူလြယ္အိတ္ နဲ႔ ထမင္းခ်ိဳင့္ ယူသြားျပီလို႔ေျပာမယ္ေပါ့ေနာ္ ။ သစ္ လည္တယ္ဟုတ္ .....။ ေက်ာင္းကားေပၚေရာက္ေတာ့ မလိုက္တဲ့သူေတြက ေပ်ာ္ႏိုင္သေလာက္ သြားထားတဲ့သူေတြက အသံေတာင္မထြက္ပါဘူး ။ ဒီလိုနဲ႔ေထာက္ၾကံ့ေက်ာ္ေတာ့ တိုးဂိတ္တစ္ခုရွိပါတယ္ ။ ေက်ာင္းကဆရာ ဦးသက္ဦးရယ္ ၊ ေနာက္ဆရာတစ္ေယာက္ရယ္က ငါတို႔လိုက္မယ္ဆိုျပီး ကားေပၚတက္လာပါတယ္ ။ အားလံုးကေတာ့ ဆရာေတြကားၾကံဳလိုက္တယ္ေပါ့ေနာ္ ။ ေက်ာင္းထိပ္ကိုေရာက္ရင္ ေက်ာင္းသားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ကင္တင္းကိုသြားပါတယ္ ။ အေဆာင္ေတြနားထိမလိုက္ဘူးေပါ့ေနာ္ ။ သူငယ္ခ်င္းကလည္း ကားကိုရပ္ေရာ ဆရာဦးသက္ဦးက ေျပာပါတယ္ ဘယ္သူမွကားေပၚက မဆင္းရပါဘူးတဲ့ ေက်ာင္းရံုးခန္းကိုဆက္ေမာင္းပါတဲ့ ....။ သစ္ နဲ႔ ခိုင္ဇာ မ်က္ႏွာမွာေသြးမရွိေတာ့ပါဘူး သစ္တို႔ရဲ႔ လြယ္အိတ္ကေရာက္ေနေတာ့ ျငင္းလို႔လံုး၀မရဘူးေပါ့ေနာ္။ ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္လက္ကိုတစ္ေယာက္ ကုိင္ထားၾကပါေသးတယ္ ။ ရံုးခန္းေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာမၾကီးက အားလံုးကိုတန္းစီခိုင္းပါတယ္ ။ မေန႔ကသြားတာဘယ္သူေတြပါလဲလို႔ဆိုေတာ့ ေယာက္်ားေလးမ်ားက ကၽြန္ေတာ္တို႔ပါပဲလို႔ ေျပာလိုက္ေပမယ့္လည္း သစ္ ႏွင့္ ခိုင္ဇာ က ရံုးခန္းထဲမွာ မ်က္စိနဲ႔ကိုယ့္လြယ္အိတ္ကို လိုက္ရွာေနပါတယ္ ။ မပါတဲ့သူေတြကိုယ့္အတန္းကုိယ္သြားဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သားက ဘာမွမပါဘူးေလ ။ အူလည္လည္နဲ႔ စာသင္ခန္းကို၀င္လာပါတယ္ ။ လြယ္အိတ္ နဲ႔ ထမင္းခ်ိဳင့္က အခန္႔သားေလ မေန႔က်န္ခဲ့တာေတာ့ လံုး၀မျဖစ္္ႏိုင္ဘူးေလ ညေနဘက္မွာလည္း အီးဗီနီးတန္းရွိေသးတယ္ဆိုေတာ့ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေပါ့ေနာ္ ။ ဘယ္သူ႔ကိုေမးရမလဲမသိဘူးေလ ျပီးေတာ့ဒီအခ်ိန္သင္တဲ့ ဆရာမကလည္း အေပါက္ဆိုးစာေမးတဲ့ ဆရာမဆိုေတာ့ ၂ေယာက္သားျငိမ္ေနၾကတာေပါ့ေနာ္ ။ ျပီးေတာ့မွ ေအးျမကိုေမးေတာ့ သူမေန႔က လြယ္အိတ္အားလံုးေက်ာင္းလႊတ္ေတာ့ ေက်ာင္းေရွ႔အေဆာင္က သူငယ္ခ်င္းဆီမွာ အပ္ေပးသြားေၾကာင္း ထမင္းဗူးကိုေတာ့ယူျပီး ဒီမနက္နင္တို႔အတြက္ ထည့္လာေပးေၾကာင္းေျပာပါတယ္ ။ အဲဒီေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္သားရီေမာႏိုင္ေတာ့တာပါ ။ ေနာက္အပိုင္းက်ရင္ မင္းသိခၤျခံမွာ ဟိုေကာင္ေတြနဲ႔ ေဗဒင္သြားေမးတာ လယ္ကြင္းထဲျဖတ္ေျပးတဲ့ အေၾကာင္းေရးမယ္ေနာ္....။ ဆက္ရန္။