သစ္သစ္ စာမေရးတာလည္း ၾကာပါျပီ စိတ္ထြက္ေပါက္ေတြမရွိတဲ့အခါ စာေတြအျဖစ္ခ်ေရးတတ္တဲ့ သစ္သစ္အေၾကာင္းကိုလည္း သိျပီးသေလာက္ျဖစ္ေရာေပါ့ ။ ဒီအပတ္ေတြ သစ္သစ္စာေရးခ်င္စိတ္မရွိသလို လာဖတ္ေနက်သူေတြကိုလည္း အားနာတာနဲ႔ဘေလာ့ေလး ခဏပိတ္ထားလိုက္မိပါတယ္ ။ လာေရာက္လည္ပတ္တဲ့သူေတြ အဆင္မေျပျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္ ။ ဒီေန႔ သစ္ေရးခ်င္တာကေတာ့ ၂စီးရီးေနာက္ဆံုးျဖစ္တဲ့ သစ္ေမြးေန႔ေလး အေၾကာင္းပါပဲ ေမြးေန႔ဆိုတာ ႏွစ္တိုင္းက်ေရာက္ေနမွာဆိုေတာ့ အထူးအဆန္းမဟုတ္ဘူးလို႔ သစ္ကုိယ္တိုင္အစကယူဆထားေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ တႏွစ္တၾကိမ္အသက္ၾကီးလာတာကို သံုးသပ္ဖို႔အခ်က္ေပးသလို ေမြးမိခင္ရဲ႔ေသမင္းနဲ႔စစ္ခင္းခဲ့တဲ့ရက္ေလးအျဖစ္ အေမ့ေက်းဇူးကို ျပန္လည္ေအာက္ေမ့မိတဲ့ ရက္ေလးတစ္ရက္အျဖစ္ တန္ဖိုးထားတတ္လာပါတယ္ ။
ဟိုးးးး လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၉ႏွစ္ေလာက္က တခုေသာညေနခင္း ၅နာရီခြဲေလာက္အခ်ိန္မွာ ေမေမဟာ သစ္ကိုေမြးဖြားခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီအခ်ိန္ကစလို႔ အသက္ၾကီးမွေမြးတဲ့သမီးေလးအျဖစ္ သိပ္ဂရုစိုက္ျပီး ျဖစ္ခ်င္တာေလးေတြအတြက္ ေမေမ့ဆႏၵကိုျဖည့္ဆည္းေပးမယ့္ သမီးအျဖစ္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြအမ်ားၾကီးထားခဲ့ဘူးတာေပါ့။ က်န္တဲ့ေမာင္ႏွမေတြကလည္း သူတို႔အိမ္ကေလးေသးေသးေလး ေရာက္လာလို႔ ေဆာ့စရာသက္ရွိအရုပ္ေလးဆိုျပီး ေပ်ာ္ေနၾကသလို ေဖေဖကလည္း သူေနာက္တန္းေရာက္တုန္းေမြးတဲ့ သမီးေလးဆိုျပီး ၾကံဖန္အခ်စ္ပိုခဲ့ၾကပါတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ သစ္သစ္ျဖတ္သန္းခဲ့တဲ့ ၂၉ႏွစ္တာလံုးဟာ ရိုးရိုးသာမာန္လိုပဲ ဘာမွအလွည့္အေျပာင္းမမ်ားခဲ့ပါဘူး ။ ငယ္စဥ္ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္က မိဘတားျမစ္ခဲ့တာေတြကို ခုေနျပန္စဥ္းစားေတာ့ ဘာမွမဟုတ္ပဲ အဲ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးပဲဆံုးရွံဳးသလိုမ်ိဳး နင့္နင့္နဲနဲခံစားတတ္ခဲ့တာကို ျပန္သံုးသပ္မိပါတယ္ ။ မိဘရဲ႔ေစတနာ ေမတၱာေတြကို ပိုျပီးသိျမင္လာသလို အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြလည္း ေျပာင္းလဲလာခဲ့တာ သစ္သစ္မျငင္းႏိုင္ပါဘူး ။
