ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ေဘးထြက္ေနလိုက္ရမလား ေရွ႔ဆက္တိုးရမလား မသိသလိုေနလိုက္ရမလား ဒီရက္ပိုင္းမွာ ဒီစကားသံေတြေန႔ေန႔ညည ပ်ံ႔လြင့္ေနတယ္ ။ ဘာလို႔ေရွ႔ဆက္လို႔မရတာလဲ ဆိုတဲ့အေမးကို တသက္လံုးမေမးဘူး ဘယ္ေတာ့မွလည္းမသိခ်င္ခဲ့ဘူး ရရွိေနတဲ့ခုေနခ်ိန္ကိုပဲ တန္ဖိုးထားမိတယ္ ။ ဒါဆိုရင္ေရာ ဘာလို႔အၾကိမ္ၾကိမ္ ဒီေမးခြန္းေတြျပန္ေမးေနသလဲ ။ ဘယ္သူမွခ်ည္ေႏွာင္မထားပဲနဲ႔ကို စြဲလန္းစြာတြယ္ငင္ေနတဲ့ အခ်စ္ကိုပဲ စိတ္နာရမွာလား ။
ေပ်ာက္ကြယ္သြားရင္ေကာ ဘာလို႔လိုက္ရွာေနတာလဲ ခ်စ္သူ ။ တစ္ေယာက္တည္းေနပါရေစလို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္တိတ္တခိုး ေတာင္းဆိုေနေပမယ့္ အျမဲလိုလိုျပန္ေရာက္လာတတ္တဲ့ သူ႔ေျခလွမ္းေတြကို ျဖဴစင္စြာမုန္းေနျပန္မိတယ္ ။ ငါတို႔ေတြျပန္ဆံုခဲ့ရင္ေရာ အမ်ားရဲ႔ေ၀ဖန္သံေတြေအာက္မွာ ၾကံ့ၾကံ့ခံနိုင္ပါ့မလား ရွိေနတဲ့အတိတ္ေတြကိုေရာ ေမ့ေဖ်ာက္ႏိုင္ပါ့မလား ငါတို႔ဘာလို႔ခုေနခ်ိန္ထိ ျပတ္သားစြာမရပ္ႏိုင္ခဲ့ေသးတာလဲဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာပဲနားအလည္ဆံုးပါ ။ မင္းမရွိရင္မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ စကားသံေတြဟာ တို႔၂ေယာက္တြက္မေသခ်ာေပမယ့္ ၃ရက္ေလာက္အသံေပ်ာက္ေနရင္ကို မေနတတ္ေတာ့တာကေရာ ရိုးသားေနရဲ႔လား ။
ေတြ႔ခ်ိန္တိုင္းမွာ အားလံုးကိုေမ့ထားျပီး တေယာက္ကိုတေယာက္ ေႏြးေထြးစြာဆက္ဆံေနတာကပဲ အေကာင္းမြန္ဆံုးေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းေပလား ။ တေန႔ဆိုတဲ့ေန႔ကိုေရာက္ရင္ ဘယ္သူေတြက အားေပးႏွစ္သိမ့္ျပီး ငါတို႔၂ေယာက္ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ၾကမွာလဲ ။ တေယာက္ကိုတေယာက္ ေကာင္းေစခ်င္လြန္းတဲ့ေစတနာကလြဲရင္ ဒီခ်ိန္မွာ သနားေနျခင္းဟာ ေနာင္တခ်ိန္မွာ ပိုျပီးခံစားေစမွာလား ။ စေနာက္ျပံဳးရယ္ျခင္းျဖင့္ ေ၀ဒနာေတြကို ေရွာင္ဖယ္ေစမွာလားခ်စ္သူ ။ နက္နဲစြာစဥ္းစားလိုက္တိုင္း တို႔၂ေယာက္ရဲ႔ေျခေနကို သိပ္မုန္းမိတယ္ဆိုရင္ေရာ ယံုေပးဦးမွာလား ။
ေတြေ၀ျခင္း ၊ မျပတ္သားျခင္း ၊ အစြန္းေရာက္ျခင္း ၊ သံေယာဇဥ္ၾကီးျခင္း ၊ အခ်စ္ကိုတိုးတိတ္စြာခံစားတတ္ျခင္း ၊ ရင္ထဲကခံစားခ်က္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳထားျခင္း ဒီဟန္ေဆာင္မွဴေတြနဲ႔ ငါတို႔၂ေယာက္ဘယ္ခ်ိန္ထိ ေရွ႔ဆက္ေနဦးမွာလဲ ။ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ ေထာင္တန္တဲ့စကား ႏွလံုးသား၂ခုေအာက္မွာ ဒီလိုပဲေသဆံုးေတာ့မွာလား ။ ေသမိန္႔ကိုေစာင့္ေနသလိုမ်ိဳး ဘ၀ႏွစ္ခုလံုးကို အခ်ိန္ေတြနဲ႔စေတးပစ္ေတာ့မွာလား ။ ပို႔စ္တစ္ခုလံုးကိုျခံဳငံုၾကည့္တာနဲ႔တင္ တိက်တဲ့အေျဖမရွိတဲ့ ပုစၳာတစ္ပုဒ္လိုပဲ စာေျဖခ်ိန္ျပီးဆံုးတဲ့ ေခါင္းေလာင္းသံကို နာက်င္စြာအလန္႔တၾကား ေမွ်ာ္လင့္ေနဦးမွာလား ခ်စ္သူ ။ လြတ္ေျမာက္ျခင္းဆိုတဲ့လမ္းစမွာ လက္ခ်င္းခ်ိတ္မွာလား ေက်ာခိုင္းမွာလားဆိုတာ နင့္ထက္ငါပိုသိခ်င္ေနျပီ ။
