ဒီသီခ်င္းလည္း သိပ္ၾကိဳက္တယ္
Monday, May 31, 2010
Saturday, May 29, 2010
ပံုတစ္ခ်ိဳ႔
ပံုေတြတင္ျပီး ပို႔စ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္တယ္ ထင္ခ်င္လည္း ထင္ပါေတာ့ေလ ရန္ကုန္ျပန္တုန္းက ပို႔စ္ကိုလက္စသတ္ခ်င္တာလည္း ပါပါတယ္ ။ သစ္သစ္ကင္မရာတစ္လံုးနဲ႔ ျမင္ျမင္ရာလိုက္ရိုက္လို႔ အေဖ့ရဲ႔အေျပာဒဏ္ကို ဆက္တိုက္ခံျပီး ရိုက္ထားတဲ့ပံုေတြဆိုေတာ့ တင္ပါရေစလို႔ပဲ ေျပာပါရေစ...ဟိ ။ ပိတ္ရက္ေလး၃ရက္ဆိုေတာ့ အခ်ိန္ေတြပိုေနတယ္ဆိုပါေတာ့ ဒီေတာ့ရန္ကုန္ျပန္ခ်င္ဒယ္...... စလံုးမွာအမ်ိဳးမရွိ အေဆြမရွိ တေကာင္ၾကြက္ တမ်က္ႏွာေနလာရတာ ကိုယ့္ဘာသာေတာင္ သနားလာျပီ (ဇြတ္သနားတာေနာ္) ။ ေနာက္လ ရက္၃၀ေတာင္အလုပ္ဆင္းရမွာ ပ်င္းးးးးးးးးးးးဒယ္ (ဒါကလည္းတိုးတက္မယ့္လကၡဏာပဲေလ ...ဟိ ) ။
အိမ္က အပင္ (အပင္ပုပုေလးမွာ အသီးေတြကအားၾကီးပဲ)
အေဖ ဘာေတြစိုက္မွန္းမသိဘူး (တကယ္မသိတာပါ)
သရက္ပင္ ၃ပင္မွာ ဒင္းကအသီးဆံုးပဲ (ဒီေတာ့ဘေလာ့ထဲသူပါခြင့္ရတာေပါ့)
ခ်စ္စရာေလးေနာ္ (ဘာပင္မွန္းမသိလို႔ အတင္းလိုက္ခ်စ္ခိုင္းတာ..ဟိ)
အဲဒီကုလားထိုင္မွာ အဲဒီအရုပ္ကေလးနဲ႔ စာအုပ္ဖတ္ရတာက ဇိမ္..
အပင္နာမည္မသိတာခြင့္လႊတ္ (အေဖ့အခ်စ္ဆံုးေတြေလ)
ဒါေတာ့သိတယ္ ငါ့ကိုနမ္းပါ အပင္
ဒါက ၈မိုင္လမ္းဆံု
န၀ေဒးရုပ္ရွင္ရံု
ဆီအိုးနားဆိုပဲ
ထရိတ္ဒါးေရာက္ေတာ့မယ္ေလကြယ္
ျမန္မာ့အသံတ၀က္ပဲရိုက္ရတယ္
ညေနခင္း ကန္ေဘာင္
ေအာင္မဂၤလာအေ၀းေျပး ေက်ာက္ခင္းလမ္း (ဖြင့္တာၾကာျပီ ခုထိလမ္းခင္းတုန္း)
ဒါက ငေၾကာင္သစ္သစ္ေလ (ေဘာနပ္စ္).....ဟိThursday, May 27, 2010
စားျဖစ္ေနတာက...
ဒီအပတ္ ရံုးက ၄ရက္ပဲတက္ရတယ္ဆိုေတာ့ စားတဲ့အစားအစာမထပ္ဘူးလို႔ ေျပာရမယ္ ။ ခုတေလာ အစားအေသာက္ေတြကိုစားရင္ ပါးစပ္မွာတခုခုလိုေနသလို အဆင္မေျပဘူး ျဖစ္ေနတယ္ စားျပီးရင္လည္း ေက်နပ္မွဳဆိုတာမရွိပဲ လွ်ာဘာျဖစ္ေနလဲကို မသိဘူး ။ ျပီးေတာ့ ေသြးတိုးမွာခပ္ေၾကာက္ေၾကာက္ နဲ႔ပဲ ေကာင္းမယ္ထင္တာေလးေတြ လိုက္စားျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကိုျပဳစုေသာ္ျငားလည္း အဆင္မေျပခဲ့ပါ ။ ဒီအပတ္ စားျဖစ္တာေလးေတြ ပါးစပ္မွာအရသာမေကာင္းေပမယ့္ ဖုန္းေလးနဲ႔ေတာ့ မွတ္တမ္းတင္ျဖစ္တယ္ ။ ဒီေတာ့ အမွတ္တရပို႔စ္ျဖစ္သြားတာေပါ့ေနာ့...။
ေျမအိုးျမီးရွည္ (စီးတီးေဟာသြားျပီးကို တခုတ္တရသြားစားတာပါ သို႔ေသာ္လည္း.....)