မိဘေလာင္းရိပ္ေအာက္မွာ အပူအပင္ကင္းကင္း ေနထိုင္ျပီးပညာသင္ခဲ့ရတာကိုလည္း ျပန္လည္သတိရမိသလို ငါ့အလွည့္က်ရင္ေရာ ဒီလိုလုပ္ေပးႏိုင္ပါ့မလားဆိုတဲ့အေတြးမ်ိဳးေလး တပိုင္းတစ၀င္လာတတ္ပါျပီ ။ ခုေနပဲၾကည့္ေလ သစ္သစ္မိဘကိုစိတ္ပူတယ္ဆိုတာ ပါးစပ္ဖ်ားေလးမွာပဲ ေလထဲမွာပဲ ေျပာေနသလိုျဖစ္ေနေတာ့ ကိုယ့္ပူပင္မွဳေတြက အရာမေရာက္သလိုျဖစ္ေနတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။ အခ်ိန္တိုင္းသတိရသလို အနားမွာပဲ မိဘေတြအသက္ၾကီးခ်ိန္မွာ ျပဳစုခ်င္ေပမယ့္ အေျခအေနအခ်ိန္အခါေတြ မေပးတဲ့အခါ အေ၀းကပဲႏွဳတ္အားျဖင့္ ေစာင့္ေရွာက္ေနရတဲ့ဘ၀ကို တခါတေလသစ္သစ္ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ပ်က္မိပါတယ္ ။ စိတ္ကိုပိုင္းျဖတ္လို႔ ျပန္လာေတာ့မယ္ေျပာတိုင္း သားသမီးရဲ႔ေရွ႔ေရးကို တြက္ဆလို႔ ေနပါရတယ္ အဆင္ေျပတယ္ သမီးလုပ္ခ်င္တာ ျဖစ္ခ်င္တာကို ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ေနာ္ဆိုျပီး သူတို႔ရဲ႔ဆႏၵကိုျမိဳသိပ္ျပီး ကိုယ့္ကိုတဖန္ျပန္လည္အားေပးေနတာကိုက သနားစရာေကာင္းလွပါျပီ ။ ပိတ္ရက္ေတြ ၾကားရက္ေတြ သစ္သစ္ဖုန္းဆက္လြန္းေတာ့ အိမ္ကဘာလို႔ဆက္တာလဲလို႔ ေမးေနေပမယ့္ အေဖ အေမ သစ္သစ္အသံကိုၾကားရင္ အနည္းငယ္ေတာ့ေ၀ဒနာေတြ သက္သာသြားတာ သစ္သစ္သိတာေပါ့ ရိပ္မိတာေပါ့ ဒါေၾကာင့္ ဖုန္းအလကားရလို႔ဆက္တာပါ မိနစ္ေလးေတြက်န္ေနလို႔ေလ ဟိုသတင္းေရာၾကားျပီးျပီလား အေဖ ကမၻာ့ဖလားကေတာ့ ဘယ္လို စသျဖင့္ေရာက္တတ္ရာရာ ေလွ်ာက္ေျပာေတာ့လည္း ကိုယ့္ဘက္ကၾကည့္ရင္ဘာမွမဟုတ္ေပမယ့္ မိဘေတြဘက္ကေနၾကည့္ေတာ့ အနည္းငယ္ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မွဳ ရတတ္ၾကေလတယ္ ။
ခုဆိုရင္ သစ္ေမေမက အစပ္လံုး၀စားလို႔မရဘူးဆိုတာကို ဆရာ၀န္ကသတ္မွတ္လိုက္ေတာ့ သူကအဲဒါကိုစိတ္ဓါတ္က်ေနတယ္ လူဆိုတာက မစားရဘူးဆိုမွ စားခ်င္တာသဘာ၀ေလ ေတာင့္တေနတာကလည္း သဘာ၀ပဲေပါ့ ဖုန္းဆက္တိုင္း ၀မ္းပန္းတနည္းေျပာတတ္တာက သူအစပ္မစားရေတာ့တဲ့အေၾကာင္းေတြပဲေပါ့ ။ အဲဒါကိုမစားနဲ႔ေလ ဆရာ၀န္ကေျပာထားတာကိုလို႔ ေျပာလိုက္ရင္၀မ္းနည္းမွာေသခ်ာသေလာက္ပဲဆိုေတာ့ ဟုတ္လားအေမ သမီးေတာင္ခုတေလာ ဗိုက္ေအာင့္တတ္လို႔ အစပ္ကိုျဖတ္လိုက္တာၾကာေပါ့ ေမေမကေတာင္ႏွစ္ေတြအၾကာၾကီးစားခဲ့ရေသးတယ္ သမီးဆိုခုကတည္းက ေရွာင္ရတာ ေမေမကံေကာင္းလိုက္တာလို႔ ၾကံဖန္ခ်ီးမြမ္းရတတ္တယ္ ။ ဒီလိုေလးေတြေျပာေတာ့ သူတို႔လည္းစိတ္ေက်နပ္ေစတယ္လို႔ ထင္တယ္ေလ ။ သစ္သစ္ခုတေလာဖုန္းဆက္ရင္ ေမေမထမင္းစားခ်ိန္ကို မွန္းဆက္တတ္တယ္ သူကအခ်ိဳေတြခ်က္ရင္မစားခ်င္ဘူးေလ အန္ခ်င္လာျပီဆိုျပီး သစ္အမကို ဂ်ီက်တတ္တယ္ သစ္သစ္ကမသိသလိုနဲ႔ အေမဘာဟင္းနဲ႔စားတုန္းဆိုေတာ့ ကေလးဆိုးလိုေျပာတတ္တယ္ေလ အဲ့အခ်ိန္ဆို သစ္သစ္က ဟယ္...စားခ်င္လိုက္တာ သမီးကအဲ့ဒီအခ်ိဳေလးေတြစားခ်င္ေနတာ ေမေမအရင္ကခ်က္တဲ့ ဘာနဲ႔ဘာေလဆိုျပီးေျပာလိုက္စားလိုက္ဆိုေတာ့ တစ္ပန္းကန္ေလာက္ကေတာ့ အသာေလးကုန္သြားတတ္ပါတယ္ ။ တခါတေလလည္း သစ္စဥ္းစားမိတယ္ ငါသာအနားမွာရွိခဲ့ရင္ ေမေမေနာက္တပန္းကန္မ်ားထပ္ယူမလားေပါ့ေလ ။ ဒီလိုအေတြးေတြ စိတ္ထဲေရာက္လာရင္ ၀မ္းနည္းမွဳက ၾကီးစိုးလာတတ္တယ္ ။
ဒါေၾကာင့္ သစ္ကတႏွစ္တေခါက္ေတာ့ ေရာက္ေအာင္အိမ္ျပန္ေလ့ရွိတယ္ ။ တႏွစ္ထက္တႏွစ္အရြယ္က်လာတဲ့ မိဘကိုလည္းျပန္ေရာက္တဲ့ရက္ေလးမွာ အတတ္ႏိုင္ဆံုးဂရုစိုက္မိပါတယ္ ။ ခုလိုေမြးေန႔ေတြဆို ေမေမ့ကိုေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း အေ၀းကေနကန္ေတာ့မိေၾကာင္း မပ်က္မကြက္ေျပာေလ့ရွိတဲ့အက်င့္ေလး လုပ္ထားတယ္ ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာေနတုန္းက ဒီလိုေလးေတြမလုပ္ျဖစ္ခဲ့ပါဘူး ။ ေမြးေန႔ဆိုေပ်ာ္မယ္ပါးမယ္ စားမယ္ေသာက္မယ္ေလာက္နဲ႔ပဲ ကုန္ဆံုးသြားတတ္ခဲ့တာပါ ။ ခုေနာက္ပိုင္းကိုယ္လွဳႏိုင္တန္းႏိုင္လာတဲ့အခါမွာေတာ့ မိဘနာမည္ေလးနဲ႔လွဳတတ္တဲ့အက်င့္ေလး ရလာခဲ့ပါတယ္ ။ ဘယ္ေနရာလွဴလွဴ အေဖ အေမ နာမည္နဲ႔ပဲလွဴတတ္တဲ့ သစ္သစ္ကိုသူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္ ေမးတတ္ၾကပါတယ္ ။ လက္ရွိအေျခအေနအရ သစ္လုပ္ေပးႏိုင္တာဒါေလးပဲ ရွိေသးတယ္ေလ ။ မိဘေတြက သစ္အတြက္လုပ္ေပးလာတာ ခုခ်ိန္ထိမရပ္ေသးပါဘူး ။ ပူပင္မွဳေတြ စိုးရိမ္မွဳေတြနဲ႔ အခ်ိန္တိုင္းလႊမ္းမိုးေနဆဲပါ ။ မိဘစိုးရိမ္သလိုမျဖစ္ရေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေနထိုင္ရင္း ဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔လက္ဆယ္ျဖာမိုးလို႔ ရွိခိုးကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္ ေဖ နဲ႔ ေမ .... ။
ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...
ျပန္ေခါက္လုိက္ေနာ္...
အဖြဲ႔၀င္တစ္ခ်ိဳ႔
အဖြဲ႔၀င္တစ္ခ်ိဳ႔
