သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေဖာ္၀ပ္ပို႔ေပးလို႔ ေ၀မွ်လိုက္ပါတယ္ ။ ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစရွင္ ။
ျမဳိရခက္ၾကီး
ထမင္း၀ုိင္းအနားတြင္ ရပ္လ်က္ အန္တီျမက ဧည့္သည္မ်ားကုိ ေျပာသည္။
"စားၾကပါေနာ္။ အားမနာပါနဲ႔။ ဒါနဲ႔ ဦးဘေမာင္ ၾကက္သား တတိယတုံး ယူလုိက္ပါအုံး။ ဘယ္သူဘယ္ႏွစ္တုံး စားတယ္ဆုိတာ ကၽြန္မ မမွတ္တတ္ပါဘူးရွင္"
တစ္ေယာက္မွ မရွိပါ
လူဆုိးမ်ား လက္မွ လြတ္ေအာင္ ကုိခ်ဴခ်ာေျပးရင္း ေရတြင္းထဲ ဆင္းပုန္းသည္။ လူဆုိးဂုိဏ္းေခါင္းေဆာင္က ေရတြင္းထဲ ၾကည့္ျပီး ေအာ္သည္။
"တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိသလားေဟ့"
ကုိခ်ဴခ်ာက ပဲ့တင္သံပုံစံျဖင့္ ျပန္ေအာ္သည္။
"တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိသလားေဟ့၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိသလားေဟ့"
"တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးထင္တယ္"
"တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးထင္တယ္၊ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးထင္တယ္"
"ဗုံးတစ္လုံး ပစ္ခ်လုိက္ရင္ ေကာင္းမလား"
"မပစ္နဲ႔၊ မပစ္နဲ႔ တစ္ေယာက္မွ မရွိတာပဲ"
ဗုိလ္ၾကီး မေသဘူးေဟ့
ေရွ႕တန္းတုိက္ပြဲ တစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္။ ရန္သူ႔စခန္းကုိ သိမ္းပုိက္မိသည့္ အခါ တပ္ဖြဲ႔တြင္လည္း ရိကၡာျပတ္လုနီးပါး ျဖစ္ေနျပီျဖစ္သည္။ ရန္သူ႔ စားဖုိေဆာင္ထဲတြင္ ရိကၡာ အေျမာက္အျမား ေတြ႔ရေသာ အခါ တပ္သားမ်ား ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူတုိ႔ တစ္ေယာက္မွ မစားၾကေသးပဲ ဗုိလ္ၾကီးကုိ သာေလးစားသည့္ အေနျဖင့္ အရင္စားခုိင္းၾကသည္။
ဗိုလ္ၾကီးစားတာကုိ သူတုိ႔ ထုိင္ၾကည့္ေနၾကသည္။ စားျပီးတစ္နာရီၾကာသည္အထိ ဘာမွ မျဖစ္တာ ေတြ႔ရမွ "ဗုိလ္ၾကီး မေသဘူးေဟ့။ အဆိပ္ေတြ မပါဘူး။ တုိ႔လည္းစားလုိ႔ရျပီ" ဟု ၀မ္းသာအားရေျပာကာ စားၾကေလသည္။
တို႕သူငယ္ခ်င္းလွထံုအေၾကာင္းေျပာရမလား...
စာေမးပြဲနီးေတာ့ အိပ္ေရးပ်က္ျပီး မူးလို႕ ဆရာဝန္ကိုသြားျပပါတယ္..။ ဆရာဝန္က လက္ေမာင္းမွာ
အဝတ္ပတ္.. ရာဘာလံုးေလးကို တရွဴးရွဴးညွစ္ျပီး (ေသြးခ်ိန္တာပါ) အေပၚေသြး..... လို႕ေျပာရံုရွိေသး..လူနာကုတင္ေပၚက လူးလဲထျပီး ေအာက္ေသြး မတိုင္းေတာ့ဘူးလို႕ ဆိုပါတယ္...။
(သူထင္သြားတာက ေအာက္ေသြးတိုင္းရင္ သူ႕ေပါင္ကို
အဝတ္နဲ႕ ပတ္မယ္ထင္တာ၊ အေပၚေသြးတိုင္းတံုးက လက္ေမာင္းကိုပတ္ထားတာကိုး....)