အသားေတြမစားခ်င္ေတာ့ အာလူးနဲ႔ခရမ္းသီး ပဲေလးနဲ႔ ကုလားလိုဆိုေတာ့လည္း ႏိုး ပါပဲ
မရိုးႏိုင္တဲ့ ၾကက္ဆီထမင္းနာမည္ၾကီးတဲ့ဆိုင္ကို ၁၀မိနစ္ေလာက္လမ္းေလွ်ာက္သြားစားတာ ဒါလဲ....
ကဲ ေသြးတက္ခ်င္လည္းတက္ေတာ့ အမဲအူၾကမ္းစြပ္ျပဳတ္တဲ့ (တခုခုလိုေနသလိုပဲ)
ဒီေန႔ေတာ့ ရွမ္းထမင္းခ်ဥ္စားမယ္ကြာ ဗိုက္သာျပည့္သြားတယ္.....း(
စလံုးသားေတြအတြက္ မရိုးႏိုင္တဲ့ ေယာင္တို႔ဖူး ကိုယ္လည္းလိုက္ေယာင္မယ္ကြာ...မထူးးးးကဲ..ဘာစားရင္ေကာင္းမလဲ ကိုယ္တိုင္ခ်က္ဖို႔ကေတာ့ ေ၀းးးးးစြ စိတ္ကိုမပါဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ...ဂယ္
ႏွဳတ္မဆက္ခ်င္ဘူး
ဒီေန႔ သစ္သစ္နည္းနည္းေလးအားေတာ့ သီခ်င္းေလးေတြလိုက္နားေထာင္ျဖစ္ပါတယ္ ။ အဆိုေတာ္ ရဲေလးရဲ႔အေခြသစ္ကို ဘားမိစ္ကလပ္စစ္မွာ နားေထာင္ျဖစ္ေတာ့ ဒီသီခ်င္းေလးကိုသစ္သစ္ၾကိဳက္လို႔ သစ္သစ္ဘေလာ့ေလးက သီခ်င္းဆိုတဲ့ေနရာေလးမွာ စုစည္းလိုက္မိပါတယ္ ။
Monday, May 24, 2010
ငယ္သူငယ္ခ်င္း
၁၉၉၄ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁ရက္ေန႔ မိုးေတြရြာေနတဲ့ နံနက္ခင္းေလးတစ္ခုမွာ အထက (၁) အင္းစိန္ ေမခေဆာင္ထဲမွာေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔မိဘေတြ ပြက္ေလာရိုက္လို႔ေနပါတယ္ ။ ကၽြန္မသမီးေလးကေတာ့ ဒီအတန္းမွာသူ႔သူငယ္ခ်င္း ဘယ္သူနဲ႔ထိုင္မယ္ ေနရာဦးထားေနာ္ ျပတင္းေပါက္နားေရြးမလား ေက်ာက္သင္ပုန္းျမင္ရေအာင္ အလယ္ခံုယူေလ သမီးသူငယ္ခ်င္း ဘယ္သူနားထိုင္မယ္နဲ႔ ဆူညံေနခဲ့ပါတယ္ ။
ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ မ်က္စိခြဲထားတဲ့ သစ္သစ္ကေတာ့ ၅တန္းတုန္းကအတန္းေဖာ္ေတြနဲ႔ကြဲျပီး မ်က္စိလည္စြာ ၆တန္း ေအတန္းေရာက္လာေတာ့ အေဖာ္မဲ့ေနခဲ့တာ မဆန္းပါဘူးေလ ။ ေနရာလိုက္ဦးေပးတဲ့ သစ္သစ္အမကလည္း အတန္းပိုင္ဆရာမလာေတာ့မွ အလယ္ရိုးလ္ရဲ႔ အတန္းတစ္တန္းမွာ ေနရာေတာင္းရန္ ညီအမ၂ေယာက္ အတန္းျပင္မွာရပ္ေနၾကပါတယ္ ။ အခန္း၀ကေန ကိုယ္တက္ရမယ့္ အတန္းကိုၾကည့္ရင္း ပထမဆံုးသတိထားမိတာကေတာ့ အလယ္ရိုးလ္ေရွ႔ဆံုးတန္းမွာ ပါ၀ါအထူၾကီးတပ္လို႔ ေယာက္်ားေလးပံုစံနဲ႔ တေယာက္တည္း ျငိမ္သက္စြာထိုင္ေနတဲ့ ခပ္တည္တည္ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ပါပဲ ။
