Saturday, May 28, 2011

စေနတစ္ရက္ေပါ့..

နာလုိက္တာ...တကယ္ကို ခါးနာေနပါတယ္ ဒီေန႔မနက္ ၅နာရီေလာက္ကတည္းက ခါးနာလြန္းလို႔ ျပန္အိပ္မရခဲ့ပါဘူး ။ ခါးနာတာ နာလိုက္ေပ်ာက္လိုက္ျဖစ္ေနတာ ၂လေက်ာ္ေနပါျပီ ေမြ႔ယာကိုဖယ္ျပီး ၁လေလာက္လည္းအိပ္ၾကည့္ျပီးျပီပါျပီ ဒါေပမယ့္လည္းျပန္နာတာပဲ အဆင္မေျပခဲ့ပါဘူး ။ ခုရက္ပိုင္းေတြ က်န္းမာေရးဂရုမစိုက္ ေဆးေတြမွန္မွန္မေသာက္ေတာ့ တခုျပီးတခုျပင္းျပင္းထန္ထန္ေတြျပန္ျဖစ္လာပါတယ္ ။ မေန႔ကဆိုလည္း အဆစ္ေတြျပန္ကိုက္လို႔ ေလးဘက္နာျပန္ထပါတယ္ ေက်ာင္းမွာစာသင္ေနရင္း ေအးစက္ေနေတာ့ အေတာ္ေလးခံရဆိုးပါတယ္ ။ ေက်ာင္းကေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ လူကဟန္ေတာင္မဟန္ေတာ့ပါဘူး တခါတည္းကို အိပ္ယာထဲပစ္လဲေတာ့တာပါပဲ ။ ဘယ္လုိလုပ္မလဲ ေဆးေတြေသာက္လို႔ ေစာင္ေခါင္းျမီးျခံဳျပီး အိပ္ရျပီေပါ့ ။ အခန္းေဖာ္ ဘယ္ခ်ိန္ျပန္လာမွန္းေတာင္ မသိေလာက္ေအာင္ အိပ္ေမာက်ခဲ့ပါတယ္ ။


ေသာၾကာညေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုး အေစာဆံုးအိပ္ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားေနပါတယ္ ဘာကိုမွသတိမရခ်င္ေတာ့ဘူးေလ ။ စေနမနက္က်ေတာ့ အလုပ္လည္းမသြားရပဲနဲ႔ကို ခါးနာျပီးအိပ္ယာမွာလွိမ့္ေနေအာင္ခံရခက္လွပါတယ္ ။ ေဆးေလးေသာက္ ေဆးေလးလူးျပီး အိပ္ယာထဲမွာ ျငိမ္ျငိမ္ေလးေနမိပါတယ္ ။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ကြန္ပ်ဴတာရဲ႔ပါ၀ါခလုပ္ကို မႏွိပ္မိေအာင္ သတိထားေနပါတယ္ ။ အင္တာနက္သံုးတဲ့အခ်ိန္ကို ေလ်ာ့ခ်ဖို႔နဲ႔ အျခားေသာပညာေရးနဲ႔ပက္သက္တာေလးကို ဦးစားေပးလုပ္မယ္ဆံုးျဖတ္ထားလို႔ ေရွာင္ေနမိတယ္ဆိုပါေတာ့ ။ ဒီလိုေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ ဘ၀မွာပူေလာင္မွဴဆိုတာ ယူတတ္ရင္မ်ားလြန္းလို႔ ေရွာင္ဖယ္ေနတတ္တဲ့အက်င့္ကို က်င့္သံုးေနပါတယ္ ။ ေမေမ နဲ႔ ေဖေဖကို ေန႔စဥ္မိုးလင္းျပီဆို ဖုန္းဆက္ပါတယ္ ။ မိနစ္ ၅၀တန္ဖုန္းကတ္ေလးေပၚလာျပီးကတည္းက တခုခုဆိုဖုန္းေလးဆက္ မိဘအသံေလးၾကားခ်င္တတ္တဲ့စိတ္ေလး ျဖစ္ေနမိတယ္ေလ ။

ခါးနာေနေတာ့ ဘာမွခ်က္မစားေတာ့ဘူးလို႔ ေနေပမယ့္ အခ်ိန္ေတြကုန္လြယ္လြန္းလို႔ ခါးနာေနတဲ့စိတ္ေလးပါ ေပ်ာက္သြားေအာင္ ဟင္းေတြစိတ္လိုလက္ရ ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္ ။ သူငယ္ခ်င္းေပးတဲ့ ဒန္႔သလြန္သီးကို တခုခုနဲ႔ခ်က္မယ္ဆိုျပီး ဟိုလွန္ဒီလွန္ရွာလိုက္ေတာ့ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၂လံုးရယ္ ဗူးသီးတစ္စိပ္ရယ္ အာလူး၃လံုးရယ္ ကံဆိုးစြာသြားေတြ႔ပါတယ္ ။ ေနာက္အေပၚထပ္မွာၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၾကာသပေတးညက ၾကက္သားမြန္ခ်က္ခ်က္ေတာ့က်န္တဲ့ စပါးလင္တစ္ခ်ိဳ႔ေတြ႔သလို ငါးတစ္ဘူးလည္းေတြ႔ေနတာနဲ႔ ငရုတ္သီးေလးေထာင္းျပီး စပါးလင္ဆီသတ္ ငါးဆီျပန္ေလးခ်က္ျဖစ္ျပန္တယ္ ။ အသီးေတြေလွ်ာက္ေရာျပီး ခ်ဥ္ဟင္းတစ္အိုးခ်က္ျဖစ္လိုက္ပါတယ္ ။ ဟင္းကခ်က္ေနရင္းအရွိန္တက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္တမ်ိဳးေလာက္ခ်က္မယ္ စဥ္းစားေနတုန္း အခ်ိန္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေန႔လည္ ၁၂ေလာက္ရွိေနပါျပီ ။ သူငယ္ခ်င္း ဗစ္စတာနဲ႔ ဘူတာမွာ အုန္းႏို႔ေခါက္ဆြဲလာယူဖို႔ ခ်ိန္းထားသလို စီေဘာက္မွညီမငယ္တစ္ေယာက္ကလည္း ဆူရွီလာပို႔မယ္ဆိုေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳးျပီး အျပင္ထြက္ဖို႔ျပင္ရပါတယ္ ။