ေခၽြတာတဲ့ ကုိခ်ဴခ်ာ
ကုိခ်ဴခ်ာ အလုပ္မွ ျပန္လာသည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မီးဖုိေခ်ာင္ဘက္သြားျပီး ေရခဲေသတၱာကုိ ဖြင့္သည္။ ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ပိတ္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ မိန္းမကုိ လက္သီးစာ ေကၽြးသည္။ မိန္းမျဖစ္သူ တုန္လွုပ္ေခ်ာက္ခ်ားသြားသည္။ ဘာေၾကာင့္ ရုိက္ပါလိမ့္ စဥ္းစားသည္။ အင္း ေရခဲေသတၱာထဲမွာ စားစရာနည္းေနလုိ႔ ေနမွာပဲ။
ေနာက္ေန႔ ကုိခ်ဴခ်ာ အလုပ္သြားေသာအခါ မိန္းမသည္ ဆုိင္သုိ႔ေျပးျပီး ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေတြ ၀ယ္သည္။ ေရခဲေသတၱာတစ္ခုလုံး စားစရာေတြနဲ႔ ျဖည့္ထားသည္။ ညေနေရာက္ေသာ္ ကုိခ်ဴခ်ာ ျပန္လာသည္။ မေန႔က အတုိင္း မီးဖုိထဲ၀င္ျပီး ေရခဲေသတၱာ ကုိဖြင့္သည္။ ခ်က္ခ်င္ျပန္ပိတ္ျပီး မိန္းမကုိ လက္သီးစာ ေကၽြးသည္။ ရွဳိက္ၾကီးတငင္ငုိရင္း မိန္းမျဖစ္သူ စဥ္းစားသည္။ ဘီယာမရွိလား လုိ႔မ်ားလား။
မနက္ ကုိခ်ဴခ်ာ ထြက္သြားသြားခ်င္း ဘီယာ ေျပး၀ယ္သည္။ ေရခဲေသတၱာ ထဲ ထည့္သည္။ ဘီယာေအးေအးေလး ေသာက္လုိက္ရရင္ သူရန္မရွာတန္ေကာင္းရဲ႕ ဟုေတြးသည္။
ကုိခ်ဴခ်ာျပန္လာသည္။ မီးဖုိေခ်ာင္ဘက္သြားျပီး ေရခဲေသတၱာကုိ ဖြင့္သည္။ မိန္းမျဖစ္သူ ရင္တမမႏွင့္ေစာင့္သည္။ ေရခဲေသတၱာ ေဆာင့္ပိတ္သံ ၾကားရသည္။ ကုိခ်ဴခ်ာ အခန္းထဲ ၀င္လာျပီး မိန္းမကုိ လက္သီးစာ ေကၽြးသည္။ မိန္းမျဖစ္သူ မေအာင့္ႏုိ္င္ေတာ့ဘဲ ေမးလုိက္သည္။
"ရွင္ဘာျဖစ္လုိ႔ ကၽြန္မ ကုိရုိက္ရတာလဲ"
"မင္းေရခဲေသတၱာထဲက မီးကုိ ဘယ္ေတာ့ ပိတ္မလဲကြ ေဟ"
ေနရာေကာင္း
ကုိခ်ဴခ်ာ သစ္ပင္ေပၚ တြယ္တက္သည္။ ျဖတ္သြားသူက ေမးသည္။
"ေဟ့လူ၊ ဘာတက္လုပ္မွာလဲ"
"သရက္သီးစားမလုိ႔"
"ခင္ဗ်ား ရူးေနသလား၊ ဒါ မန္က်ည္းပင္ပဲဟာ"
"ကၽြန္ေတာ့္ အိပ္ေထာင္ထဲမွာ သရက္သီးပါတယ္ဗ်"
ေတြ႔ရင္ေျပာမယ္
ကုိခ်ဴခ်ာကုိ လူဆုိးႏွစ္ဦး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွ ခ်ဳပ္ကုိင္ျပီး ကမ္းဆိပ္သုိ႔ အတင္းဆြဲေခၚလာသည္။
ကုိခ်ဳခ်ာ၏ေခါင္းကုိ ေရထဲႏွစ္လုိက္သည္။ ခဏအၾကာတြင္ ျပန္ျပီးေမးသည္။
"ပုိက္ဆံရွိသလား"
"မရွိဘူး"
ကုိခ်ဴခ်ာကုိ ေရထဲႏွစ္လုိက္ၾကျပန္သည္။ ပထမအၾကိမ္က ထက္ အနည္းငယ္ ပုိၾကာေအာင္ထားလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျပန္ေဖာ္ျပီးေမးသည္။
"ေရႊေကာရွိသလား"
"မရွိဘူး"
