Monday, December 20, 2010

သစ္နဲ႔၂၀၁၀

၂၀၁၀ ကေန ၂၀၁၁ ကူးေျပာင္းေတာ့မယ့္ လကိုက်ေရာက္လာပါျပီ ။ ႏွစ္စဥ္သံုးသပ္ေနၾကအတိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုစျပီး သံုးသပ္တဲ့ပို႔စ္ေလးေရးဖို႔ အလွည့္က်လာျပန္ပါျပီ ။ ဒီေတာ့ ၂၀၁၀ မွာ သစ္ ဘာေတြလုပ္လဲအရင္စဥ္းစားရျပီေပါ့ ။ ၂၀၁၀ အစပိုင္းတုန္းကေတာ့ ပံုမွန္ေန႔စဥ္ျဖတ္သန္းမွဳနဲ႔ပါပဲ ဘာမွထူးထူးျခားျခားရယ္လို႔မရွိပါခဲ့ပါဘူး ။

ေနာက္ ေဖေဖာ္၀ါရီ မိဘဆီျပန္တယ္ ။ ျပန္လာေတာ့ ေက်ာင္းတက္ဖို႔အဂၤလိပ္စာ၀င္ခြင့္ေျဖရပါတယ္ ။ လွလွပပၾကီးကို က်ပါတယ္ရွင္ ။ ဧျပီလသူမ်ားေတြေက်ာင္းတက္ရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ္တေယာက္တည္း ေငါင္စင္းစြာက်န္ရစ္ခဲ့တယ္ ။ အဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ရဲ႔အသံုးမက်မွဳေတြဟာ ပိုျပီးေပၚလြင္လာခဲ့တယ္ ။ ဘယ္ေတာ့မွေက်ာင္းတက္ဖို႔မၾကိဳးစားေတာ့ဘူးလို႔ စဥ္းစားမိခဲ့တယ္ ။ အေမရဲ႔ ဒီတခါမရလည္း ေနာက္တေခါက္ေပါ့ဆိုတာလဲ ကုိယ့္နားထဲတိုးမ၀င္ခဲ့ပါဘူး ။ ေမလေရာက္ေတာ့ အလုပ္သစ္မွာ၁ႏွစ္တိတိျပည့္ခဲ့တယ္ ။ အလုပ္ဘက္ကို စိတ္ကိုႏွစ္လို႔တိုးတက္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ စဥ္းစားေတြးေခၚခဲ့တယ္ ။ စကၤာပူမွာေနတာ ၄ႏွစ္နီးပါးျဖစ္လာေတာ့ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ေနရာေလးတခုရခ်င္လာမိတယ္ ။ ကိုယ္နဲ႔သင့္ေတာ္တဲ့ေနရာေလးေပါ့ ဒီလိုနဲ႔တခုခုျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ၾကိဳးစားမွျဖစ္မယ္ဆိုတာ အသိတရားရလာခဲ့တယ္ ။ ဇြန္လ ေမြးေန႔ပံုမွန္ပဲျဖတ္သန္းခဲ့တယ္ ထူးထူးျခားျခားမရွိခဲ့ပါဘူး ။

ဇူလိုင္လမွာေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႔ပိုေနတဲ့အခ်ိန္ေတြကို အသံုးခ်ဖို႔လမ္းေၾကာင္းတခုေပၚလာခဲ့တယ္ ။ စတင္ေပးခဲ့တဲ့သူေရာ အားေပးခဲ့တဲ့သူေရာ ခုခ်ိန္ထိရင္ထဲမွာေက်းဇူးတင္လွ်က္ပါပဲ ။ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တဲ့အရာတခုကို အစပ်ိဳးျပီးဆက္တိုက္လုပ္ခဲ့တယ္ ။ အေတြးေခၚအျမင္မွားေတြၾကားမွာ ကိုယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္အတိုင္း အဆင္ေျပေျပေလးနဲ႔ျဖတ္သန္းခဲ့တယ္ ။ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြရသလို အေဟာင္းေတြရဲ႔စိတ္ဓါတ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သိခဲ့ရတယ္ ။ စက္တင္ဘာလမွာ ဘ၀မွာထင္မထားခဲ့တဲ့ အရာတခု ရင္ထဲမွာ ငလ်င္လွဳပ္သလိုျဖစ္သြားခဲ့တယ္ ။ ေျဖမဆည္နိုင္ခဲ့ဘူး ခုခ်ိန္ထိတိုင္ေအာင္ပဲ ဒါေပမယ့္ ကံေကာင္းခ်င္လို႔ျဖစ္လာတယ္လို႔ပဲ စိတ္ထဲမွာလက္ခံခဲ့တယ္ ။ ေအာက္တိုဘာမွာ မိဘေတြရဲ႔ တင္းၾကပ္စြာတိုက္တြန္းမွဳေၾကာင့္ ေက်ာင္း၀င္ခြင့္ေနာက္တၾကိမ္၀င္ေျဖခဲ့တာ လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ၾကီးပဲ တက္ခြင့္ရခဲ့တယ္ ။ ၀မ္းအသာဆံုးက မိဘေတြေပါ့ သူတို႔ရဲ႔အေပ်ာ္ေတြကိုမပ်က္ဆီးရေအာင္ သစ္ၾကိဳးစားခဲ့ရတယ္ ခုတိုင္လည္း ၾကိဳးစားေနဆဲပါပဲ ။ အခက္အခဲေပါင္းမ်ားစြာကို စက္တင္ဘာကစလို႔ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီေပးတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကိုလည္း သစ္ရင္ထဲမွာ အျမဲအမွတ္တရေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ ။ ႏို၀င္ဘာမွာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းမိသားစုနဲ႔ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္ ခရီးတိုေလးထြက္ခဲ့တယ္ ။ ျပန္လာေတာ့ လူသစ္စိတ္သစ္နဲ႔ တကယ့္သစ္သစ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။ အဲဒီမွာပဲ...... ဒန္ တန္႔ ဒန္..........း) ။