(စိတ္ထဲေ၀၀ါးစြာခ်ေရးျဖစ္တဲ့ စာစုေလးပါ) ။
ေပ်ာက္ကြယ္သြားရင္ေကာ ဘာလို႔လိုက္ရွာေနတာလဲ ခ်စ္သူ ။ တစ္ေယာက္တည္းေနပါရေစလို႔ အၾကိမ္ၾကိမ္တိတ္တခိုး ေတာင္းဆိုေနေပမယ့္ အျမဲလိုလိုျပန္ေရာက္လာတတ္တဲ့ သူ႔ေျခလွမ္းေတြကို ျဖဴစင္စြာမုန္းေနျပန္မိတယ္ ။ ငါတို႔ေတြျပန္ဆံုခဲ့ရင္ေရာ အမ်ားရဲ႔ေ၀ဖန္သံေတြေအာက္မွာ ၾကံ့ၾကံ့ခံနိုင္ပါ့မလား ရွိေနတဲ့အတိတ္ေတြကိုေရာ ေမ့ေဖ်ာက္ႏိုင္ပါ့မလား ငါတို႔ဘာလို႔ခုေနခ်ိန္ထိ ျပတ္သားစြာမရပ္ႏိုင္ခဲ့ေသးတာလဲဆိုတာ ကိုယ့္ဘာသာပဲနားအလည္ဆံုးပါ ။ မင္းမရွိရင္မျဖစ္ဘူးဆိုတဲ့ စကားသံေတြဟာ တို႔၂ေယာက္တြက္မေသခ်ာေပမယ့္ ၃ရက္ေလာက္အသံေပ်ာက္ေနရင္ကို မေနတတ္ေတာ့တာကေရာ ရိုးသားေနရဲ႔လား ။
ေတြ႔ခ်ိန္တိုင္းမွာ အားလံုးကိုေမ့ထားျပီး တေယာက္ကိုတေယာက္ ေႏြးေထြးစြာဆက္ဆံေနတာကပဲ အေကာင္းမြန္ဆံုးေႏွာင္ဖြဲ႔ျခင္းေပလား ။ တေန႔ဆိုတဲ့ေန႔ကိုေရာက္ရင္ ဘယ္သူေတြက အားေပးႏွစ္သိမ့္ျပီး ငါတို႔၂ေယာက္ဘယ္လိုရင္ဆိုင္ၾကမွာလဲ ။ တေယာက္ကိုတေယာက္ ေကာင္းေစခ်င္လြန္းတဲ့ေစတနာကလြဲရင္ ဒီခ်ိန္မွာ သနားေနျခင္းဟာ ေနာင္တခ်ိန္မွာ ပိုျပီးခံစားေစမွာလား ။ စေနာက္ျပံဳးရယ္ျခင္းျဖင့္ ေ၀ဒနာေတြကို ေရွာင္ဖယ္ေစမွာလားခ်စ္သူ ။ နက္နဲစြာစဥ္းစားလိုက္တိုင္း တို႔၂ေယာက္ရဲ႔ေျခေနကို သိပ္မုန္းမိတယ္ဆိုရင္ေရာ ယံုေပးဦးမွာလား ။
ေတြေ၀ျခင္း ၊ မျပတ္သားျခင္း ၊ အစြန္းေရာက္ျခင္း ၊ သံေယာဇဥ္ၾကီးျခင္း ၊ အခ်စ္ကိုတိုးတိတ္စြာခံစားတတ္ျခင္း ၊ ရင္ထဲကခံစားခ်က္ကို မ်က္ကြယ္ျပဳထားျခင္း ဒီဟန္ေဆာင္မွဴေတြနဲ႔ ငါတို႔၂ေယာက္ဘယ္ခ်ိန္ထိ ေရွ႔ဆက္ေနဦးမွာလဲ ။ ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ ေထာင္တန္တဲ့စကား ႏွလံုးသား၂ခုေအာက္မွာ ဒီလိုပဲေသဆံုးေတာ့မွာလား ။ ေသမိန္႔ကိုေစာင့္ေနသလိုမ်ိဳး ဘ၀ႏွစ္ခုလံုးကို အခ်ိန္ေတြနဲ႔စေတးပစ္ေတာ့မွာလား ။ ပို႔စ္တစ္ခုလံုးကိုျခံဳငံုၾကည့္တာနဲ႔တင္ တိက်တဲ့အေျဖမရွိတဲ့ ပုစၳာတစ္ပုဒ္လိုပဲ စာေျဖခ်ိန္ျပီးဆံုးတဲ့ ေခါင္းေလာင္းသံကို နာက်င္စြာအလန္႔တၾကား ေမွ်ာ္လင့္ေနဦးမွာလား ခ်စ္သူ ။ လြတ္ေျမာက္ျခင္းဆိုတဲ့လမ္းစမွာ လက္ခ်င္းခ်ိတ္မွာလား ေက်ာခိုင္းမွာလားဆိုတာ နင့္ထက္ငါပိုသိခ်င္ေနျပီ ။
(စိတ္ထဲေ၀၀ါးစြာခ်ေရးျဖစ္တဲ့ စာစုေလးပါ) ။