"ေခါင္းမာတဲ့ အေကာင္" ဟုေျပာျပီး လူဆုိးမ်ား ကုိခ်ဴခ်ာကုိ ေရထဲႏွစ္လုိက္ျပန္သည္။ ခဏၾကာေသာအခါ ျပန္ေဖာ္ျပီးေမးသည္။
"ပုိက္ဆံမရွိဘူး ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ မရွိဘူး"
"ေရႊလည္းမရွိဘူး ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ မရွိဘူး"
"အဲဒါဆုိ ဘာရွိလဲေျပာ"
"ေရေနာက္ေနေတာ့ ဘာမွ မျမင္ရဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ခပ္နက္နက္ ႏွစ္ၾကည့္ပါ၊ ေတြ႔ရင္ေျပာပါ့မယ္။"
ျမဳိရခက္ၾကီး
ထမင္း၀ုိင္းအနားတြင္ ရပ္လ်က္ အန္တီျမက ဧည့္သည္မ်ားကုိ ေျပာသည္။
"စားၾကပါေနာ္။ အားမနာပါနဲ႔။ ဒါနဲ႔ ဦးဘေမာင္ ၾကက္သား တတိယတုံး ယူလုိက္ပါအုံး။ ဘယ္သူဘယ္ႏွစ္တုံး စားတယ္ဆုိတာ ကၽြန္မ မမွတ္တတ္ပါဘူးရွင္"
တစ္ေယာက္မွ မရွိပါ
လူဆုိးမ်ား လက္မွ လြတ္ေအာင္ ကုိခ်ဴခ်ာေျပးရင္း ေရတြင္းထဲ ဆင္းပုန္းသည္။ လူဆုိးဂုိဏ္းေခါင္းေဆာင္က ေရတြင္းထဲ ၾကည့္ျပီး ေအာ္သည္။
"တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိသလားေဟ့"
ကုိခ်ဴခ်ာက ပဲ့တင္သံပုံစံျဖင့္ ျပန္ေအာ္သည္။
"တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိသလားေဟ့၊ တစ္ေယာက္ေယာက္ရွိသလားေဟ့"
"တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးထင္တယ္"
"တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးထင္တယ္၊ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးထင္တယ္"
"ဗုံးတစ္လုံး ပစ္ခ်လုိက္ရင္ ေကာင္းမလား"
"မပစ္နဲ႔၊ မပစ္နဲ႔ တစ္ေယာက္မွ မရွိတာပဲ"
ဗုိလ္ၾကီး မေသဘူးေဟ့
ေရွ႕တန္းတုိက္ပြဲ တစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္။ ရန္သူ႔စခန္းကုိ သိမ္းပုိက္မိသည့္ အခါ တပ္ဖြဲ႔တြင္လည္း ရိကၡာျပတ္လုနီးပါး ျဖစ္ေနျပီျဖစ္သည္။ ရန္သူ႔ စားဖုိေဆာင္ထဲတြင္ ရိကၡာ အေျမာက္အျမား ေတြ႔ရေသာ အခါ တပ္သားမ်ား ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း သူတုိ႔ တစ္ေယာက္မွ မစားၾကေသးပဲ ဗုိလ္ၾကီးကုိ သာေလးစားသည့္ အေနျဖင့္ အရင္စားခုိင္းၾကသည္။
ဗိုလ္ၾကီးစားတာကုိ သူတုိ႔ ထုိင္ၾကည့္ေနၾကသည္။ စားျပီးတစ္နာရီၾကာသည္အထိ ဘာမွ မျဖစ္တာ ေတြ႔ရမွ "ဗုိလ္ၾကီး မေသဘူးေဟ့။ အဆိပ္ေတြ မပါဘူး။ တုိ႔လည္းစားလုိ႔ရျပီ" ဟု ၀မ္းသာအားရေျပာကာ စားၾကေလသည္။
တို႕သူငယ္ခ်င္းလွထံုအေၾကာင္းေျပာရမလား...
