သစ္သစ္ စာမေရးျဖစ္တာ အေတာ္ၾကာပါျပီ.... သစ္သစ္မွာေရးစရာေတြ ရင္နဲ႔အျပည့္ပါ ဆက္လည္းေရးဦးမွာပါ လုပ္စရာကိုင္စရာ အခ်ိန္ေပးစရာေတြနည္းနည္းမ်ားေနလို႔ မေရးျဖစ္တာပါ ။ စာလာဖတ္တဲ့သူေတြကို ပစ္ထားသလိုျဖစ္သြားပါတယ္ ။ ခုေတာ့ နည္းနည္းခ်င္းစီျပန္ေရးဖို႔ အားထုတ္ေနပါတယ္ ။ ဘယ္သူ႔အေၾကာင္းမွ မေရးရင္ေတာင္မွ သစ္သစ္အေၾကာင္းကိုေတာ့ ဆက္ေရးျဖစ္ေနမွာပါ ။
သစ္သစ္ ေက်ာင္းစတက္ရေတာ့ အရမ္းပင္ပန္းပါတယ္ အလုပ္ကျပန္ရင္ ေက်ာင္းဆက္တိုက္သြား ညဆို၁၁နာရီေက်ာ္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္ေလ့ရွိပါတယ္ ။ စကၤာပူစေရာက္ကတည္းက အလုပ္နဲ႔အိမ္ပဲ သက္ေတာင့္သက္တာ လုပ္လာတဲ့သစ္သစ္ ရုတ္တရက္အေျပာင္းအလဲကို ေတာ္ေတာ္အသားက်ေအာင္လုပ္ရပါတယ္ ။ ေက်ာင္းကတပတ္ ၃ရက္ တခါတေလ ၄ရက္မွာ အားတဲ့ရက္တိုင္း အားကစားသင္တန္းသစ္သစ္ သြားျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါတယ္ ။ မသြားျဖစ္တဲ့ရက္ေတြဆို အစားအေသာက္ကိုလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ထိန္းပါတယ္ ။ ခုေတာ့ ေက်ာင္းတက္တာ၂လေလာက္ေက်ာ္သြားျပီဆိုေတာ့ အဆင္ေျပလာပါျပီ ။ စာၾကည့္ဖို႔အတြက္ စိတ္ကိုဆြဲႏွစ္ေနတာ ခုထိမုမ၀င္ေသးပါဘူး ။ တစ္ခါတစ္ေလ ရထားေပၚမွာ စဥ္းစားမိတယ္ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္း ကိုယ္ျပီးေအာင္ေတာ့လုပ္ရမွာပဲ တခုခုလုပ္လို႔ တခုခုမွာအားနည္းတယ္ဆိုတာ မျဖစ္ခ်င္ေတာ့လည္း ကိုယ္တိုင္ပင္ပန္းခံရံုမွတပါး အျခားမရွိေတာ့ဘူးေလ ။ အျခားလူမွဴေရးေတြကို ပ်က္ကြက္မွဳမရွိေအာင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေလးေတာ့ သြားလာေနတုန္းပါပဲ ။
ဒီႏို၀င္ဘာလထဲမွာ သစ္သစ္ခ်စ္ရတဲ့ငယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔လဲ မေလးရွားခဏသြားျဖစ္ပါေသးတယ္ ။ သူ႔ရဲ႔အစီအစဥ္ေတြေကာင္းလို႔ သစ္သစ္ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ သစ္သစ္အတြက္ ပထမဆံုးမေလးခရီးစဥ္ပါ ။ အရမ္းလည္းေပ်ာ္ရႊင္ရသလို စိတ္ေတြလည္းအေတာ္ေပါ့ပါးခဲ့တဲ့ ခရီးလို႔လည္းေျပာလို႔ရပါတယ္ ။ သူငယ္ခ်င္းခိုင္ေလးကို အရမ္းေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ ။
သစ္သစ္က်န္းမာေရးေျခေနကေတာ့ ခုတေလာ ၁ပတ္ေလာက္ရွိျပီဆိုပါေတာ့ေလ ညဆို၁၂ေက်ာ္မွအိပ္ မနက္၄နာရီေလာက္ဆို ခါးကမခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာပါတယ္ ။ အိပ္လို႔ဘယ္လိုမွမရပါဘူး ေစာင္းလွဲလို႔လဲမရ ေမွာက္ခံုလည္းမရ ပက္လက္လည္းမရ အေတာ္ကိုဆိုးတဲ့ခံစားမွဳပါပဲ ။ ဒါ့အျပင္ အိပ္ေရးမ၀ဘူးဆိုတဲ့ ခံစားမွဳပါပိုလာေတာ့ စိတ္ကမနက္ဆိုမၾကည္လင္ေတာ့ပါဘူး ။ တစ္ခါမွဒီလိုေ၀ဒနာမ်ိဳးမခံစားဖူးေတာ့ အေတာ္ခံရခက္ပါတယ္ ။ လာမယ့္ပိတ္ရက္မွမသက္သာရင္ ေဆးခန္းျပဖို႔စဥ္းစားထားပါတယ္ ။ ဟူးးးးး တစ္ေယာက္တည္းမိေ၀းဖေ၀းေနရေတာ့ အေတာ္ေလးကသီကလင္တႏိုင္ပါတယ္ ။