ဆရာမလာေတာ့ သစ္သစ္ကိုမ်က္စိအေျခအေနေၾကာင့္ အဲ့ေကာင္မေလးေဘးမွာ ေနရာေပးခဲ့ပါတယ္ ။ အဲ့သူငယ္ခ်င္းက ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာခင္မင္ဖြယ္ေကာင္းျပီး သံေယာဇဥ္ေတြမျပတ္ပဲ ခုစလံုးမွာျပန္ေတြ႔ရလိမ့္မယ္လို႔ လံုး၀ထင္မထားခဲ့တဲ့သူပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းသံ ထိုးခါနီးမွာ စကပ္ရွည္ရွည္ အက်ီပြပြနဲ႔၀င္လာတဲ့သူကေတာ့ ယေန႔စလံုးမွာ ဘေလာ့ေလးတစ္ခုတည္ေဆာက္ထားျပီး အလုပ္ကိုရပ္ကာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ဘေလာ္ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္လာမယ့္ ရန္ကုန္မွာရပ္ကြက္တူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္ ။
ဒီလိုအသြင္မတူတဲ့သူ၃ေယာက္ဟာ သမိုင္းသင္ရင္လည္း က်လိ က်လိ အဂၤလိပ္စာသင္လည္း ျပံဳးစိစိ စာဆိုခိုင္းရင္ေတာ့ ၃ေယာက္ေပါင္းမွ ေနာက္ကအတန္းေတာင္မၾကားႏိုင္တဲ့ အသံနဲ႔ ၆တန္းတႏွစ္လံုး ျမံဳစိစိျဖတ္သန္းလာခဲ့တာ ၁၀တန္းေရာက္တဲ့အထိပါပဲ ။ ငယ္စဥ္အရြယ္ဆိုေတာ့ အျပင္သြားတာလည္းမရွိသလို ေက်ာင္းတက္ မုန္႔စားဆင္း ေက်ာင္းျပန္ဒါနဲ႔ပဲ ျဖတ္သန္းလာခဲ့တာ ေနာင္ႏွစ္အတန္းေတြတက္ေတာ့ ေအတန္းျခင္းတူေပမယ့္ အဆင့္အလိုက္ေနရာခ်ထားေတာ့ ထိုင္ခံုေနရာေတြကြဲခဲ့ၾကပါတယ္ ။ ေနာက္ဆံုး၁၀တန္းဆိုတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ေယာက္်ားေလးဆန္တဲ့သူငယ္ခ်င္းက အျပင္ကေျဖလို႔ ေက်ာင္းလာမတက္ကတည္းက အဆက္ျပတ္သြားလိုက္တာ ျပီးခဲ့တဲ့လကမွ အဆက္အသြယ္ျပန္ရခဲ့ပါတယ္ ။
ငယ္စဥ္ကေတာ့ ငါကၾကီးလာရင္ ဘာလုပ္မယ္လို႔ ၾကိဳတင္တိုင္ပင္ထားျခင္းမရွိေပမယ့္ အံ့ၾသစြာပဲ ၃ေယာက္လံုး အင္ဂ်င္နီယာဆိုတဲ့ က်ယ္ျပန္႔တဲ့နယ္ပယ္တစ္ခုမွာ တူညီစြာကူးခပ္ေနၾကပါတယ္ ။ ၃ေယာက္အတူမဆံုႏိုင္ေသးေပမယ့္ ျပီးခဲ့တဲ့ေသာၾကာညေလးမွာေတာ့ သစ္တို႔၂ေယာက္အတူ ဆံုႏိုင္ခဲ့ျပီး ငယ္စဥ္ကဆရာ ဆရာမေတြ အေၾကာင္း အထက သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္းေျပာရင္း ျပန္ဆံုျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ ျပန္လာေတာ့ ကားစီးရင္း သစ္သစ္စဥ္းစားမိတာကေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကိုယ္စီနဲ႔ ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒီအရြယ္မွာ အနာဂတ္ကိုပံုေဖာ္ရင္း ခ်ီတက္ေနသလို ဟိုးကေလးဘ၀တုန္းက အပူအပင္မရွိေပ်ာ္ခဲ့ၾကတာကိုလည္း သတိရရင္း ေနာင္ ၁၀ႏွစ္ၾကာရင္ေရာ ဘယ္လိုအေတြးေတြ ေအာင္ျမင္မွဴေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေနၾကဦးမလဲ ၾကိဳတင္ပံုေဖာ္ေနမိခဲ့တယ္ ။
ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ မ်က္စိခြဲထားတဲ့ သစ္သစ္ကေတာ့ ၅တန္းတုန္းကအတန္းေဖာ္ေတြနဲ႔ကြဲျပီး မ်က္စိလည္စြာ ၆တန္း ေအတန္းေရာက္လာေတာ့ အေဖာ္မဲ့ေနခဲ့တာ မဆန္းပါဘူးေလ ။ ေနရာလိုက္ဦးေပးတဲ့ သစ္သစ္အမကလည္း အတန္းပိုင္ဆရာမလာေတာ့မွ အလယ္ရိုးလ္ရဲ႔ အတန္းတစ္တန္းမွာ ေနရာေတာင္းရန္ ညီအမ၂ေယာက္ အတန္းျပင္မွာရပ္ေနၾကပါတယ္ ။ အခန္း၀ကေန ကိုယ္တက္ရမယ့္ အတန္းကိုၾကည့္ရင္း ပထမဆံုးသတိထားမိတာကေတာ့ အလယ္ရိုးလ္ေရွ႔ဆံုးတန္းမွာ ပါ၀ါအထူၾကီးတပ္လို႔ ေယာက္်ားေလးပံုစံနဲ႔ တေယာက္တည္း ျငိမ္သက္စြာထိုင္ေနတဲ့ ခပ္တည္တည္ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ပါပဲ ။
ဆရာမလာေတာ့ သစ္သစ္ကိုမ်က္စိအေျခအေနေၾကာင့္ အဲ့ေကာင္မေလးေဘးမွာ ေနရာေပးခဲ့ပါတယ္ ။ အဲ့သူငယ္ခ်င္းက ေနာင္ႏွစ္ေတြမွာခင္မင္ဖြယ္ေကာင္းျပီး သံေယာဇဥ္ေတြမျပတ္ပဲ ခုစလံုးမွာျပန္ေတြ႔ရလိမ့္မယ္လို႔ လံုး၀ထင္မထားခဲ့တဲ့သူပဲ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းသံ ထိုးခါနီးမွာ စကပ္ရွည္ရွည္ အက်ီပြပြနဲ႔၀င္လာတဲ့သူကေတာ့ ယေန႔စလံုးမွာ ဘေလာ့ေလးတစ္ခုတည္ေဆာက္ထားျပီး အလုပ္ကိုရပ္ကာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ဘေလာ္ဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္လာမယ့္ ရန္ကုန္မွာရပ္ကြက္တူ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္ ။
ဒီလိုအသြင္မတူတဲ့သူ၃ေယာက္ဟာ သမိုင္းသင္ရင္လည္း က်လိ က်လိ အဂၤလိပ္စာသင္လည္း ျပံဳးစိစိ စာဆိုခိုင္းရင္ေတာ့ ၃ေယာက္ေပါင္းမွ ေနာက္ကအတန္းေတာင္မၾကားႏိုင္တဲ့ အသံနဲ႔ ၆တန္းတႏွစ္လံုး ျမံဳစိစိျဖတ္သန္းလာခဲ့တာ ၁၀တန္းေရာက္တဲ့အထိပါပဲ ။ ငယ္စဥ္အရြယ္ဆိုေတာ့ အျပင္သြားတာလည္းမရွိသလို ေက်ာင္းတက္ မုန္႔စားဆင္း ေက်ာင္းျပန္ဒါနဲ႔ပဲ ျဖတ္သန္းလာခဲ့တာ ေနာင္ႏွစ္အတန္းေတြတက္ေတာ့ ေအတန္းျခင္းတူေပမယ့္ အဆင့္အလိုက္ေနရာခ်ထားေတာ့ ထိုင္ခံုေနရာေတြကြဲခဲ့ၾကပါတယ္ ။ ေနာက္ဆံုး၁၀တန္းဆိုတဲ့ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ေယာက္်ားေလးဆန္တဲ့သူငယ္ခ်င္းက အျပင္ကေျဖလို႔ ေက်ာင္းလာမတက္ကတည္းက အဆက္ျပတ္သြားလိုက္တာ ျပီးခဲ့တဲ့လကမွ အဆက္အသြယ္ျပန္ရခဲ့ပါတယ္ ။