စာေမးပြဲနီးေတာ့ အိပ္ေရးပ်က္ျပီး မူးလို႕ ဆရာဝန္ကိုသြားျပပါတယ္..။ ဆရာဝန္က လက္ေမာင္းမွာ
အဝတ္ပတ္.. ရာဘာလံုးေလးကို တရွဴးရွဴးညွစ္ျပီး (ေသြးခ်ိန္တာပါ) အေပၚေသြး..... လို႕ေျပာရံုရွိေသး..လူနာကုတင္ေပၚက လူးလဲထျပီး ေအာက္ေသြး မတိုင္းေတာ့ဘူးလို႕ ဆိုပါတယ္...။
(သူထင္သြားတာက ေအာက္ေသြးတိုင္းရင္ သူ႕ေပါင္ကို
အဝတ္နဲ႕ ပတ္မယ္ထင္တာ၊ အေပၚေသြးတိုင္းတံုးက လက္ေမာင္းကိုပတ္ထားတာကိုး....)
ေခၽြတာတဲ့ ကုိခ်ဴခ်ာ
ကုိခ်ဴခ်ာ အလုပ္မွ ျပန္လာသည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မီးဖုိေခ်ာင္ဘက္သြားျပီး ေရခဲေသတၱာကုိ ဖြင့္သည္။ ခ်က္ခ်င္းေဆာင့္ပိတ္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ မိန္းမကုိ လက္သီးစာ ေကၽြးသည္။ မိန္းမျဖစ္သူ တုန္လွုပ္ေခ်ာက္ခ်ားသြားသည္။ ဘာေၾကာင့္ ရုိက္ပါလိမ့္ စဥ္းစားသည္။ အင္း ေရခဲေသတၱာထဲမွာ စားစရာနည္းေနလုိ႔ ေနမွာပဲ။
ေနာက္ေန႔ ကုိခ်ဴခ်ာ အလုပ္သြားေသာအခါ မိန္းမသည္ ဆုိင္သုိ႔ေျပးျပီး ဖြယ္ဖြယ္ရာရာေတြ ၀ယ္သည္။ ေရခဲေသတၱာတစ္ခုလုံး စားစရာေတြနဲ႔ ျဖည့္ထားသည္။ ညေနေရာက္ေသာ္ ကုိခ်ဴခ်ာ ျပန္လာသည္။ မေန႔က အတုိင္း မီးဖုိထဲ၀င္ျပီး ေရခဲေသတၱာ ကုိဖြင့္သည္။ ခ်က္ခ်င္ျပန္ပိတ္ျပီး မိန္းမကုိ လက္သီးစာ ေကၽြးသည္။ ရွဳိက္ၾကီးတငင္ငုိရင္း မိန္းမျဖစ္သူ စဥ္းစားသည္။ ဘီယာမရွိလား လုိ႔မ်ားလား။
မနက္ ကုိခ်ဴခ်ာ ထြက္သြားသြားခ်င္း ဘီယာ ေျပး၀ယ္သည္။ ေရခဲေသတၱာ ထဲ ထည့္သည္။ ဘီယာေအးေအးေလး ေသာက္လုိက္ရရင္ သူရန္မရွာတန္ေကာင္းရဲ႕ ဟုေတြးသည္။
ကုိခ်ဴခ်ာျပန္လာသည္။ မီးဖုိေခ်ာင္ဘက္သြားျပီး ေရခဲေသတၱာကုိ ဖြင့္သည္။ မိန္းမျဖစ္သူ ရင္တမမႏွင့္ေစာင့္သည္။ ေရခဲေသတၱာ ေဆာင့္ပိတ္သံ ၾကားရသည္။ ကုိခ်ဴခ်ာ အခန္းထဲ ၀င္လာျပီး မိန္းမကုိ လက္သီးစာ ေကၽြးသည္။ မိန္းမျဖစ္သူ မေအာင့္ႏုိ္င္ေတာ့ဘဲ ေမးလုိက္သည္။
"ရွင္ဘာျဖစ္လုိ႔ ကၽြန္မ ကုိရုိက္ရတာလဲ"
"မင္းေရခဲေသတၱာထဲက မီးကုိ ဘယ္ေတာ့ ပိတ္မလဲကြ ေဟ"
ေနရာေကာင္း
ကုိခ်ဴခ်ာ သစ္ပင္ေပၚ တြယ္တက္သည္။ ျဖတ္သြားသူက ေမးသည္။
"ေဟ့လူ၊ ဘာတက္လုပ္မွာလဲ"
