ေကာက္ေကြးစိန္

ပိတ္ထားတဲ့ ၃ရက္ေတာ္ေတာ္ကို အက်ိဳးရွိလိုက္တယ္ ။ လုပ္ခ်င္ေသာအရာတစ္ခုကို ထဲထဲ၀င္၀င္စျပီး လုပ္ျဖစ္တယ္ ။ အရွိန္ေလးရသြားရင္ သစ္သစ္ကဆက္လုပ္ခ်င္တဲ့ အက်င့္ရွိတယ္ေလ ။ ဒီလိုနဲ႔လုပ္ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုပါစို႔ ။ ပိတ္ရက္ကိုခ်က္စားရမွာေတာင္ ပ်င္းလို႔ ဆီခ်က္ေခါက္ဆြဲေလးနဲ႔ ထမင္းနဲ႔စားလိုက္ ဆီနဲ႔ဆားနယ္ျပီးစားလိုက္နဲ႔ ဘယ္လိုအခ်ိန္ကုန္သြားလဲေတာင္ မသိဘူး ။

ပ်င္းတယ္ဆိုရင္ေတာင္ ပ်င္းခ်ိန္မရွိခဲ့ဘူးေလ ။ ၂၀၁၀ စျပီဆိုေတာ့ ဇရာအရေရာ အခ်ိန္ေနာက္က်ေနျပီဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ေရာ လုပ္ဖုိ႔ေတးထားတာ အားၾကီးရွိေနတယ္ ။ အရွိန္အဟုန္နဲ႔မလုပ္ရင္ ေသခ်ာတယ္ ၂၀၀၉လိုပဲ ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ကိုယ့္ကိုယ္သိတယ္ ။ ဒါေတာင္တစ္ခုကို လံုး၀လုပ္ရေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလွ်က္နဲ႔ခုထိ မစျဖစ္ေသးတာ ရွိေသးတယ္ ။ စာေရးဖို႔ကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပဲ အေၾကာင္းထူးကလည္း ကိုယ့္အတြက္သိပ္မရွိဘူးဆိုေတာ့ ငယ္စဥ္အေၾကာင္း ဒါမွမဟုတ္ကိုယ္ရင္ဆိုင္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းက လြဲရင္ သိပ္ေရးစရာလည္းမရွိဘူးေလ ။ ဒီေတာ့ ၀မ္းစာျဖည့္ဖို႔လိုတယ္ေလ ။ ဒါေပမယ့္ သစ္သစ္လုပ္ရမယ့္အလုပ္ေတြက ဘေလာ့ကိုဖက္တြယ္ေနလို႔ မျဖစ္တဲ့အရာေတြဆိုေတာ့ နည္းနည္းနဲ႔ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ပဲ ေရးျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္ပါတယ္ ။

ေဘာင္တစ္ခုနဲ႔သတ္မွတ္ျပီး လုပ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ အခုေတာ့အစမို႔လို႔ ျငီးေငြ႔ျခင္း ပ်င္းရိျခင္း ကင္းေနေပမယ့္ ဘယ္အခ်ိန္ ပင္ပန္းတယ္ဆိုျပီး ဒီဘေလာ့မွာထေအာ္ျဖစ္မယ္ မသိပါဘူး ။ အဲ့အခါက်ေတာ့လည္း ၀ိုင္း၀န္းျပီးႏွိပ္ကြပ္ အဲေလ ႏွစ္သစ္ၾကပါဦးလို႔ ၾကိဳတင္ရီကြက္စ္လုပ္ထားလိုက္တယ္ေနာ္ ။ ျပန္ရဖို႔နီးလာလို႔ ေပ်ာ္လားဆိုေတာ့လည္း ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္တယ္ ေပ်ာ္လည္းမေပ်ာ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္လည္း မေပ်ာ္ဘူး ျပန္လာရင္လုပ္ရမယ့္အရာေတြ မျပန္ခင္ကုန္ေပါက္ေတြကို စဥ္းစားရင္းမေပ်ာ္ႏိုင္တာလည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္ ။ ရန္ကုန္မွာ လုပ္မယ့္အရာေတြ ၀ယ္မယ့္အရာေတြ ခ်ေရးေနတာကလည္း ေအဖိုးတစ္ရြက္ေက်ာ္ေနျပီေလ ။ တစ္ရက္ျခင္းစီကို ဟာကြက္မရွိလုပ္ရမယ့္အရာေတြကိုလည္း ခ်ေရးထားေသးတယ္ ။ ျပီးမွျပန္စဥ္းစားမိတယ္ ေအာ္ ငါ့ႏွယ့္ေနာ္ ျပန္တာေတာင္စိတ္ကိုေႏွာင္ဖြဲ႔ထားမိေနတယ္ဆိုျပီး ကိုယ့္ကုိယ္ကိုျပန္စိတ္ေကာက္လိုက္ေသးတယ္ ။

