ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ေဘးထြက္ေနလိုက္ရမလား ေရွ႔ဆက္တိုးရမလား မသိသလိုေနလိုက္ရမလား ဒီရက္ပိုင္းမွာ ဒီစကားသံေတြေန႔ေန႔ညည ပ်ံ႔လြင့္ေနတယ္ ။ ဘာလို႔ေရွ႔ဆက္လို႔မရတာလဲ ဆိုတဲ့အေမးကို တသက္လံုးမေမးဘူး ဘယ္ေတာ့မွလည္းမသိခ်င္ခဲ့ဘူး ရရွိေနတဲ့ခုေနခ်ိန္ကိုပဲ တန္ဖိုးထားမိတယ္ ။ ဒါဆိုရင္ေရာ ဘာလို႔အၾကိမ္ၾကိမ္ ဒီေမးခြန္းေတြျပန္ေမးေနသလဲ ။ ဘယ္သူမွခ်ည္ေႏွာင္မထားပဲနဲ႔ကို စြဲလန္းစြာတြယ္ငင္ေနတဲ့ အခ်စ္ကိုပဲ စိတ္နာရမွာလား ။
Friday, September 23, 2011
Monday, September 19, 2011
ေအးခ်မ္းတဲ့ခရီး
ျပီးခဲ့တဲ့ ရံုးပိတ္ရက္မွာ ၁၀နာရီေက်ာ္ၾကာကားစီးရတဲ့ မေလးရွားကေအးျမတဲ့ေတာင္ေပၚျမိဳ႔ကေလးကို အလည္တစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ ၾသဂုတ္လျမန္မာျပည္က ျပန္လာျပီးကတည္းက လူကဟိုသြားခ်င္ဒီသြားခ်င္နဲ႔ ဘဏ္ကတ္ကိုခမ္းေအာင္လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ေရာဂါ၀င္ေနပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဗီဇာက်န္ေသးတဲ့ မေလးရွားဆီကိုပဲ မ်က္စပစ္ေနခဲ့တာေပါ့ ။ စိတ္ေအးခ်မ္းေစတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေအးျမတဲ့အရပ္ေဒသေလးကို ေရြးခ်ယ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။ သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ကလည္း အဲ့အရပ္ကိုသြားခ်င္တဲ့စိတ္ကူးခ်င္းတူျပီး ရုတ္တရက္ပလန္မရွိတဲ့ခရီးလို႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္ ။
ေသာၾကာညတစ္ညလံုးခ်မ္းေအးစြာကားစီးျပီး သကာလမွာ ေတာင္ေပၚျမိဳ႔ေလးတစ္ခုကို ေရာက္ခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့ ။ ဟိုတယ္ကိုေရာက္ေတာ့ မနက္၉နာရီရွိေနပါျပီ ။ တေနကုန္တေနခမ္း တိုးပက္ေက့ခ်္နဲ႔မနားတမ္းလည္ပတ္လိုက္တာမ်ား ညေနစတင္းဘုတ္စားျပီး ဟိုတယ္ျပန္ပို႔မွပဲ ေျခကုန္လက္ပန္းက်သြားပါေတာ့တယ္ ။ လူတိုင္းလိုလို ေရာက္ဖူးတဲ့ေဒသျဖစ္ေနလို႔ အေသးစိတ္မေရးေတာ့ပဲ သစ္ျမင္တဲ့အျမင္ေလးတခ်ိဳ႔ကို ေရးျပခ်င္ပါတယ္ ။
