Friday, September 23, 2011

ထာ၀ရရဲ႔နိဂံုး

ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ေဘးထြက္ေနလိုက္ရမလား ေရွ႔ဆက္တိုးရမလား မသိသလိုေနလိုက္ရမလား ဒီရက္ပိုင္းမွာ ဒီစကားသံေတြေန႔ေန႔ညည ပ်ံ႔လြင့္ေနတယ္ ။ ဘာလို႔ေရွ႔ဆက္လို႔မရတာလဲ ဆိုတဲ့အေမးကို တသက္လံုးမေမးဘူး ဘယ္ေတာ့မွလည္းမသိခ်င္ခဲ့ဘူး ရရွိေနတဲ့ခုေနခ်ိန္ကိုပဲ တန္ဖိုးထားမိတယ္ ။ ဒါဆိုရင္ေရာ ဘာလို႔အၾကိမ္ၾကိမ္ ဒီေမးခြန္းေတြျပန္ေမးေနသလဲ ။ ဘယ္သူမွခ်ည္ေႏွာင္မထားပဲနဲ႔ကို စြဲလန္းစြာတြယ္ငင္ေနတဲ့ အခ်စ္ကိုပဲ စိတ္နာရမွာလား ။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Monday, September 19, 2011

ေအးခ်မ္းတဲ့ခရီး

ျပီးခဲ့တဲ့ ရံုးပိတ္ရက္မွာ ၁၀နာရီေက်ာ္ၾကာကားစီးရတဲ့ မေလးရွားကေအးျမတဲ့ေတာင္ေပၚျမိဳ႔ကေလးကို အလည္တစ္ေခါက္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ ၾသဂုတ္လျမန္မာျပည္က ျပန္လာျပီးကတည္းက လူကဟိုသြားခ်င္ဒီသြားခ်င္နဲ႔ ဘဏ္ကတ္ကိုခမ္းေအာင္လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ေရာဂါ၀င္ေနပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဗီဇာက်န္ေသးတဲ့ မေလးရွားဆီကိုပဲ မ်က္စပစ္ေနခဲ့တာေပါ့ ။ စိတ္ေအးခ်မ္းေစတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေအးျမတဲ့အရပ္ေဒသေလးကို ေရြးခ်ယ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။ သူငယ္ခ်င္း၂ေယာက္ကလည္း အဲ့အရပ္ကိုသြားခ်င္တဲ့စိတ္ကူးခ်င္းတူျပီး ရုတ္တရက္ပလန္မရွိတဲ့ခရီးလို႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္ ။

ခ်စ္သမီးငယ္ေလး (၉ေယာက္ေျမာက္ပါ) း)

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Tuesday, September 13, 2011

သူဘာလုပ္ေနလဲ

ေမ့မသြားရေအာင္ ဒိုင္ယာရီသေဘာမ်ိဳးေလး ဒီရက္ပိုင္းတြက္ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ ေရးခ်င္ေနပါတယ္ ။ အဓိက ကေတာ့ ဘာေတြလုပ္ေနလဲေပါ့ ဘာဆက္လုပ္မွာလဲေပါ့ ဘာေတြခံစားျပီး ဘာေတြျပင္ဆင္ထားလဲေပါ့ ။ တခ်ိဳ႔တေလပါ စာေရးဖို႔လက္ေသြးတယ္လို႔ေျပာလဲ မမွားပါဘူး ။ ခုတေလာ ေရးခ်င္တာေတြရွိေပမယ့္ ေရးခြင့္မရွိတဲ့အေၾကာင္းအရာေတြလည္း ရွိေနျပန္ေရာ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာ ကိုယ့္အရြယ္ကလည္း အခ်စ္အေၾကာင္းေသာင္းေျပာင္းေထြလာသက္သက္ ေရးဖို႔ရာ လက္ကရြံ႔ေနျပန္တယ္ ။ မေရးတာၾကာလို႔ဆိုတာထက္ ကိုယ္တိုင္ကလည္းခံစားခ်က္ေတြ တတ္နိုင္သေလာက္ေမ့ေဖ်ာက္ျပီး ျပဳမူေနထိုင္တတ္တာလဲပါတာေပါ့ ။ ၃၀ ေက်ာ္ျပီေလ တည္ျငိမ္ရင့္က်က္တဲ့အရြယ္ေရာက္ျပီလို႔ ဇြတ္ကိုသတ္မွတ္ေဘာင္သြင္းထားေတာ့ လုပ္ရကိုင္ရတာ စည္းတစ္ခုတားထားသလို ျဖစ္ေနတဲ့ခံစားခ်က္ၾကီးေပါ့ ။ ကဲ သစ္သစ္ဘာလုပ္ေနလဲ ဖတ္လိုက္ၾကစို႔...။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...