အိမ္ကိုလည္းလြမ္းလို႔ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ဖုန္းေတြဆက္ျဖစ္ေနပါတယ္ ။ စာေမးပြဲေလးျပီးရင္ေတာ့ ၂ပတ္ေလာက္ျပန္မယ္ စဥ္းစားထားပါတယ္ ။ မေသခ်ာေသးပါဘူး သစ္ေမေမ့ကိုလြမ္းတာကေတာ့ အရမ္းပါပဲေလ ။ ဘ၀ဆိုတဲ့စက္၀န္းထဲမွာ ဒီလိုပဲေ၀းကြာစြာေနရမယ္ဆိုတဲ့ကံပါေတာ့လည္း ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေလ ။ သစ္တို႔ခ်စ္ခင္လာခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ အိမ္ေထာင္က်တဲ့သူက် သစ္တို႔ကိုပစ္ခြာျပီး တစ္ေယာက္တည္းခြဲထြက္သူကခြဲထြက္နဲ႔ က်န္ရွိေနတဲ့သူေလးေတြနဲ႔ပဲ ေက်နပ္စြာေနတတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနရပါတယ္ ။
သစ္သစ္အလုပ္ကလည္း ပေရာဂ်က္အသစ္ေတြရေတာ့ လူသစ္ေတြထပ္ခန္႔ ရံုးခန္းေတြထပ္ခ်ဲ႔နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနပါတယ္ ။ သစ္ကိုလည္းေနထိုင္ခြင့္သက္တမ္း ၂ႏွစ္တိုးေပးထားေတာ့ ထမင္းစားလက္မွတ္ေလး ေနာက္၂ႏွစ္ထိရွင္သန္ေအာင္ သစ္သစ္ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ရဦးမယ္ေလ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရလာတဲ့အခြင့္အေရးေတြအေပၚမွာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္း သစ္သစ္တစ္ေယာက္ အခ်ိန္ေတြျဖတ္သန္းေနတယ္ဆိုတာ စာလာဖတ္ၾကတဲ့ အစ္ကို အစ္မ ေမာင္ႏွမမ်ား သိေအာင္ သစ္သစ္အေၾကာင္းတေစ့တေစာင္းဆိုျပီး ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ကို သာယာတဲ့မနက္ခင္းေလးမွာ ခ်ေရးျပီးအသိေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္ ။ အားလံုးပဲက်န္းမာရႊင္လန္းျပီး လိုရာဆႏၵျပည့္၀ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ ။
သစ္သစ္ ေက်ာင္းစတက္ရေတာ့ အရမ္းပင္ပန္းပါတယ္ အလုပ္ကျပန္ရင္ ေက်ာင္းဆက္တိုက္သြား ညဆို၁၁နာရီေက်ာ္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္ေလ့ရွိပါတယ္ ။ စကၤာပူစေရာက္ကတည္းက အလုပ္နဲ႔အိမ္ပဲ သက္ေတာင့္သက္တာ လုပ္လာတဲ့သစ္သစ္ ရုတ္တရက္အေျပာင္းအလဲကို ေတာ္ေတာ္အသားက်ေအာင္လုပ္ရပါတယ္ ။ ေက်ာင္းကတပတ္ ၃ရက္ တခါတေလ ၄ရက္မွာ အားတဲ့ရက္တိုင္း အားကစားသင္တန္းသစ္သစ္ သြားျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားပါတယ္ ။ မသြားျဖစ္တဲ့ရက္ေတြဆို အစားအေသာက္ကိုလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ထိန္းပါတယ္ ။ ခုေတာ့ ေက်ာင္းတက္တာ၂လေလာက္ေက်ာ္သြားျပီဆိုေတာ့ အဆင္ေျပလာပါျပီ ။ စာၾကည့္ဖို႔အတြက္ စိတ္ကိုဆြဲႏွစ္ေနတာ ခုထိမုမ၀င္ေသးပါဘူး ။ တစ္ခါတစ္ေလ ရထားေပၚမွာ စဥ္းစားမိတယ္ ကိုယ္ေရြးခ်ယ္တဲ့လမ္း ကိုယ္ျပီးေအာင္ေတာ့လုပ္ရမွာပဲ တခုခုလုပ္လို႔ တခုခုမွာအားနည္းတယ္ဆိုတာ မျဖစ္ခ်င္ေတာ့လည္း ကိုယ္တိုင္ပင္ပန္းခံရံုမွတပါး အျခားမရွိေတာ့ဘူးေလ ။ အျခားလူမွဴေရးေတြကို ပ်က္ကြက္မွဳမရွိေအာင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ေလးေတာ့ သြားလာေနတုန္းပါပဲ ။