တကယ္ေတာ့ ကင္မရြန္ဟိုင္းလန္းဆိုတဲ့ျမိဳ႔ေလးက သစ္သစ္တုိ႔ႏိုင္ငံက ျပင္ဦးလြင္လိုေတာင္ လွပဆြဲေဆာင္မွဴမရွိပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ေတာင္ေစာင္းေတြေပၚမွာစိုက္ထားတဲ့ လက္ဖက္ခင္းေလးေတြနားမွာ စက္ရံုေတြ ဒီဇိုင္းဆန္းတဲ့ဆိုင္ေလးေတြရယ္နဲ႔ တိုးရစ္ေတြကိုျမွဴဆြယ္ထားခဲ့ပါတယ္ ။ ကား၂စီးေရွာင္ရံုေလာက္လြတ္တဲ့ လမ္းေလးေတြနဲ႔ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ၆၆၆၆ေပျမင့္တဲ့ ေတာင္ထိပ္က၃ထပ္ျမင့္တဲ့ တာ၀ါေလးနဲ႔ စိတ္၀င္စားေအာင္ေနာက္တခ်က္ ဆြဲေဆာင္ထားျပန္ေရာ ။ အမ်ိဳးသားကန္ေတာ္ၾကီးထဲက တံတားေလာက္ေတာင္လွပမွဴမရွိတဲ့ တံတားတခုကိုလဲ တက္ျပီးေခြၽးထုတ္ရပါေသးတယ္ ။
ေန႔လည္စာစားျပီး ညေနပိုင္းပို႔တဲ့ေနရာေတြကေတာ့ သစ္သစ္ကိုလံုး၀မဆြဲေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ။ စိုက္ခင္းေလးေတြလိုက္ျပေပးပါတယ္ တကယ့္ကိုေသးေသးေလးေတြပါ သစ္သစ္တို႔နိုင္ငံက စိမ္းလန္းေနတဲ့စိုက္ခင္းေတြနဲ႔ ယွဥ္လို႔ေတာင္ျပလိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီျမိဳ႔ေလးနာမည္ၾကီးရျခင္းဟာ မိုးပ်ံတိုက္ၾကီးေတြနဲ႔အဲယားကြန္းခန္းေတြမွာ လုပ္ရတဲ့ မြန္းၾကပ္တဲ့စကၤာပူလိုျမိဳ႔နဲ႔ကပ္ျပီးတည္ရွိေနတ့ဲ မေလးရွားလိုႏိုင္ငံမွာ ရွိေနတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ။ ရက္တိုတိုမွာ ခရီးစာရိတ္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ ခဏတာအေမာေတြေျပျပီး အသက္ရွဴ၀ေစဖို႔ စိတ္ပန္းေျဖေနရာတစ္ခုဆိုလဲ မမွားပါဘူး ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခရီးထြက္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ စိတ္သစ္လူသစ္ကေတာ့ တကယ္ျဖစ္ပါတယ္ ။ ေက်နပ္ျခင္းဆိုတဲ့ စိတ္ပီတိကေတာ့ ဘာနဲ႔မွလဲလို႔မရပါဘူး ။ သစ္သစ္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ ေမြးစားခဲ့ပါတယ္ ။ သမီးပံုေလးထည့္ေပးလိုက္တယ္ေနာ္ .. ဟိ ။
ေသာၾကာညတစ္ညလံုးခ်မ္းေအးစြာကားစီးျပီး သကာလမွာ ေတာင္ေပၚျမိဳ႔ေလးတစ္ခုကို ေရာက္ခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့ ။ ဟိုတယ္ကိုေရာက္ေတာ့ မနက္၉နာရီရွိေနပါျပီ ။ တေနကုန္တေနခမ္း တိုးပက္ေက့ခ်္နဲ႔မနားတမ္းလည္ပတ္လိုက္တာမ်ား ညေနစတင္းဘုတ္စားျပီး ဟိုတယ္ျပန္ပို႔မွပဲ ေျခကုန္လက္ပန္းက်သြားပါေတာ့တယ္ ။ လူတိုင္းလိုလို ေရာက္ဖူးတဲ့ေဒသျဖစ္ေနလို႔ အေသးစိတ္မေရးေတာ့ပဲ သစ္ျမင္တဲ့အျမင္ေလးတခ်ိဳ႔ကို ေရးျပခ်င္ပါတယ္ ။
