Saturday, April 17, 2010

ဒီေရဒီေျမသို႔ တစ္ေခါက္-၇

၂၃.၀၂.၂၀၁၀ ညေန ၃နာရီတိတိမွာ သစ္သစ္တစ္ေယာက္ အစ္မနဲ႔ေတာင္ၾကီးေျမမွ ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့ ။ လမ္းခရီးမွာကေတာ့ ပံုမွန္ပါပဲ ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္ေအာင္မဂၤလာအေ၀းေျပး၀င္းကို မနက္၃နာရီေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ျပသနာကစပါေတာ့တယ္ ။ သစ္သစ္အမက သစ္သစ္နဲ႔အတူျဖစ္ေနေတာ့ သစ္သစ္တို႔ကိုဘယ္သူမွလာမၾကိဳႏိုင္ဘူးေလ ။ အဲဒီမွာစေတြ႔ပါျပီ တက္စီဆရာေတြနဲ႔ ....။

အေ၀းေျပးကားေပၚကဆင္းတာနဲ႔ကို အမဲျဖတ္သလိုေစာင့္ေနတဲ့ တက္စီဆရာေတြက ကားထြက္ေပါက္မွာပိတ္ေနေတာ့ ကားဆရာကေတာင္ ေအာ္ယူရပါတယ္ ။ လြန္ခဲ့တဲ့ သစ္သစ္ဘားအံကျပန္လာေတာ့ တက္ဆီဆိုတာ တစ္ေယာက္တည္းငွားရင္ ၂၅၀၀ နဲ႔ ၃၀၀၀ၾကားေပးရင္ တေယာက္တည္း ေအးေဆးစြာငွားစီးလို႔ရပါတယ္ ။ ေခတ္ေတြပဲေျပာင္းသြားသလားေတာ့ မသိပါဘူး စိတ္အရမ္းတိုစရာေကာင္းပါတယ္ ေအာင္မဂၤလာ၀င္းနဲ႔သစ္သစ္ေနတဲ့အိမ္က လံုး၀ကိုမေ၀းပါဘူး ။ အဲဒါကိုစင္းလံုးငွားတာ ၈၀၀၀ေထာင္ေတာင္းပါတယ္ ။ ဘယ္ေလာက္ေဒါသထြက္စရာေကာင္းပါသလဲ လူကဟမ္ခနဲကိုျဖစ္သြားပါတယ္ ။ အျခားသူေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ တစ္ေယာက္တည္းဘယ္သူမွမငွားၾကပဲ စုေပါင္းတက္စီေတြေပၚမွာပဲ ေရာက္ေနၾကပါတယ္ ။ တစ္ေယာက္ ၃၀၀၀ေထာင္ဆိုတာ စုေပါင္းတက္စီေစ်းကို ျဖစ္ေနပါတယ္ ။ သစ္သစ္အမက အိမ္ကိုဖုန္းဆက္မယ္တဲ့ လာၾကိဳခိုင္းမယ္တဲ့ သစ္သစ္လက္မခံပဲ တက္စီပဲစီးျပန္မယ္ဆိုေတာ့ တေယာက္ကို ၂၅၀၀နဲ႔ စုေပါင္းတက္စီေပၚေရာက္သြားျပီ ဆိုပါေတာ့ ။ အမတဲ့ေနာက္ ၁၀မိနစ္ပဲေစာင့္ပါတဲ့ လူမရလဲထြက္ေပးမယ္တဲ့ေလ အိုေကေပါ့ ကိုယ့္ပစၥည္းေတြကို ကားေနာက္ဖုန္းမွာထည့္ျပီး ေသာ့ခတ္သြားပါတယ္ ။ ၁၅မိနစ္လည္းျပန္မလာပါဘူး အိုေကေလ သစ္သစ္ကတက္စီဂိတ္ကိုသြားပါတယ္ ကားနံပတ္ဒီေလာက္ရဲ႔ ကားသမားဘယ္မွာလဲလို႔ ကၽြန္မမစီးေတာ့ဘူး အိတ္ေတြျပန္လိုခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ဂိတ္မွဴးကအဲ့လူကိုရွာေပးပါတယ္ ။ အဲ့လူကေနာက္၀င္လာတဲ့အေ၀းေျပးကားေတြမွာ လူလိုက္ေခၚေနတာေပါ့ေနာ္ သစ္သစ္တို႔ကိုလည္းျမင္ေရာ အခုပဲလူရပါျပီ အခုပဲထြက္ပါေတာ့မယ္ဆိုျပီး ဘုရင့္ေနာင္တစ္ေယာက္ အင္းစိန္က သစ္သစ္တို႔ ညီအမ၂ေယာက္ ေနာက္ စံုတြဲက ေစာ္ဘြားၾကီးကုန္းေလ စုစုေပါင္း၅ေယာက္တင္တာေနာ္ ေနာက္ဖုန္းဖြင့္ျပီးေတာ့ကို ပစၥည္းတင္တာေနာ္ သစ္သစ္ကေတာ့ တစ္လမ္းလံုးရစ္ေတာ့တာေပါ့ ဒီလိုနဲ႔ ၂၄ရက္ေန႔မနက္ကေတာ့ မလွပခဲ့ပါဘူး ။ ေအာင္မဂၤလာအေ၀းေျပးက တက္စီသမားေတြကေတာ့ အရမ္းကိုဆိုးရြားလြန္းတာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္ ။

အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း မီးကမလာ ဘာမွကိုမျမင္ရပါဘူး အေစာၾကီးပတ္၀န္းက်င္ကိုအားနာေတာ့ မီးစက္ႏွိဳးဖို႔ကလည္း အဆင္မေျပဘူးေလ ။ စိတ္ကတိုေနတာဆိုတာကေတာ့ မိုးလင္းတဲ့အထိပါပဲေလ ။ ေန႔လည္က်ေတာ့ ဘားအံကအစ္ကိုကဖုန္းဆက္ပါတယ္ ေန႔ကားနဲ႔ကေလးေတြစာေမးပြဲျပီးလို႔ ရန္ကုန္ဆင္းလာျပီတဲ့ေလ ဒါနဲ႔ညေနဘက္ ေအာင္မဂၤလာအေ၀းေျပးကို ထပ္ခ်ီတက္ရျပန္တယ္ ။ ဒီတူ ၊ တူမေတြက သစ္သစ္ရဲ႔အသက္ပဲေလ ေတြ႔တာနဲ႔အလြမ္းသယ္ၾကတာ ညဘက္ေရာက္တဲ့အထိပါပဲ ။ ညေရာက္ေတာ့ ငယ္စဥ္ကသူငယ္ခ်င္းက အိမ္မွာလာေတြ႔ေတာ့ သစ္သစ္တစ္ေယာက္လမ္းထိပ္ကိုထြက္ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ ။ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ကိုယ့္ရပ္ကြက္ကို အဲဒီေတာ့မွေသခ်ာၾကည့္ျဖစ္တယ္ သစ္သစ္ရပ္ကြက္ထဲမွာ အျပင္သိပ္မထြက္ျဖစ္ဘူးေလ ။ ျပန္လာေတာ့လဲ ကေလးေတြနဲ႔ရယ္ေမာရင္းတရက္ကလ်င္ျမန္စြာ ကုန္သြားျပန္တယ္ေလ ။

၂၅ရက္ေန႔ ေရာက္ေတာ့ သစ္သစ္အလုပ္ရွဳပ္ပါတယ္ ။ မနက္၁၀နာရီမွာ ေတြ႔ဖို႔ေနာက္ဆံုးက်န္ေနတဲ့ အန္တီတစ္ေယာက္ကိုသြားေတြ႔ရပါတယ္ ။ သစ္သစ္အျပင္ထြက္ရင္ ကိုးမိုင္ကဆရာ့အိမ္ကေနထြက္ေလ့ရွိသလို တစ္ေနရာကေနတစ္ေနရာသြားလို႔ အခ်ိန္ဟေနလဲဆရာ့အိမ္ပဲ၀င္တာေလ ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဆရာ့အိမ္ရယ္လို႔ ကိုယ့္စိတ္ထဲမရွိဘူး ကိုယ့္အိမ္လိုပဲေလ ျပီးေတာ့ဆရာကဘယ္သြားသြားလိုက္ပို႔ဆို ပို႔တယ္ေလ ။ အဲဒီအန္တီနဲ႔၈မိုင္က ေရႊဘဲမွာ ေန႔လည္စာစားျပီးေတာ့ ကိုးမိုင္စီးတီးမတ္မွာ ျပန္ဖို႔လက္ေဆာင္ပစၥၫ္း သယ္စရာေလးေတြျပန္၀ယ္တယ္ဆိုပါေတာ့ ဒီလိုနဲ႔ ၃နာရီေလာက္မွာ အိမ္ျပန္ေျပးရျပန္တယ္ေလ ။ ဆရာက ဒီည သစ္သစ္တို႔သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ကို ေအာ္ရီရယ္တယ္ေဟာက္စ္မွာ ညစာေကၽြးဖို႔အေစာၾကီးကတည္းက ေျပာထားတာကိုး ..။