"သရက္သီးစားမလုိ႔"
"ခင္ဗ်ား ရူးေနသလား၊ ဒါ မန္က်ည္းပင္ပဲဟာ"
"ကၽြန္ေတာ့္ အိပ္ေထာင္ထဲမွာ သရက္သီးပါတယ္ဗ်"
ေတြ႔ရင္ေျပာမယ္
ကုိခ်ဴခ်ာကုိ လူဆုိးႏွစ္ဦး တစ္ဖက္တစ္ခ်က္မွ ခ်ဳပ္ကုိင္ျပီး ကမ္းဆိပ္သုိ႔ အတင္းဆြဲေခၚလာသည္။
ကုိခ်ဳခ်ာ၏ေခါင္းကုိ ေရထဲႏွစ္လုိက္သည္။ ခဏအၾကာတြင္ ျပန္ျပီးေမးသည္။
"ပုိက္ဆံရွိသလား"
"မရွိဘူး"
ကုိခ်ဴခ်ာကုိ ေရထဲႏွစ္လုိက္ၾကျပန္သည္။ ပထမအၾကိမ္က ထက္ အနည္းငယ္ ပုိၾကာေအာင္ထားလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ျပန္ေဖာ္ျပီးေမးသည္။
"ေရႊေကာရွိသလား"
"မရွိဘူး"
"ေခါင္းမာတဲ့ အေကာင္" ဟုေျပာျပီး လူဆုိးမ်ား ကုိခ်ဴခ်ာကုိ ေရထဲႏွစ္လုိက္ျပန္သည္။ ခဏၾကာေသာအခါ ျပန္ေဖာ္ျပီးေမးသည္။
"ပုိက္ဆံမရွိဘူး ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ မရွိဘူး"
"ေရႊလည္းမရွိဘူး ဟုတ္လား"
"ဟုတ္တယ္ မရွိဘူး"
"အဲဒါဆုိ ဘာရွိလဲေျပာ"
"ေရေနာက္ေနေတာ့ ဘာမွ မျမင္ရဘူး၊ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ခပ္နက္နက္ ႏွစ္ၾကည့္ပါ၊ ေတြ႔ရင္ေျပာပါ့မယ္။"
rof rof rof rof rof rof
ReplyDeleterofl rofl rofl rofl rofl
ေမာထွာ အထက္ကလုိ ရီလိုက္ရတာ
သစ္အရင္စားတယ္ ဘာမွမျဖစ္ဘူးေဟ့ ဒါေပမယ့္ တုိ ့မစားဘူး (သူစားတာ ee ေတြမလုိ ့)
ဗုံးတလုံးပစ္ခ်လုိက္ရမလား - ပစ္ခ်လိုက္ပါ ပစ္ခ်လိုက္ပါ (အထဲမွာ သစ္ ရွိတယ္)
ေငြလည္းမရွိပါဘူး ေရႊလည္းမရွိပါဘူး - ဟုိေန ့က ေလာ္ရယ္ေဆးက ၀ယ္လာတဲ့ ဒိတ္လြန္ေတြပဲ ရွိပါတယ္ အဟိ ေျပးၿပီ
သစ္ေရ..
ReplyDeleteဖတ္ျပီးရယ္သြားပါတယ္။
တို႕သူငယ္ခ်င္းလွထံုအေၾကာင္းေျပာရမလား...ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္ေအာက္က
တို႕သူငယ္ခ်င္းအရင္းၾကီးရဲ႕ တကယ့္အျဖစ္အပ်က္ပဲ။
1995/96 ေလာက္က တကယ္ျဖစ္ခဲ့တာ...အခုသူ မႏၱေလးနည္းပညာတကၠသိုလ္မွာရွိေနပါတယ္။
ျပန္သတိရျပီး ထပ္ရယ္သြားပါတယ္။
ဖတ္ရင္းနဲ႔ သေဘာက်လို႔ ဆက္ရီေနမိတယ္။
ReplyDeleteလွထုံအေၾကာင္းေတာ႔ အၾကိဳက္ဆုံးပဲ။ :D
ဟားးး ရီရတယ္ ဖတ္ၿပီး ရီသြားတယ္ မမသစ္ ေက်းဇဴး
ReplyDelete