စလံုးေရာက္စ သစ္ဘ၀ ( ၂ )

တည္းခိုမယ့္အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ကရွိျပီသားေလ သူတို႔ကေတာ့အလုပ္၀င္ေနျပီ ေပါ့ေနာ္။ ေရာက္တာနဲ႔အိမ္ကိုဖုန္းဆက္တယ္ ျပီးေတာ့သူတို႔ခ်က္တာစားတယ္ ။ ဘယ္လိုေလွ်ာက္ ဘယ္လို၀င္ဆိုတာလည္း ဘာမွကိုမေမးလိုက္ပဲ ပင္ပန္းလို႔အိပ္တယ္ေလ ..... ဟိဟိ ။ ေနာက္ေန႔ ကိုယ္ႏိုးလာေတာ့ တစ္ေယာက္မွမရွိေတာ့ဘူးေလ ။ အင္တာနက္ကလိုင္းမရွိလို႔ ဖမ္းျပီးသံုးတာဆိုေတာ့ ဘယ္လိုဖမ္းရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ အဲဒီေန႔လည္း အိပ္ျပီးစား စားျပီးအိပ္ပဲေလ ။ ညေနသူတို႔လာမွ ေမးစရာရွိတာေလးေတြ ေမးရေတာ့တာေပါ့ေနာ္ ။ သတင္းစာစဖတ္ပါတယ္ မနက္ကတည္းက ဖတ္လိုက္တာ ၁၀နာရီေက်ာ္တဲ့အထိ အလုပ္ရွာရမယ့္ေနရာ မေတြ႔ဘူးေလ ။ အစကေန တစ္အုပ္ျပီးတစ္အုပ္ ဖတ္ေနတာေလ ....အရမ္းလည္တာေနာ္ ။ ၃ရက္ေလာက္မွ အဆင္ေျပသြားတယ္ ။ ညဘက္ သူတို႔ျပန္လာရင္ အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ ကိုယ္ကေတာ့ အင္တာနက္မွာပဲ ေခါင္းစိုက္ေနတာေပါ့ေနာ္ ။ ပိတ္ရက္ဆုိသူတို႔က လိုက္ပို႔ပါတယ္ ဟိုေနရာဒီေနရာ ကိုယ္ကအလုပ္မရေသးေတာ့ မသြားခ်င္ေလ ။ ဒီလိုနဲ႔အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုရတယ္ ၁၅၀၀ေပးေတာ့ လုပ္ဖူးဆိုျပီး ျပန္လာတယ္ လူမိုက္ေလ သိတယ္ဟုတ္ ...း) ။ ေနာက္အင္တာဗ်ဴးေတြ ထပ္ရတယ္ အဆင္မေျပဘူး တစ္ခ်ိဳ႔အင္တာဗ်ဴးေတြဆို တကယ္ရီရတယ္ ။ တစ္ခုေျပာျပမယ္ ဆမ္ဘာ၀မ္းကေန သြားရတာ အ၀င္မွာကတ္တစ္ခုေပးရတယ္ ဒါမွမဟုတ္ ပတ္စ္ပို႔စ္ေပါ့ေနာ္ သစ္ကဘာေပးတယ္ ထင္လဲ ေက်ာင္းသားကတ္ျမန္မာလိုဟာကို ေပးခဲ့တယ္ ။ သူတို႔ကလည္း ယူတယ္ေနာ္ ။ ဟိုေရာက္ေတာ့ ထမင္းစားခ်ိန္ေလ လူေတြကလည္း ထြက္လာတာအမ်ားၾကီးပဲ အခန္းတစ္ခုထဲမွာ ထားတယ္ သစ္တစ္ေယာက္တည္း ေနာက္ေတာ့ ၀င္လို႔ရျပီဆိုျပီး မီတင္ရြမ္းလို ဟာမ်ိဳးမွာဗ်ဴးတယ္ သူတို႔က ပံုလဲဆြဲခိုင္းတယ္ ။ အိုေကတယ္ေပါ့ေနာ္ ။ မနက္ျဖန္ဖုန္းဆက္မယ္တဲ့ ကိုယ္ကလည္း အိုေကေပါ့ေနာ္ အျပင္ေရာက္ေတာ့ အခန္းကအက်ယ္ၾကီးေလ ပတ္ခ်ာလည္မွာ ေလွ်ာက္လမ္းေပါ့ေနာ္ ။ ကိုယ္ႏွဳတ္ဆက္ျပီးထြက္လာလိုက္တာ တံခါးေပါက္ကိုမေရာက္ပဲ တပတ္ျပည့္ျပီး သူ႔ဆီျပန္ေရာက္သြားတယ္ ။ ေမးစရာကလည္းတစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးေလ ။ အဲဒီမန္ေနဂ်ာကိုယ္တိုင္ပဲ ေအာက္အထိလိုက္ပို႔တယ္ ထမင္းစားဖို႔သူကေခၚေနပါေသးတယ္ ကိုယ္ကရွက္လို႔ေျပးခ်င္ေနျပီေလ .....ဟိဟိ ။ ရရင္ေတာင္ရွက္လို႔မလုပ္ဘူးလို႔ စဥ္းစားထားတာ သူတို႔ကလည္း ေခၚပါဘူးေလ ။.......ဆက္မယ္ေနာ္ ။