ခု ဒီဇင္ဘာေရာက္ျပီ သစ္သစ္ဘာလုပ္ေနလဲ ၂၀၁၀ က သစ္သစ္ကိုဘာေတြေပးခဲ့လဲ သစ္သစ္ရဲ႔စြမ္းေဆာင္မွဳေတြ ဘာေတြထူးျခားခဲ့လဲ သံုးသပ္ရင္ေတာ့ ေက်ာင္းတခုတက္ခြင့္ရတာကလြဲလို႔ ဘာဆိုဘာမွ မထူးျခားခဲ့ပါဘူး ။ ဒါကေတာ့ ေနာင္ကိုယ့္အတြက္က်န္မယ့္အရာတခုလို႔လဲ သစ္သစ္ကျမင္ပါတယ္ ။ သစ္ကိုအျပည့္အ၀နားလည္ေပးတဲ့ သစ္မိဘေတြေရာ ခ်စ္သူေရာ သူငယ္ခ်င္းေတြေရာ အားလံုးကို သစ္သစ္ကေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ ေနာက္ သစ္သစ္ပို႔စ္ေတြမေရးႏိုင္ပဲ ဘေလာ့ကိုဖြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္လုပ္ေနတာေတာင္ အစဥ္လာေရာက္ဖတ္ၾကတဲ့ သစ္ရဲ႔အစ္ကို အစ္မ ေမာင္ ညီမ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကိုလည္း သစ္သစ္ကတကယ္ကို ေက်းဇူးတင္ရွိပါတယ္ ။ အားလံုးပဲ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ခရစ္စမတ္ေဟာလီးေဒးကိုျဖတ္သန္းရင္း ၂၀၁၁ကို အတူအကြၾကိဳဆိုလိုက္ၾကရေအာင္ေနာ္.....။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Tuesday, December 7, 2010

ျပန္လာခဲ့ေတာ့မယ္ေနာ္

တစ္ခုေသာေန႔လည္ခင္းေလးမွာ ေကာင္မေလးက ေကာင္ေလးကိုေမးခဲ့တယ္ တုိ႔၂ေယာက္ဘ၀ကိုဘယ္လိုတည္ေထာင္ခ်င္လဲေပါ့ ။ တကယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေကာင္မေလးရဲ႔ရင္ထဲမွာ ငယ္စဥ္ကတည္းကမက္ခဲ့တဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုကို ၀ွက္ဖဲအေနနဲ႔ ေကာင္ေလးကိုေျပာမျပခဲ့ပါဘူး ။ ေကာင္ေလးေျပာလာမယ့္ အေျဖကိုပဲ ရင္ခုန္တိုးတိတ္စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့ပါတယ္ ။ ေကာင္မေလးရဲ႔ ေမးခြန္းက ေကာင္ေလးကိုခဏတာေတာ့ ျငိမ္သက္သြားေစခဲ့ပါတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ ေကာင္ေလးကေျပာပါတယ္ သူေျပာတာထပ္တူမက်ခဲ့ရင္လည္း ေကာင္မေလးျဖစ္ခ်င္တာကို ဦးစားေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ျပီးသားဆိုတာကိုပါ အရင္ဆံုးေျပာခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့ ။ သူ႔ရင္ထဲကဆႏၵေလးကို ထုတ္ေဖာ္ခြင့္ေပးတဲ့ ေကာင္မေလးကို ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းလဲ ဦးစြာေျပာျပခဲ့တယ္ ။

၂ေယာက္လံုး ပညာတတ္ေတြဆိုေပမယ့္ ႏိုင္ငံျခားကိုထြက္လာတဲ့ ေကာင္မေလးနဲ႔ ကိုယ့္ေျမကိုယ့္ေရမွာပဲ က်ရာေနရာမွာ တံတားေဆာက္လမ္းေဖာက္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးတို႔ေပါင္းဆံုဖို႔က လက္ေတြ႔မွာသိပ္ကိုခက္ခဲခဲ့ပါတယ္ ။ ညွိႏွိဳင္းလို႔မရတဲ့သံစဥ္ေတြၾကားမွာ မလူးသာမလြန္႔သာပဲခက္ခဲစြာရုန္းကန္ေနရတဲ့ သူတို႔၂ေယာက္ရဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့..........