တကယ္ေတာ့ ကင္မရြန္ဟိုင္းလန္းဆိုတဲ့ျမိဳ႔ေလးက သစ္သစ္တုိ႔ႏိုင္ငံက ျပင္ဦးလြင္လိုေတာင္ လွပဆြဲေဆာင္မွဴမရွိပါဘူး ။ ဒါေပမယ့္ ေတာင္ေစာင္းေတြေပၚမွာစိုက္ထားတဲ့ လက္ဖက္ခင္းေလးေတြနားမွာ စက္ရံုေတြ ဒီဇိုင္းဆန္းတဲ့ဆိုင္ေလးေတြရယ္နဲ႔ တိုးရစ္ေတြကိုျမွဴဆြယ္ထားခဲ့ပါတယ္ ။ ကား၂စီးေရွာင္ရံုေလာက္လြတ္တဲ့ လမ္းေလးေတြနဲ႔ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ ၆၆၆၆ေပျမင့္တဲ့ ေတာင္ထိပ္က၃ထပ္ျမင့္တဲ့ တာ၀ါေလးနဲ႔ စိတ္၀င္စားေအာင္ေနာက္တခ်က္ ဆြဲေဆာင္ထားျပန္ေရာ ။ အမ်ိဳးသားကန္ေတာ္ၾကီးထဲက တံတားေလာက္ေတာင္လွပမွဴမရွိတဲ့ တံတားတခုကိုလဲ တက္ျပီးေခြၽးထုတ္ရပါေသးတယ္ ။
ေန႔လည္စာစားျပီး ညေနပိုင္းပို႔တဲ့ေနရာေတြကေတာ့ သစ္သစ္ကိုလံုး၀မဆြဲေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ။ စိုက္ခင္းေလးေတြလိုက္ျပေပးပါတယ္ တကယ့္ကိုေသးေသးေလးေတြပါ သစ္သစ္တို႔နိုင္ငံက စိမ္းလန္းေနတဲ့စိုက္ခင္းေတြနဲ႔ ယွဥ္လို႔ေတာင္ျပလိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီျမိဳ႔ေလးနာမည္ၾကီးရျခင္းဟာ မိုးပ်ံတိုက္ၾကီးေတြနဲ႔အဲယားကြန္းခန္းေတြမွာ လုပ္ရတဲ့ မြန္းၾကပ္တဲ့စကၤာပူလိုျမိဳ႔နဲ႔ကပ္ျပီးတည္ရွိေနတ့ဲ မေလးရွားလိုႏိုင္ငံမွာ ရွိေနတာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္ ။ ရက္တိုတိုမွာ ခရီးစာရိတ္က်ဥ္းက်ဥ္းနဲ႔ ခဏတာအေမာေတြေျပျပီး အသက္ရွဴ၀ေစဖို႔ စိတ္ပန္းေျဖေနရာတစ္ခုဆိုလဲ မမွားပါဘူး ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ခရီးထြက္လိုက္ျခင္းအားျဖင့္ စိတ္သစ္လူသစ္ကေတာ့ တကယ္ျဖစ္ပါတယ္ ။ ေက်နပ္ျခင္းဆိုတဲ့ စိတ္ပီတိကေတာ့ ဘာနဲ႔မွလဲလို႔မရပါဘူး ။ သစ္သစ္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ ေမြးစားခဲ့ပါတယ္ ။ သမီးပံုေလးထည့္ေပးလိုက္တယ္ေနာ္ .. ဟိ ။
ခ်စ္သမီးငယ္ေလး (၉ေယာက္ေျမာက္ပါ) း)
Tuesday, September 13, 2011
သူဘာလုပ္ေနလဲ
ေမ့မသြားရေအာင္ ဒိုင္ယာရီသေဘာမ်ိဳးေလး ဒီရက္ပိုင္းတြက္ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ ေရးခ်င္ေနပါတယ္ ။ အဓိက ကေတာ့ ဘာေတြလုပ္ေနလဲေပါ့ ဘာဆက္လုပ္မွာလဲေပါ့ ဘာေတြခံစားျပီး ဘာေတြျပင္ဆင္ထားလဲေပါ့ ။ တခ်ိဳ႔တေလပါ စာေရးဖို႔လက္ေသြးတယ္လို႔ေျပာလဲ မမွားပါဘူး ။ ခုတေလာ ေရးခ်င္တာေတြရွိေပမယ့္ ေရးခြင့္မရွိတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြလည္း ရွိေနျပန္ေရာ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကိုယ့္အရြယ္ကလည္း အခ်စ္အေၾကာင္းေသာင္းေျပာင္းေထြလာသက္သက္ ေရးဖို႔ရာ လက္ကရြံ႔ေနျပန္တယ္ ။ မေရးတာၾကာလို႔ဆိုတာထက္ ကိုယ္တိုင္ကလည္းခံစားခ်က္ေတြ တတ္နိုင္သေလာက္ေမ့ေဖ်ာက္ျပီး ျပဳမူေနထိုင္တတ္တာလဲပါတာေပါ့ ။ ၃၀ ေက်ာ္ျပီေလ တည္ျငိမ္ရင့္က်က္တဲ့အရြယ္ေရာက္ျပီလို႔ ဇြတ္ကိုသတ္မွတ္ေဘာင္သြင္းထားေတာ့ လုပ္ရကိုင္ရတာ စည္းတစ္ခုတားထားသလို ျဖစ္ေနတဲ့ခံစားခ်က္ၾကီးေပါ့ ။ ကဲ သစ္သစ္ဘာလုပ္ေနလဲ ဖတ္လိုက္ၾကစို႔...။
