Tuesday, March 22, 2011

လြမ္းဆြတ္ျခင္းဒဏ္

မေန႔က ည ၇နာရီေလာက္ကတည္းက စကၤာပူမွာ လွ်ပ္စီးေတြလက္ျပီး ညဘက္မိုးရြာမယ့္ပံု ျပခဲ့ပါတယ္ ။ သစ္သစ္လည္းမေန႔က အဆိုင္းမန္႔တစ္ခုကို အသည္းအသန္လုပ္ရမယ္ဆိုျပီး ည၈နာရီေလာက္ကတည္းက စလုပ္ေနခဲ့ေတာ့ အခ်ိန္ေတြကုန္လို႔ကုန္မွန္းမသိခဲ့သလို ျပီးဖို႔အေရးေဇာကပ္ေနေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္မိုးစရြာမွန္းေတာင္ မသိခဲ့ပါဘူး ။ မနက္ ၄နာရီခြဲေလာက္ျပီးသြားခ်ိန္မွာ ေကာ္ဖီေလးေသာက္ဖို႔ မီးဖိုေခ်ာင္ဘက္သြားေတာ့ ျပင္ပေလက ေအးစက္လို႔ေနပါျပီ ။ အဲ့အခ်ိန္ သစ္သစ္ရင္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားျပီး စိတ္ထဲတအားကို အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့စိတ္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။

ဒီႏွစ္ သစ္သစ္ အိမ္ျပန္ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး ။ အိမ္ကိုသိပ္ကိုလြမ္းပါတယ္ ရင္ထဲကဆႏၵေတြ ျမိဳသိပ္လို႔ခံစားခ်က္ေတြ ၾကိတ္မွိတ္ကာ ျပီးေအာင္လုပ္မယ္စိတ္ကူးနဲ႔ အားလံုးကိုေမ့ေဖ်ာက္ျပီး ေပေတေနခဲ့တာ ခုဆို ၆လေတာင္ေက်ာ္ခဲ့ျပီပဲ ။ အိမ္ကိုတအားသတိရပါတယ္ သူမ်ားေတြျပန္ေတာ့ အရမ္းျပန္ခ်င္ျပီး တိတ္တခိုးမ်က္ရည္က်မိပါတယ္ ။ သစ္သစ္လည္းႏွလံုးသားနဲ႔ လူသားေပပဲ စိတ္အားငယ္ခ်ိန္ စိတ္ဓါတ္က်ခ်ိန္ အားငယ္ေနခ်ိန္ ရွိပါတယ္ ။ အမ်ားအျမင္မွာေတာ့ သစ္သစ္ကေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္ျပီး အျမဲရီေမာစိတ္ခ်မ္းသာတယ္ ထင္တတ္ၾကပါတယ္ ။ သစ္သစ္အသက္မငယ္ေတာ့ပါဘူး ဒါေပမယ့္ အိမ္ကိုစြဲလန္းေနတဲ့စိတ္က အခ်ိန္တိုင္းျဖစ္ေပၚေလ့ရွိေနပါတယ္ ။ အသက္ၾကီးေနတဲ့အေဖ နဲ႔ အေမ ကို လြမ္းသလို ခုလိုေက်ာင္းပိတ္ခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္မွာလူစံုေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြကိုလည္း လြမ္းပါတယ္ ။

အေမ့အနားမွာ အရင္လိုတီးတိုး စကားေတြေျပာခ်င္သလို သမီးခုေနာက္ပိုင္း သိခဲ့တဲ့ေလာကအေၾကာင္းေတြလည္း ေမေမ့ကိုေျပာျပခ်င္တယ္ ။ အလုပ္မွာေလ ဘယ္သူကဘာေျပာတာ သူတို႔ေတြဓေလ့က ဒီလိုမ်ိဳးဆိုတာလည္း ေဖေဖ့ကိုေျပာျပခ်င္ေသးတယ္ ။ ဘယ္ေသာအခါမွ ျပင္ပမွာမေပ်ာ္တတ္တဲ့ ကၽြန္မစိတ္ကို ဘယ္လိုမ်ားခ်ိဳးႏွိမ္ျပီး ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ရပါ့မလဲ ။ အေနေ၀းသြားတဲ့အခါမွ ကၽြန္မကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့ ကၽြန္မအထက္ကအစ္မရင္း အနားမွာလည္း အရင္ကလို ဆရာေတြလုပ္ ရန္ေတြျပန္ျဖစ္ခ်င္ေသးတယ္ ။ ၉ႏွစ္ကြာျပီး အေမတစ္ေယာက္လိုပဲ အရာရာစိတ္ပူစိုးရိမ္ေနတတ္တဲ့ သူ႔ဗီဇနဲ႔ကၽြန္မအတြက္ဆို မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ လုပ္ေပးတတ္တဲ့ ဒီအစ္မကိုလည္း သစ္သစ္လြမ္းတတ္လာပါျပီ ။

သစ္သစ္ရံုးက စလံုးအဘြားၾကီးတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္ သူကသစ္သစ္ရဲ႔စလံုးကအေမဆိုလည္း မမွားပါဘူး ။ အရာရာဘယ္လိုေနရတယ္ ဘယ္လိုေျပာရတယ္ ဘယ္လိုစားရတယ္ဆိုတာက အေသးစိတ္ဂရုစိုက္တတ္ပါတယ္ ။ သစ္ေမေမ ေနမေကာင္းရင္ သစ္မ်က္ႏွာကိုအျမဲလိုလို မွန္တခ်ပ္လိုၾကည့္ျပီး ဂရုစိုက္တတ္ပါတယ္ ။ ဒီမနက္လည္း မိုးေတြကရြာျပီး ရထားစီးလာခ်ိန္မွာ သစ္ေမေမကို ရင္ထဲတအားလြမ္းသတိရေနခ်ိန္ ရံုးခန္းလည္းေရာက္ေရာ သူကေမးပါတယ္ နင့္မ်က္ႏွာမေကာင္းဘူးတဲ့ ဘာျဖစ္တာလဲဆိုေတာ့ သစ္ရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြ သစ္မ်က္ႏွာထိေပၚလြင္ရေလာက္ေအာင္ သစ္အိမ္ကိုလြမ္းတတ္ေနျပီလားလို႔ ကိုယ့္ဘာသာအေတာ္ေလး သနားမိသြားပါတယ္ ။ သစ္ ဒီအခ်ိန္မွာ စကားတစ္ခြန္းပဲ ေျပာခ်င္မိပါတယ္ သစ္အိမ္ကိုအေျပးျပန္ျပီး အေမ့ပါးကိုဖက္နမ္းလိုက္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္ဆိုတာေပါ့ ။ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ အိမ္ျပန္ခြင့္ရမလဲ ေမေမရယ္ ........ ။

4 comments:

  1. လပ်ံလတ္မွတ္ခ်က္ခ်င္း၀ယ္လိုက္ရင္ ျပန္လို႔ရတာေပါ့ မတစ္ႀကီးရယ္ း))))

    ReplyDelete
  2. ျပန္ရေတာ့မွာပါ အားတင္းထား ခ်စ္သစ္

    ReplyDelete
  3. မီတူး ခ်စ္သစ္ cry2

    ReplyDelete