ခ်စ္သူ ..... ကို႔ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ေလ မခ်မ္းသာခ်င္ပါဘူး ေအးခ်မ္းတဲ့အရပ္ေဒသေလးမွာ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ကိုင္လို႔ မဖြံျဖိဳးတဲ့သူေတြကို မ်က္စိနားပြင့္ေအာင္ ပညာေတြအခမဲ့သင္ေပးခ်င္တယ္ ။ ကိုယ္တို႔ေတြသက္ရွင္ရပ္တည္ဖို႔အတြက္ တပိုင္တႏိုင္စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္လို႔ ဘ၀ကိုေရွ႔ဆက္ၾကမယ္ ။ ကိုယ္တို႔မွာ ဖုန္းေတြ ကားေတြ အင္တာနက္ေတြ မလိုဘူး ကိုယ္တို႔တတ္ထားတဲ့ပညာေလးကိုပဲ ျဖန္႔ေ၀မွ်ေ၀ၾကည့္ခ်င္တယ္ ။ က်န္းမာသက္ရွည္စြာေနႏိုင္ဖို႔ သား ငါးေတြ ရာသက္ပန္စြန္႔လႊတ္ျပီး အသီးအရြက္ေတြနဲ႔႔ပဲ သက္ရွင္ရပ္တည္ၾကမယ္ေလ ။ ကိုယ္တို႔မွာေလာဘဆိုတာျဖစ္မလာေအာင္ သံေယာဇဥ္ဆိုတဲ့ေႏွာင္ၾကိဳးထပ္ျပီး မခ်ည္ေႏွာင္ပဲ ကိုယ္တို႔ဘ၀ေတြကို ၂ေယာက္ထဲသက္ဆံုးတိုင္ျဖတ္သန္းၾကမယ္ခ်စ္သူ ။ ကိုယ္ေျပာျပတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ေလးထဲကို ခ်စ္သူလိုက္လာရင္ ခက္ခဲမယ္ ဆင္းရဲမယ္ ဘ၀ၾကမ္းမယ္ ဒါေပမယ့္ေလ စိတ္လက္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္မွုဳ အျပည့္အ၀ရလိမ့္မယ္လို႔ ကိုယ္ယံုၾကည္တယ္ ။ ကိုယ္တို႔ရဲ႔ခ်စ္ျခင္းေတြက ဘာပကာသနမွလႊမ္းမိုးျခင္းမရွိတဲ့ ခ်ိဳျမိန္ျခင္းသက္သက္ပဲဆိုတာ ကိုယ္ေရာမင္းေရာခံယူထားခဲ့ၾကတယ္ေလ .... ။

ခ်စ္တဲ့သူရဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္စကားသံေလးအဆံုးမွာ ေကာင္မေလးေျပာလိုက္တဲ့တစ္ခြန္းက သဲျပန္လာေတာ့မယ္ ေမာင္ရယ္ တဲ့......။ ဘာလို႔ျမန္ဆန္စြာေကာင္မေလးကေျပာခဲ့လဲဆိုေတာ့ သူငယ္စဥ္ကအိပ္မက္ေလးနဲ႔ထပ္တူက်ခဲ့လို႔တဲ့ေလ ...။ လူတိုင္းပဲကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔ေတြ႔ဆံုခ်ိန္မွာ ေတြေ၀မွဳကင္းလို႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြမွန္ကန္ျပီး အခ်ိန္ေတြအက်ိဳးရွိစြာ အသံုးခ်တတ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ပါတယ္ ။ တခါတေလ ျမိဳ႔ျပရဲ႔မြန္းၾကပ္မွဴေအာက္မွာ စိတ္ေတြခ်ဳပ္တည္းထားမယ့္အစား ေႏွာင္ဖြဲ႔မွဳကင္းတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔ သက္ဆံုးတိုင္ျဖတ္သန္းႏိုင္ၾကပါေစ ။ ေနာက္ျပီးခ်စ္သူတိုင္းရဲ႔ပန္းတိုင္ျဖစ္တဲ့ ေပါင္းဆံုျခင္းကိုလည္း ျမန္ဆန္မွန္ကန္စြာျပဳလုပ္ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္ ။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...