ငယ္စဥ္ကေတာ့ ငါကၾကီးလာရင္ ဘာလုပ္မယ္လို႔ ၾကိဳတင္တိုင္ပင္ထားျခင္းမရွိေပမယ့္ အံ့ၾသစြာပဲ ၃ေယာက္လံုး အင္ဂ်င္နီယာဆိုတဲ့ က်ယ္ျပန္႔တဲ့နယ္ပယ္တစ္ခုမွာ တူညီစြာကူးခပ္ေနၾကပါတယ္ ။ ၃ေယာက္အတူမဆံုႏိုင္ေသးေပမယ့္ ျပီးခဲ့တဲ့ေသာၾကာညေလးမွာေတာ့ သစ္တို႔၂ေယာက္အတူ ဆံုႏိုင္ခဲ့ျပီး ငယ္စဥ္ကဆရာ ဆရာမေတြ အေၾကာင္း အထက သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္းေျပာရင္း ျပန္ဆံုျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။ ျပန္လာေတာ့ ကားစီးရင္း သစ္သစ္စဥ္းစားမိတာကေတာ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြကိုယ္စီနဲ႔ ငါတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ ဒီအရြယ္မွာ အနာဂတ္ကိုပံုေဖာ္ရင္း ခ်ီတက္ေနသလို ဟိုးကေလးဘ၀တုန္းက အပူအပင္မရွိေပ်ာ္ခဲ့ၾကတာကိုလည္း သတိရရင္း ေနာင္ ၁၀ႏွစ္ၾကာရင္ေရာ ဘယ္လိုအေတြးေတြ ေအာင္ျမင္မွဴေတြနဲ႔ ရွင္သန္ေနၾကဦးမလဲ ၾကိဳတင္ပံုေဖာ္ေနမိခဲ့တယ္ ။
Thursday, May 20, 2010
ဒီအပတ္ရဲ႔ဒိုင္ယာရီ
မေန႔က 19.5.2010 က သစ္သစ္ဒီအလုပ္မွာ ၁ႏွစ္တိတိျပည့္တဲ့ေန႔ ျဖစ္ပါတယ္ ။ ဒီအလုပ္ေလးမွာလုပ္ရတာကို သစ္သစ္သိပ္ကိုေက်နပ္မိပါတယ္ ။ စလံုးမွာ ပထမဆံုးသစ္သစ္လုပ္တာ ကုမၸဏီအၾကီးမွာလုပ္တာပါ ။ မန္ေနဂ်ာေတြ အဖြဲ႔ေတြလည္းအမ်ားၾကီး ျဖစ္သလိုမန္ေနဂ်ာအခ်င္းခ်င္းေတြ ျပိဳင္ဆိုင္ၾက လက္ေအာက္ငယ္သား သစ္သစ္တို႔ပါ မနားမေန ႏိုင္ခ်င္ေတာ့လုပ္ရတယ္ အလုပ္မရွိေတာ့ ဒီတိုင္းထိုင္ေနရျပန္ေတာ့လည္း တင္စရာရီပို႔မရွိ အျခားသူမ်ားက ဘယ္သူဘာလုပ္ေနတယ္ ဘယ္သူကေတာ့ဘာလုပ္ျပန္ျပီ ဆိုျပီး အတင္းေပါင္းစံု ခၽြန္တြန္းေပါင္းစံုနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းခဲ့ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္လည္း အေတြ႔အၾကံဳေတြအမ်ားၾကီးလည္း ရခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့ ။ သစ္သစ္ရယ္လို႔ စလံုးမွာရပ္တည္ခြင့္ရေအာင္ သူကလည္းမ်ားစြာအက်ိဳးျပဳခဲ့တယ္ေလ ေက်းဇူးလည္းမေမ့ပါဘူး ဘယ္အရာမဆို အေကာင္းအဆိုးက ဒြန္တြဲေနတာပဲေလ ။
ဒီအလုပ္သစ္က်ေတာ့ အရင္အလုပ္ေလာက္ေတာ့ မၾကီးမားေတာ့ေပမယ့္ ကိုယ့္ထက္ၾကီးတဲ့ စလံုးသားေတြပဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုဘယ္အရာမဆို အငယ္မို႔လို႔ ဦးစားေပးသလို ေမးသမွ်ရွင္းျပဖို႔ေစာင့္ေနသလား မွတ္ရပါတယ္ ။ ဘာလုပ္လုပ္ သူတို႔ကေျပာျပတာကို ကိုယ္သိလည္းမသိသလိုေနလိုက္ မသိလည္းမွတ္လိုက္ဆိုျပီး ေနလာလိုက္တာ သူတို႔ကလည္း သစ္သစ္ကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္ၾကပါတယ္ ။ အမ္စီမယူခ်င္လို႔ ဒီအတိုင္းေဆးခန္းမသြားပဲ ခြင့္ယူရင္ေတာင္ လာတယ္ဆိုျပီး သူေဌးဆီမွာအလာစာရင္းျပေပးတတ္ၾကတဲ့သူေတြပါ ။