အလုပ္အကိုင္ =အလုပ္ေျပာင္းဖို႔ရာ ရွိေနတဲ့အလုပ္ေလးကို သံေယာဇဥ္တအားတြယ္ေနတယ္ ။ ေနွာင္ဖြဲ႔ျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ ။
စီးပြားေရး = သူမ်ားနဲ႔တန္းတူအသက္ရွဴႏိုင္ဖုိ႔ ရုန္းကန္ေနဆဲ ကာလေတြေပါ့ ။
ပညာေရး = ေက်ာင္းေနာက္တစ္ခုထပ္တက္ဖို႔ စဥ္းစားေနသလို အဂၤလိပ္စာန႔ဲေနာက္ထပ္ဘာသာစကားတစ္ခုခုကုိ တဖတ္ကမ္းခတ္ကြၽမ္းက်င္ေအာင္ ပိုေနတဲ့အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုးရွိေအာင္ အသံုးခ်ရင္း ပညာေရးတြက္ အသံုးျပဳႏိုင္မည့္ လံုေလာက္တဲ့ေငြကို ရွာေဖြေနတယ္ ။
က်န္းမာေရး = ခုတေလာ ခါးနာတာေပ်ာက္ကင္းေစမယ့္ ေလ့က်င့္ခန္းတစ္ခုကို အင္တာနက္ကရွာေတြ႔ထားလို႔ စြဲစြဲျမဲျမဲယံုယံုၾကည္ၾကည္ လုပ္ေနလို႔လားမသိဘူး ခါးသိပ္မနာေတာ့ က်န္းမာေရးကဂြတ္ေနတဲ့ကာလေပါ့ ဒါေပမယ့္ သိပ္လည္းမခ်ီးက်ဴးရဲပါဘူးေလ ။
ခရီးစဥ္ = ဒီလထဲမွာ မေလးရွားသြားဖို႔ရွိသလို ေနာက္လမွာလဲ ထိုင္းကိုသြားဖို႔လုပ္ထားျပန္တယ္ ။ ဒါျပီးရင္ ျမန္မာျပည္တစ္ေခါက္ျပန္ဖို႔လည္း စဥ္းစားထားပါေသးတယ္ ။
အခ်စ္ေရး =အတတ္ႏိုင္ဆံုးအားလံုးကို ေမ့ထားျပီး ဗလာက်င္းေနတဲ့ႏွလံုးသားကို လူမျမင္ေအာင္ ကာကြယ္ထားတယ္ ။
အပန္းေျဖမွဴ =တစ္ပတ္တစ္ခါ ဘယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔မဆို ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားတယ္ (ဒီအခ်ိန္ပဲလြတ္လပ္စြာ အဲယားကြန္းခန္းေလးထဲ ေတြးေငးေဆြးလို႔ရတာေလ ) ။
ေတြးေနမိတာ =ခုတေလာ အျမဲမျပတ္ၾကားေနရတဲ့ ဧရာ၀တီအေၾကာင္းကို အေသးစိတ္လိုက္ဖတ္ျပီး အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းရွာေဖြေနမိသလို ေဖ့ဘြတ္မွာသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္တင္ထားတဲ့ အနာၾကီးေရာဂါသည္ေတြေနထိုင္ရတဲ့အေဆာင္ေလးကိုလည္း မ်က္စိထဲကမထြက္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ (ကိုယ္ဟာအမ်ားအက်ိဳးအတြက္ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ တာ၀န္မေက်သူတစ္ဦးျဖစ္ေနျပီလားလို႔ေတာင္ ထင္ေနမိတယ္ ) ။