စိတ္ေကာက္တာကေတာ့ ၀ါသနာကိုပါတာေနာ္ သူငယ္ခ်င္းအရင္းေတြနဲ႔စိတ္ေကာက္ရင္ ၁ႏွစ္ ၂ႏွစ္ၾကာတယ္ စကားမေျပာဘူး ။ သူတို႔က ျပန္ေခ်ာ့လဲခပ္တင္းတင္းပဲ အဲ ျပန္ေခၚေတာ့လည္း အရင္ကကိုယ္ပဲဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလိုပဲတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကေျပာတာေနာ္ ။ ကိုယ္သံေယာဇဥ္ရွိတဲ့သူကေတာ့ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာေကာက္ ဟိုကသိတဲ့အခ်ိန္လည္းေခ်ာ့ မသိတဲ့အခ်ိန္လည္း ကိုယ့္ဘာသာျပန္ေျပနဲ႔ ခ်ာလပတ္ရမ္းေနတာပဲ .... ဟိ ။ အိမ္ကသူေတြနဲ႔ကလည္း ေကာက္ေကြးတာေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ သစ္သစ္အေဖကို သစ္သစ္အေကာက္ဆံုးပဲ ။ ဟိုးတေလာကဆို အေဖကိုစိတ္ေကာက္ျပီး စေနဖုန္းမဆက္ဘူးေလ ။ ဘာေကာက္လဲေတာ့မေမးနဲ႔ ေျပာရင္ရီမယ္ သစ္သစ္ကစေနေန႔တိုင္းအိမ္ကိုဖုန္းဆက္တယ္ ။

အေဖကလည္း အပတ္တိုင္းဆိုေတာ့ ေျပာစရာသိပ္မရွိေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္ ဒါလည္းသစ္သစ္ကမရဘူး အေဖဘာစားလဲ ခုဘာခ်က္ေနလဲ ဘယ္သြားဖို႔ရွိလဲ ဒါေတြေမးေနတာ ။ နဂိုကတည္းက စစ္သားဆိုေတာ့ စိတ္ကလည္းမရွည္ေလ အသက္ကလည္းၾကီးျပီဆိုေတာ့ သစ္သစ္ကိုဘာေျပာဖို႔ရွိေသးလဲတဲ့ ဒါေတြေမးမယ္ဆို ၂ပတ္ျခားဆက္တဲ့ အဲလိုလဲေျပာျပီးေရာ ဖုန္းကိုသစ္သစ္က ပိတ္ပလိုက္တယ္ မဆက္ဘူးဆိုျပီး ေကာက္ေနတာေလ ။ ေနာက္အပတ္လည္းမဆက္ဘူး အေဖက ဖုန္းေခၚလည္းမကိုင္ဘူး (တကယ္ေတာ့အေဖ ဖုန္းဘီလ္တက္မွာစိုးလို႔ပါ) ။ အသက္ၾကီးၾကီးအေဖကေလ အိမ္ေဘးနားကအင္တာနက္ဆိုင္ကေန ပီဖင္ဂိုေလးနဲ႔လာေခၚရွာတယ္ ။ သစ္သစ္ကပီဖင္ဂိုဆို ဘယ္သူမွန္းမသိေတာ့ ကိုင္တတ္တယ္ဆိုျပီးေတာ့ေလ ဟလို ဆိုေတာ့ အေဖကဘာလို႔ဖုန္းမကိုင္တာနဲ႔ ဘလာဘလာဆိုျပီး ေျပာေတာ့တာေပါ့ သစ္ကခုအိမ္ကိုေခၚမယ္ အိမ္ျပန္လို႔ေျပာလိုက္တာေလ ။ ရွက္လည္းရွက္ေသးတယ္ စိတ္ေကာက္တာသူမ်ားသိမွာကိုေလ ။ အိမ္ကိုဆက္ေတာ့အေမက အရင္ဖုန္းကိုင္တယ္ သစ္သစ္ကအေမကိုေတာ့ နည္းနည္းေၾကာက္တယ္ ဆူမွစိုးလို႔ေလ အရင္ဦးေအာင္ငိုတာ သစ္ငိုျပီးမွအေမကေမးတယ္ ဘာကိုေကာက္တာလဲတဲ့ သစ္ကေျပာလိုက္ေတာ့ အစ္ကို အစ္မ ေတြေရာ တူ တူမေတြပါ မက်န္ရီၾကတယ္ အဲလိုရီလို႔ ထပ္ေကာက္ပါေသးတယ္ဆို...... ၀ါသနာအရပါေနာ္ ။

ခုလည္းပိတ္ရက္ျပီးလို႔ ရံုးစတက္တဲ့ေန႔မွာပဲ စီနီယာကသူ႔အေဖေနမေကာင္းလို႔ ခြင့္ယူတယ္ေလ သစ္သစ္ကိုအလုပ္ေတြအားၾကီးေပးခဲ့တယ္ ေအးေဆးပါပဲ ။ ဒက္လိုင္းေ၀းတယ္ေလ ဒါေၾကာင့္ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ေလး ျဖစ္ေအာင္ဟိုရိုက္ဒီရိုက္နဲ႔ အမ်ားစိတ္ညစ္ဖို႔ သစ္သစ္ရဲ႔မေကာင္းတဲ့အက်င့္တစ္ခုကို ေၾကာ္ျငာလိုက္တာေပါ့ ။ ဟိ္ဟိ ......