အရာရာတိုင္းဆရာလုပ္တယ္လို႔ မွတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရႏိုင္ေပမယ့္ သစ္သစ္ကိုယ္တိုင္က သူတို႔ေျပာသမွ် ဘာမွမျငင္းေတာ့ သူတို႔အၾကိဳက္ျဖစ္ပံုလည္း က်ပါတယ္ ။ အလုပ္နဲ႔ပက္သက္ရင္ေတာ့ သူတို႔လည္းကိုယ္လုပ္တာဘာမွနားမလည္ဆိုေတာ့ ဘာမွ၀င္စြက္ဖက္ျခင္းမရွိတာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းပါတယ္ ။ သစ္သစ္စီနီယာက လုပ္သက္ဒီအလုပ္မွာ ၁၀ႏွစ္ဆိုေတာ့ သစ္သစ္ကိုဘယ္သူကဘယ္လိုဆက္ဆံရတယ္ ဆိုတာကအစ သင္ေပးပါတယ္ ။ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ စီနီယာပါ ။ အလုပ္မွန္သမွ် သူနဲ႔ကိုယ္ပဲခြဲလုပ္ရတာဆိုေတာ့ အိုဗာတိုင္ဆင္းတဲ့ရက္ေတြဆို ၂ေယာက္တည္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါပဲ ။
သစ္သစ္ကအလုပ္ကိုအခ်ိန္ဆြဲမလုပ္တတ္ေတာ့ စီနီယာကေတာင္ ဘယ္လိုမ်ိဳးဆို ဘယ္လိုေႏွးလုပ္ရတယ္ ျမန္တယ္ဆိုတာအခ်ိန္အခါနဲ႔ျပရတယ္ မလိုအပ္ပဲ စြမ္းအားေတြမသံုးပါနဲ႔တဲ့ေလ ။ အဲလိုစီနီယာဆိုေတာ့ သစ္သစ္ကံေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္ ။ ကုမၸဏီေသးေပမယ့္ လုပ္ငန္းမ်ိဳးစံုလုပ္ရတဲ့အျပင္ စီနီယာရဲ႔စီစဥ္တတ္မွဳေၾကာင့္လားေတာ့မသိဘူး အလုပ္မ်ားတာလည္းမရွိဘူး အလုပ္ပါးတာလည္းမရွိဘူး ပံုမွန္ပဲ ဒတ္လိုင္းမဲ့လုပ္ရတာကေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာစရာအေကာင္းဆံုးပါပဲေလ ။
မေန႔ကတႏွစ္ျပည့္ဆိုျပီး အလုပ္ကလုပ္ေပးတဲ့ပြဲေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးရသလို ေႏြးေထြးမွဳဆိုတာလည္း ခံစားရပါတယ္ ။ သစ္သစ္ခံယူခ်က္ကေတာ့ ကုမၸဏီေသးတယ္ၾကီးတယ္ဆိုတာထက္ လုပ္ငန္းခြင္မွာစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔က ပိုျပီးအဓိကက်ပါတယ္ ။ ဒီအပတ္ထဲေနမေကာင္းလည္းျဖစ္လိုက္သလို စိတ္မခ်မ္းသာစရာလည္း ၾကံဳခဲ့ပါေသးတယ္ ဒီ့အတြက္ခ်စ္သူက ပိုလို႔ေတာင္ဂရုစိုက္လို႔ ေက်နပ္ရပါေသးတယ္ ။