အစားအစာ= ေန႔စဥ္ရံုးကို ထမင္းဗူးထည့္ျခင္းျဖင့္ ညေနပိုင္းခ်ိန္ေတြကို ေနာက္ေန႔တြက္ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္ရင္း ခ်က္ျခင္းရဲ႔အႏုပညာကို ဖန္ဆင္းေနမိတယ္ ။
အင္တာနက္ သံုးစြဲခ်ိန္ =ရံုးခ်ိန္မွာ နစ္ဖြင့္ထားျခင္းကလြဲလို႔ ညတိုင္းမွာပါစင္နယ္ေက့စ္ေတြကို ေရွာင္ရင္း အနည္းဆံုး အဂၤလိပ္ျဖစ္ျဖစ္ ဗမာျဖစ္ျဖစ္သတင္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ေတာ့ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ေလ့က်င့္ယူထားတယ္ ။
ဘာသာေရး =စိတ္တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ဘ၀ေလး ပိုင္ဆုိင္ခ်င္တဲ့အသိတခုတည္းနဲ႔ တရားေခြေတြအိပ္ယာ၀င္ခါနီးတိုင္း ဖြင့္တဲ့အေလ့အက်င့္ကိုလုပ္ထားတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္းတရားထိုင္ႏိုင္ေအာင္လည္း ၾကိဳးစားပါဦးမယ္ ။
ရည္ရြယ္ခ်က္စိတ္ကူး = ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ ကိုလုပ္ေပးခ်င္တဲ့အရာေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မယ့္ ရာခ်ီတဲ့စိတ္ကူးေတြ အခ်ိန္တိုင္း သီဖြဲ႔ေနမိတယ္ ။
ဒီေလာက္ဆို ဒီတစ္လ ႏွစ္လအတြင္း သစ္သစ္ပလန္ေတြေတာ္ေတာ္ေလး ျခံဳငံုမိနိုင္သလို ဘာလုပ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးေတြလည္းေရးခ်ခြင့္ရလို႔ အေတာ္အတန္စိတ္သက္သာရာရေစပါတယ္ ။ အားလံုးပဲ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ခေညာင္းပါေစရွင္ ။
အလုပ္အကိုင္ =အလုပ္ေျပာင္းဖို႔ရာ ရွိေနတဲ့အလုပ္ေလးကို သံေယာဇဥ္တအားတြယ္ေနတယ္ ။ ေနွာင္ဖြဲ႔ျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ ။
စီးပြားေရး = သူမ်ားနဲ႔တန္းတူအသက္ရွဴႏိုင္ဖုိ႔ ရုန္းကန္ေနဆဲ ကာလေတြေပါ့ ။
ပညာေရး = ေက်ာင္းေနာက္တစ္ခုထပ္တက္ဖို႔ စဥ္းစားေနသလို အဂၤလိပ္စာန႔ဲေနာက္ထပ္ဘာသာစကားတစ္ခုခုကုိ တဖတ္ကမ္းခတ္ကြၽမ္းက်င္ေအာင္ ပိုေနတဲ့အခ်ိန္ကိုတန္ဖိုးရွိေအာင္ အသံုးခ်ရင္း ပညာေရးတြက္ အသံုးျပဳႏိုင္မည့္ လံုေလာက္တဲ့ေငြကို ရွာေဖြေနတယ္ ။
က်န္းမာေရး = ခုတေလာ ခါးနာတာေပ်ာက္ကင္းေစမယ့္ ေလ့က်င့္ခန္းတစ္ခုကို အင္တာနက္ကရွာေတြ႔ထားလို႔ စြဲစြဲျမဲျမဲယံုယံုၾကည္ၾကည္ လုပ္ေနလို႔လားမသိဘူး ခါးသိပ္မနာေတာ့ က်န္းမာေရးကဂြတ္ေနတဲ့ကာလေပါ့ ဒါေပမယ့္ သိပ္လည္းမခ်ီးက်ဴးရဲပါဘူးေလ ။