ဒီႏို၀င္ဘာလထဲမွာ သစ္သစ္ခ်စ္ရတဲ့ငယ္သူငယ္ခ်င္းနဲ႔လဲ မေလးရွားခဏသြားျဖစ္ပါေသးတယ္ ။ သူ႔ရဲ႔အစီအစဥ္ေတြေကာင္းလို႔ သစ္သစ္ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ သစ္သစ္အတြက္ ပထမဆံုးမေလးခရီးစဥ္ပါ ။ အရမ္းလည္းေပ်ာ္ရႊင္ရသလို စိတ္ေတြလည္းအေတာ္ေပါ့ပါးခဲ့တဲ့ ခရီးလို႔လည္းေျပာလို႔ရပါတယ္ ။ သူငယ္ခ်င္းခိုင္ေလးကို အရမ္းေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ ။
သစ္သစ္က်န္းမာေရးေျခေနကေတာ့ ခုတေလာ ၁ပတ္ေလာက္ရွိျပီဆိုပါေတာ့ေလ ညဆို၁၂ေက်ာ္မွအိပ္ မနက္၄နာရီေလာက္ဆို ခါးကမခံမရပ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ နာပါတယ္ ။ အိပ္လို႔ဘယ္လိုမွမရပါဘူး ေစာင္းလွဲလို႔လဲမရ ေမွာက္ခံုလည္းမရ ပက္လက္လည္းမရ အေတာ္ကိုဆိုးတဲ့ခံစားမွဳပါပဲ ။ ဒါ့အျပင္ အိပ္ေရးမ၀ဘူးဆိုတဲ့ ခံစားမွဳပါပိုလာေတာ့ စိတ္ကမနက္ဆိုမၾကည္လင္ေတာ့ပါဘူး ။ တစ္ခါမွဒီလိုေ၀ဒနာမ်ိဳးမခံစားဖူးေတာ့ အေတာ္ခံရခက္ပါတယ္ ။ လာမယ့္ပိတ္ရက္မွမသက္သာရင္ ေဆးခန္းျပဖို႔စဥ္းစားထားပါတယ္ ။ ဟူးးးးး တစ္ေယာက္တည္းမိေ၀းဖေ၀းေနရေတာ့ အေတာ္ေလးကသီကလင္တႏိုင္ပါတယ္ ။
အိမ္ကိုလည္းလြမ္းလို႔ ဆက္တိုက္ဆိုသလို ဖုန္းေတြဆက္ျဖစ္ေနပါတယ္ ။ စာေမးပြဲေလးျပီးရင္ေတာ့ ၂ပတ္ေလာက္ျပန္မယ္ စဥ္းစားထားပါတယ္ ။ မေသခ်ာေသးပါဘူး သစ္ေမေမ့ကိုလြမ္းတာကေတာ့ အရမ္းပါပဲေလ ။ ဘ၀ဆိုတဲ့စက္၀န္းထဲမွာ ဒီလိုပဲေ၀းကြာစြာေနရမယ္ဆိုတဲ့ကံပါေတာ့လည္း ဘယ္တတ္ႏိုင္မလဲေလ ။ သစ္တို႔ခ်စ္ခင္လာခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ အိမ္ေထာင္က်တဲ့သူက် သစ္တို႔ကိုပစ္ခြာျပီး တစ္ေယာက္တည္းခြဲထြက္သူကခြဲထြက္နဲ႔ က်န္ရွိေနတဲ့သူေလးေတြနဲ႔ပဲ ေက်နပ္စြာေနတတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနရပါတယ္ ။
သစ္သစ္အလုပ္ကလည္း ပေရာဂ်က္အသစ္ေတြရေတာ့ လူသစ္ေတြထပ္ခန္႔ ရံုးခန္းေတြထပ္ခ်ဲ႔နဲ႔ အလုပ္မ်ားေနပါတယ္ ။ သစ္ကိုလည္းေနထိုင္ခြင့္သက္တမ္း ၂ႏွစ္တိုးေပးထားေတာ့ ထမင္းစားလက္မွတ္ေလး ေနာက္၂ႏွစ္ထိရွင္သန္ေအာင္ သစ္သစ္ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ရဦးမယ္ေလ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရလာတဲ့အခြင့္အေရးေတြအေပၚမွာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားရင္း သစ္သစ္တစ္ေယာက္ အခ်ိန္ေတြျဖတ္သန္းေနတယ္ဆိုတာ စာလာဖတ္ၾကတဲ့ အစ္ကို အစ္မ ေမာင္ႏွမမ်ား သိေအာင္ သစ္သစ္အေၾကာင္းတေစ့တေစာင္းဆိုျပီး ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ကို သာယာတဲ့မနက္ခင္းေလးမွာ ခ်ေရးျပီးအသိေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္ ။ အားလံုးပဲက်န္းမာရႊင္လန္းျပီး လိုရာဆႏၵျပည့္၀ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ ။