ေနာက္ သစ္ရဲ႔အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ သစ္ဆရာမလည္းျဖစ္တဲ့ သစ္အမတစ္ေယာက္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့သမီးေလးတစ္ေယာက္ သစ္တို႔ကိုေမြးေပးပါတယ္ ။ သစ္သိပ္ကိုေပ်ာ္ပါတယ္ ကေလးအရမ္းခ်စ္တတ္ေတာ့ ေနာက္ဆိုအဲဒီအိမ္ပဲေရာက္ေနေတာ့မယ္ ထင္ပါတယ္ ။ လာမယ့္ေသာၾကာမွာ ေဖ့ဘြတ္ကေနတဆင့္ျပန္ဆက္သြယ္မိတာ မၾကာေသးတဲ့ ဟိုးးးး အထကေက်ာင္းကငယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ရွိပါတယ္ ။ အဲဒီအတြက္လည္း ၾကိဳတင္ေပ်ာ္ေနမိတယ္ ။ မေတြ႔ရတာ လက္၁၀ေခ်ာင္းေတာင္ ေက်ာ္ခဲ့ျပီေလ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအပတ္ေလးကေတာ့ စိတ္ညစ္စရာအနည္းငယ္သာရရွိခဲ့ေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္ ။ ခ်စ္သူေလးနဲ႔လည္း ဘာျပသနာမွမရွိ အဆင္ေျပေျပ ေန႔ရက္မ်ားကို ျဖတ္သန္းရင္း ဒီတပတ္ရဲ႔ဒိုင္ယာရီကို အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ေနာ္ ။
ဒီအလုပ္သစ္က်ေတာ့ အရင္အလုပ္ေလာက္ေတာ့ မၾကီးမားေတာ့ေပမယ့္ ကိုယ့္ထက္ၾကီးတဲ့ စလံုးသားေတြပဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကိုဘယ္အရာမဆို အငယ္မို႔လို႔ ဦးစားေပးသလို ေမးသမွ်ရွင္းျပဖို႔ေစာင့္ေနသလား မွတ္ရပါတယ္ ။ ဘာလုပ္လုပ္ သူတို႔ကေျပာျပတာကို ကိုယ္သိလည္းမသိသလိုေနလိုက္ မသိလည္းမွတ္လိုက္ဆိုျပီး ေနလာလိုက္တာ သူတို႔ကလည္း သစ္သစ္ကိုေတာ္ေတာ္ခ်စ္ၾကပါတယ္ ။ အမ္စီမယူခ်င္လို႔ ဒီအတိုင္းေဆးခန္းမသြားပဲ ခြင့္ယူရင္ေတာင္ လာတယ္ဆိုျပီး သူေဌးဆီမွာအလာစာရင္းျပေပးတတ္ၾကတဲ့သူေတြပါ ။
အရာရာတိုင္းဆရာလုပ္တယ္လို႔ မွတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ရႏိုင္ေပမယ့္ သစ္သစ္ကိုယ္တိုင္က သူတို႔ေျပာသမွ် ဘာမွမျငင္းေတာ့ သူတို႔အၾကိဳက္ျဖစ္ပံုလည္း က်ပါတယ္ ။ အလုပ္နဲ႔ပက္သက္ရင္ေတာ့ သူတို႔လည္းကိုယ္လုပ္တာဘာမွနားမလည္ဆိုေတာ့ ဘာမွ၀င္စြက္ဖက္ျခင္းမရွိတာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းပါတယ္ ။ သစ္သစ္စီနီယာက လုပ္သက္ဒီအလုပ္မွာ ၁၀ႏွစ္ဆိုေတာ့ သစ္သစ္ကိုဘယ္သူကဘယ္လိုဆက္ဆံရတယ္ ဆိုတာကအစ သင္ေပးပါတယ္ ။ သိပ္ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ စီနီယာပါ ။ အလုပ္မွန္သမွ် သူနဲ႔ကိုယ္ပဲခြဲလုပ္ရတာဆိုေတာ့ အိုဗာတိုင္ဆင္းတဲ့ရက္ေတြဆို ၂ေယာက္တည္းေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါပဲ ။
သစ္သစ္ကအလုပ္ကိုအခ်ိန္ဆြဲမလုပ္တတ္ေတာ့ စီနီယာကေတာင္ ဘယ္လိုမ်ိဳးဆို ဘယ္လိုေႏွးလုပ္ရတယ္ ျမန္တယ္ဆိုတာအခ်ိန္အခါနဲ႔ျပရတယ္ မလိုအပ္ပဲ စြမ္းအားေတြမသံုးပါနဲ႔တဲ့ေလ ။ အဲလိုစီနီယာဆိုေတာ့ သစ္သစ္ကံေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္ ။ ကုမၸဏီေသးေပမယ့္ လုပ္ငန္းမ်ိဳးစံုလုပ္ရတဲ့အျပင္ စီနီယာရဲ႔စီစဥ္တတ္မွဳေၾကာင့္လားေတာ့မသိဘူး အလုပ္မ်ားတာလည္းမရွိဘူး အလုပ္ပါးတာလည္းမရွိဘူး ပံုမွန္ပဲ ဒတ္လိုင္းမဲ့လုပ္ရတာကေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာစရာအေကာင္းဆံုးပါပဲေလ ။