ဒါေတာင္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔လွည္းတန္းကို သြားလိုက္တာ ည၈နာရီေလာက္မွ ဆရာ့ဆီကိုေရာက္တယ္ေလ ။ ဆရာဦးညီလွငယ္ထုတ္ထားတဲ့စာအုပ္ကို ဆရာ့ကို၀ယ္ခိုင္းထားတာ ခ်စ္ဆရာကအဆင္သင့္၀ယ္ထားတာ ၂ေယာက္လံုးအတြက္ေပါ့ ။ တစ္အုပ္ကို ၂ေသာင္းေက်ာ္ဆိုေတာ့ ဆရာကိုျပန္ေပးတာ လံုး၀မယူပါဘူး (ဆရာကအဲဒါေတြခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ ... ဟိ ) ေနာက္ဆရာ့ကားနဲ႔ ျမိဳ႔မေက်ာင္းလမ္းခ်ီတက္ၾကတယ္ ဆိုပါေတာ့ ။ ဆရာကားေမာင္းတာကို သစ္သစ္တို႔၂ေယာက္ ေနာက္ကေနအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာဆို ေႏွာင့္ယွက္ေနတာေလ ေပ်ာ္စရာလည္းေကာင္းသလို ရန္ကုန္မွာဆရာနဲ႔အတူ အလုပ္လုပ္ခဲ့တာေတြျပန္သတိရေစပါတယ္ ။ ေနာက္ဆရာက ရန္ကုန္ရဲ႔လက္ရွိအေျခအေနေလးေတြ သစ္သစ္တို႔ကို စလံုးကျပန္လာရင္ ဘယ္ဟာကဘယ္လိုလုပ္ဖို႔ ဆံုးမစကားေျပာလိုက္ ေျပာင္လိုက္ေနာက္လိုက္ ဆရာကေတာ့တကယ့္သူငယ္ခ်င္းလိုပါပဲေလ ။ ဆရာကလည္းေျပာတယ္ ခင္ဗ်ားတို႔ျပန္လာမွပဲ ဒီလိုရီေမာမိေတာ့တယ္တဲ့ေလ မၾကာမၾကာျပန္လာဖို႔လည္း ေျပာပါတယ္ ။ တစ္ကိုယ္တည္းဆိုေတာ့လဲ ဘယ္ေလာက္ပဲပိုက္ဆံရေနပါေစ ဆရာျငီးေငြ႔တာမဆန္းပါဘူးေလ ။ သစ္သစ္တို႔လိုခ်ဳပ္ထိန္းစရာမလို ေျပာခ်င္သလိုေျပာတဲ့ တပည့္မ်ိဳးကလည္းရွားတယ္ေလ ။

ဆရာက သစ္သစ္တို႔စိတ္တိုင္းက်မွာေစတယ္ေလ ။ စားလို႔လည္းေကာင္း စကားလည္းေကာင္းနဲ႔ပဲ ည၁၀နာရီထိုးပါတယ္ ။ သစ္သစ္သူငယ္ခ်င္းေမာင္ေလးက ကိုးမိုင္မွာထိုင္ေစာင့္ေနတာ အားနာစရာတကယ္ေကာင္းပါတယ္ ။ ကေလးကေခၚလည္းမလိုက္ပါဘူးေလ ဆရာကသစ္သစ္တို႔ကိုကားနားလိုက္ပို႔ျပီးေတာ့ မျပန္ေစခ်င္ပဲစကားထိုင္ေျပာခ်င္ပါတယ္ေလ သူ႔တပည့္ေတြကမရေတာ့ဘူး ေတာ္ေတာ္ကိုပင္ပန္းေနၾကျပီေလ ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ၂၅ရက္ေန႔တစ္ရက္လည္း ကုန္ဆံုးသြားခဲ့ပါျပီ ။ ဒီလိုနဲ႔ျပန္ရမယ့္ရက္က တစ္စထက္တစ္စနီးကပ္လို႔ လာခဲ့ပါတယ္ ။ အပိုင္း ၈ မွာ သစ္သစ္အဆံုးသတ္ဖို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္ ။ အားလံုးပဲမဂၤလာရွိေသာ ႏွစ္သစ္ကူးေလးျဖစ္ပါေစရွင္.... ။

ဆရာနဲ႔စားခဲ့တဲ့ လြမ္းေမာစရာ ရွလြတ္ေတြပါ


အခ်ိဳပြဲတဲ့ အစကေတာ့ေက်ာက္ေက်ာလို႔ထင္တာ မဟုတ္ပါဘူး ခါးသက္သက္ေလးပါ အရသာက


သစ္သစ္အၾကိဳက္ဆံုး ငါးသံပရာေပါင္းေလ


တံုယမ္းဟင္းခ်ိဳ ခ်ဥ္စပ္ေလး


အဲေလာက္ပဲ သစ္သစ္စားတာပါေနာ္


ၾကက္ခ်ိဳခ်ဥ္ ျပည္ၾကီးငါးသုတ္ နဲ႔ မုန္ညင္းေၾကာ္

5 comments:

  1. ဒီလူလို ဟိုလူလိုApril 18, 2010 at 2:45 AM

    အစာ မစားခင္န႔ဲ စားၿပီးပံုေလးလည္း တင္ေပးပါဗ်ဳိးးးးး

    ReplyDelete
  2. ဟိုလူလို ဒီလူလိုApril 18, 2010 at 2:46 AM

    အထက္ကလူေျပာတာကို ေထာက္ခံပါတယ္

    ReplyDelete
  3. မ်က္မွန္ကိုပါေအာင္ရိုက္ျပီး ၾကြားလိုက္ေသးတယ္..ဟင္း
    ငါးသံပုရာေပါင္း တုန္ယမ္ဟင္းခ်ိဳစားမယ္

    ReplyDelete
  4. အဟင့္ ဗိုက္ဆာပါတယ္ဆိုမွ သူမ်ားကို သြားရည္က်ေအာင္လာလုပ္ေနျပန္ျပီ။

    ReplyDelete