ခရီးစဥ္ = ဒီလထဲမွာ မေလးရွားသြားဖို႔ရွိသလို ေနာက္လမွာလဲ ထိုင္းကိုသြားဖို႔လုပ္ထားျပန္တယ္ ။ ဒါျပီးရင္ ျမန္မာျပည္တစ္ေခါက္ျပန္ဖို႔လည္း စဥ္းစားထားပါေသးတယ္ ။
အခ်စ္ေရး =အတတ္ႏိုင္ဆံုးအားလံုးကို ေမ့ထားျပီး ဗလာက်င္းေနတဲ့ႏွလံုးသားကို လူမျမင္ေအာင္ ကာကြယ္ထားတယ္ ။
အပန္းေျဖမွဴ =တစ္ပတ္တစ္ခါ ဘယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔မဆို ရုပ္ရွင္ၾကည့္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ထားတယ္ (ဒီအခ်ိန္ပဲလြတ္လပ္စြာ အဲယားကြန္းခန္းေလးထဲ ေတြးေငးေဆြးလို႔ရတာေလ ) ။
ေတြးေနမိတာ =ခုတေလာ အျမဲမျပတ္ၾကားေနရတဲ့ ဧရာ၀တီအေၾကာင္းကို အေသးစိတ္လိုက္ဖတ္ျပီး အေကာင္းဆံုးနည္းလမ္းရွာေဖြေနမိသလို ေဖ့ဘြတ္မွာသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္တင္ထားတဲ့ အနာၾကီးေရာဂါသည္ေတြေနထိုင္ရတဲ့အေဆာင္ေလးကိုလည္း မ်က္စိထဲကမထြက္ဘူးျဖစ္ေနတယ္ (ကိုယ္ဟာအမ်ားအက်ိဳးအတြက္ဘာတစ္ခုမွ မလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ တာ၀န္မေက်သူတစ္ဦးျဖစ္ေနျပီလားလို႔ေတာင္ ထင္ေနမိတယ္ ) ။
အစားအစာ= ေန႔စဥ္ရံုးကို ထမင္းဗူးထည့္ျခင္းျဖင့္ ညေနပိုင္းခ်ိန္ေတြကို ေနာက္ေန႔တြက္ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္ရင္း ခ်က္ျခင္းရဲ႔အႏုပညာကို ဖန္ဆင္းေနမိတယ္ ။
အင္တာနက္ သံုးစြဲခ်ိန္ =ရံုးခ်ိန္မွာ နစ္ဖြင့္ထားျခင္းကလြဲလို႔ ညတိုင္းမွာပါစင္နယ္ေက့စ္ေတြကို ေရွာင္ရင္း အနည္းဆံုး အဂၤလိပ္ျဖစ္ျဖစ္ ဗမာျဖစ္ျဖစ္သတင္းတစ္ပုဒ္ေလာက္ေတာ့ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ေလ့က်င့္ယူထားတယ္ ။
ဘာသာေရး =စိတ္တည္ျငိမ္ေအးခ်မ္းတဲ့ဘ၀ေလး ပိုင္ဆုိင္ခ်င္တဲ့အသိတခုတည္းနဲ႔ တရားေခြေတြအိပ္ယာ၀င္ခါနီးတိုင္း ဖြင့္တဲ့အေလ့အက်င့္ကိုလုပ္ထားတယ္ ။ ေနာက္ပိုင္းတရားထိုင္ႏိုင္ေအာင္လည္း ၾကိဳးစားပါဦးမယ္ ။
ရည္ရြယ္ခ်က္စိတ္ကူး = ေဖေဖ နဲ႔ ေမေမ ကိုလုပ္ေပးခ်င္တဲ့အရာေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္မယ့္ ရာခ်ီတဲ့စိတ္ကူးေတြ အခ်ိန္တိုင္း သီဖြဲ႔ေနမိတယ္ ။
ဒီေလာက္ဆို ဒီတစ္လ ႏွစ္လအတြင္း သစ္သစ္ပလန္ေတြေတာ္ေတာ္ေလး ျခံဳငံုမိနိုင္သလို ဘာလုပ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးေတြလည္းေရးခ်ခြင့္ရလို႔ အေတာ္အတန္စိတ္သက္သာရာရေစပါတယ္ ။ အားလံုးပဲ မဂၤလာအေပါင္းနဲ႔ခေညာင္းပါေစရွင္ ။
Subscribe to:
Posts (Atom)