မေန႔ကတႏွစ္ျပည့္ဆိုျပီး အလုပ္ကလုပ္ေပးတဲ့ပြဲေလးမွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးရသလို ေႏြးေထြးမွဳဆိုတာလည္း ခံစားရပါတယ္ ။ သစ္သစ္ခံယူခ်က္ကေတာ့ ကုမၸဏီေသးတယ္ၾကီးတယ္ဆိုတာထက္ လုပ္ငန္းခြင္မွာစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔က ပိုျပီးအဓိကက်ပါတယ္ ။ ဒီအပတ္ထဲေနမေကာင္းလည္းျဖစ္လိုက္သလို စိတ္မခ်မ္းသာစရာလည္း ၾကံဳခဲ့ပါေသးတယ္ ဒီ့အတြက္ခ်စ္သူက ပိုလို႔ေတာင္ဂရုစိုက္လို႔ ေက်နပ္ရပါေသးတယ္ ။
ေနာက္ သစ္ရဲ႔အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ သစ္ဆရာမလည္းျဖစ္တဲ့ သစ္အမတစ္ေယာက္ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့သမီးေလးတစ္ေယာက္ သစ္တို႔ကိုေမြးေပးပါတယ္ ။ သစ္သိပ္ကိုေပ်ာ္ပါတယ္ ကေလးအရမ္းခ်စ္တတ္ေတာ့ ေနာက္ဆိုအဲဒီအိမ္ပဲေရာက္ေနေတာ့မယ္ ထင္ပါတယ္ ။ လာမယ့္ေသာၾကာမွာ ေဖ့ဘြတ္ကေနတဆင့္ျပန္ဆက္သြယ္မိတာ မၾကာေသးတဲ့ ဟိုးးးး အထကေက်ာင္းကငယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ရွိပါတယ္ ။ အဲဒီအတြက္လည္း ၾကိဳတင္ေပ်ာ္ေနမိတယ္ ။ မေတြ႔ရတာ လက္၁၀ေခ်ာင္းေတာင္ ေက်ာ္ခဲ့ျပီေလ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီအပတ္ေလးကေတာ့ စိတ္ညစ္စရာအနည္းငယ္သာရရွိခဲ့ေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္ ။ ခ်စ္သူေလးနဲ႔လည္း ဘာျပသနာမွမရွိ အဆင္ေျပေျပ ေန႔ရက္မ်ားကို ျဖတ္သန္းရင္း ဒီတပတ္ရဲ႔ဒိုင္ယာရီကို အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ေနာ္ ။
Monday, May 17, 2010
ခ်စ္တူေလး
တီတီေလးေရ ဆိုျပီး ဖုန္းဆက္ေနက် ခ်စ္တူေလး ဘာလုပ္လုပ္ သူ႔တီတီေလးကို သတိရတဲ့ကေလးေလး ခုဆို ၁တန္းေက်ာင္းသားၾကီးေတာင္ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ။ ခ်စ္စဖြယ္တူေလးကို သတိရလို႔ ရန္ကုန္ျပန္တုန္းက ရိုက္ယူလာတဲ့သူပံုေလး အလြမ္းေျပတင္လိုက္တယ္ ။ ဖုန္းဆက္ျပီး သားသားပံုကို လူေတြအမ်ားၾကီးၾကည့္ေအာင္ တီတီေလးလုပ္လိုက္တယ္ဆိုေတာ့ ဘေလာ့ဆိုတာဘာမွန္းမသိတဲ့ ကေလးေလးက ရွက္တယ္တဲ့ေလ...း) ။
Subscribe to:
Posts (Atom)
