ကိုယ့္ဂုဏ္ကိုယ္ေဖာ္

တစ္ခါတစ္ေလ မထင္မွတ္တာေတြ ျဖစ္တတ္တယ္ ။ တကယ္ကိုစိတ္ညစ္တယ္ ညကတည္းကအခုထိ ဒီမ်က္စိကိုတေရးေသာ္မွ် ေပးမအိပ္ရေသးဘူးဆိုရင္ ေတာ္ေတာ္သနားဖို႔ေကာင္းေနျပီေလ ။ ခြဲထားတဲ့သစ္သစ္မ်က္စိက သာမာန္သူေတြနဲ႔သိပ္မတူဘူး တစ္ခါတစ္ေလဆို ၀ါးျပီးမၾကည္မလင္ျဖစ္ေနတတ္တယ္ ။ ညကမအိပ္ထားေတာ့ ဒီမနက္ကိုအလုပ္သြားႏိုင္မယ္ေတာင္ မထင္ခဲ့ဘူး ။ လန္းဆန္းစြာပဲေရာက္လာတယ္ ဆိုပါေတာ့ ...။

မနက္ပိုင္းတစ္ပိုင္းလံုး ျပသနာေတြရွင္းတာ မျပီးႏိုင္ခဲ့ဘူး ။ ေန႔တစ္၀က္ခြင့္ယူျပီး ရွင္းမယ္ဆိုေတာ့လည္း ေတာင္ပံုယာပံုအလုပ္ေတြနဲ႔ ခြင့္ကအလြယ္တကူမရခဲ့ဘူး ။ ဒါနဲ႔ထမင္းစားခ်ိန္ သူငယ္ခ်င္းကိုဖုန္းဆက္ျပီး အေျခအေနေမးတယ္ မထူးျခားဘူး ။ အေမဆီဖုန္းဆက္လိုက္တယ္ ေျပာမယ္ၾကံျပီးမွ ေျပာမထြက္ေတာ့ ၁၅မိနစ္ေလာက္ေျပာျပီး ခ်လိုက္တယ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ဆမ္ဘာ၀မ္းကေျမးမေလးကို ဖုန္းဆက္ျပီး စကားေတြေျပာမွ စိတ္နည္းနည္းေျပလာတယ္ ။

ထမင္းစားခ်ိန္ျပီးေတာ့ ဒါပဲစိတ္ထဲေရာက္ေရာက္ေနလို႔ အလုပ္မလုပ္ပဲ သြားေနက်စီေဘာက္သြားျပီး ေပါက္ကရငါးဆယ္ (ေလးဆယ္ဆိုနဲေနမွာစိုးလို႔) ေျပာပလိုက္တယ္ ေအးေရာ.. ။ တခ်ိဳ႔ျပသနာေတြက ေျဖရွင္းရေတာ္ေတာ္ခက္ပါတယ္ ။ အေမွာင္လမ္းကအရာေတြကို ေျဖရွင္းရတာပိုဆိုးေနတတ္တယ္ ။ မ်က္ႏွာကပ်ားရည္လိုခ်ိဳျမေနေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာအၾကိမ္ေထာင္ေသာင္းမက သတ္ရတဲ့အခ်ိန္မ်ိဳးလည္း ရွိခဲ့တာပဲ ။ အေကာင္းဆံုးေသာအရာကို လုပ္ႏိုင္မယ္ေမွ်ာ္လင့္တယ္ ။ အခ်စ္ကိုလည္းအပူမတိုက္ခ်င္ဘူး လုပ္တုန္းကမသိသလို ျဖစ္လာမွအားကိုးရာမရွာခ်င္ဘူး ။ ကိုယ့္ဇာတ္ကိုယ္ေတာ့ႏိုင္ေအာင္ ဆက္ကရေတာ့မွာေပ့ါ ။ ပြဲသိမ္းေကာင္းေအာင္ေတာ့ သကာရည္ေတြသုတ္လိမ္းရေပဦးမွာေပါ့ေလ ။

ေခါင္းေပၚမွာ မီးပံုကိုတင္ထားရေပမယ့္ ဒီမီးကိုျငိမ္းေအာင္ ေရနဲ႔လွမ္းပက္ရင္လည္း ေရေတြကမ်က္ႏွာေပၚစီးက်လာဦးမွာေတာ့ က်ိန္းေသပါပဲ ။ သစ္သစ္ကမလုပ္ရင္လည္း ေသခ်ာစဥ္းစားတတ္ျပီး ျဖစ္လာရင္လည္း ေနာင္တမရတတ္တာ ဘယ္လိုမေကာင္းတဲ့အက်င့္ဆိုးမွန္းမသိဘူး ။ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ နားမလည္ႏိုင္တာ စာလာဖတ္တဲ့သူေတြကေတာ့ ေ၀းေရာေပါ့ ။ ဘာမဟုတ္တာကို ေခါင္းမာတတ္တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ အံ့ၾသမိပါတယ္ ။ ထပ္ေရးလိုက္ပါျပီ မေကာင္းတဲ့ေနာက္တစ္ခ်က္ေပါ့ ။ ေရွာင္ရွားေလာ့......။