ဒီလိုနဲ႔ ထြက္လာဖို႔ သူငယ္ခ်င္းကဖုန္းဆက္ေတာ့ အိမ္ေနရင္း၀တ္စံုနဲ႔ပဲ ဘူတာဘက္ကိုလမ္းေလွ်ာက္ ထြက္ခဲ့ပါတယ္ ။ လူကလွဳပ္ရွားေနေတာ့ အားလံုးေမ့ေနျပန္ေရာ မေတြးမိေအာင္လည္း ၾကိဳးစားေနတာေပါ့ ။ ဘူတာမွာ ဟိုးအရင္အလုပ္က ဦးေလးၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႔ျပီး အလုပ္အေၾကာင္းေတြ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္အေဟာင္းေတြ အေၾကာင္းေျပာရင္း ဘယ္လိုဂ်ဴေရာင္းအိစ္ေရာက္သြားမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူး ။ ဗစ္စတာကေတာ့ အုန္းႏို႔ေခါက္ဆြဲေတြသယ္လာျပီး ေစာင့္ေနရွာတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေျပမအိမ္မွာ မုန္႔ဟင္းခါးခ်က္တယ္ အျခားသူငယ္ခ်င္းေတြလည္းလာမယ္ဆိုေတာ့ ဆက္လိုက္သြားျဖစ္လိုက္တာ ညေန၅နာရီမွ အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ ကိုယ္သယ္လာတာေတြကို အိမ္ကအစ္မလင္မယားစားေနတာၾကည့္ျပီး ဒီပို႔စ္ေလးကိုဘယ္ရယ္မဟုတ္ မွတ္တမ္းေလးအေနနဲ႔ ေရးလိုက္မိပါတယ္ ။


စပါးလင္ေလးဆီသတ္ျပီးခ်က္ျဖစ္တဲ့ငါးဆီျပန္ေလး




မ်ိဳးစံုေရာထားတဲ့ ခ်ဥ္ဟင္း (အိမ္ကအမေတြကအရမ္းေကာင္းတယ္ေျပာၾကတယ္ ဟိ)




အုန္းႏို႔ေခါက္ဆြဲအတြက္ပါ




အရမ္းေကာင္းတဲ့ဟင္းရည္ပါ (ေက်းဇူး ဗစ္စတာ)




ဆူရွီေလးေတြကို စိတ္လိုလက္ရပံုေဖာ္မိတယ္ (ေက်းဇူးေနာ္ ညီမေလး)



ဟင္းေတြကိုစိတ္လိုလက္ရျပန္ခ်က္ျဖစ္မယ္ ထင္ပါတယ္ တီခ်မ္းေရ... ။ သစ္စာေမးပြဲျပီးတဲ့အခါ အရင္လိုပဲ ဟင္းေတြစံုစီနဖာစဥ္းစားျပီး လက္စြမ္းျပဦးမယ္ေနာ္ ။ ပို႔စ္ေတြမေရးပဲေပ်ာက္ေနရင္လည္း သစ္ကိုမေမ့ၾကပါနဲ႔ေနာ္... အားလံုးကိုေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Sunday, May 22, 2011

ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ အလွဴေန႔ေလး

ဒီေန႔ေလးဟာ သစ္သစ္တို႔ဘေလာ့မွာသိၾကတဲ့ ညီအမတစ္ေတြရဲ႔ ဒုတိယအၾကိမ္ေျမာက္ ဆြမ္းကပ္စုေပါင္းတရားနာ အလွဴေန႔ေလးျဖစ္ပါတယ္ ။ မႏွစ္ကလည္း ဒီလေလးမွာပဲ ပထမအၾကိမ္ေျမာက္အလွဴေလးကို ေအာင္ျမင္စြာကုသိုလ္ျပဳႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ ခုဒီႏွစ္မွာလည္း အတူအလွဴလုပ္ဖို႔ ဧျပီလေလာက္ကစျပီး တိုင္ပင္ျဖစ္ပါတယ္ ။ ရက္ေရြးတဲ့အခါမွာ ေမလပထမပတ္မွာေရြးခ်ယ္ဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္ ေက်ာင္းထိုင္ဆရာေတာ္မရွိတဲ့အတြက္ ဆရာေတာ္ႏိုင္ငံျခားခရီးစဥ္က ျပန္ၾကြလာတဲ့အခါမွပဲ ရက္ကိုေရြးခ်ယ္ယူခဲ့ၾကပါတယ္ ။ မႏွစ္ကဆြမ္းကပ္စဥ္ကလည္း ဒီဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ထားသလို ဒီႏွစ္မွာလည္း ေနရာေျပာင္းသြားေပမယ့္ ဒီေက်ာင္းေလးကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ျဖစ္ပါတယ္ ။

ထံုးစံအတိုင္းပဲ သစ္တို႔အဖြဲ႔ရဲ႔ ပင္တိုင္ဦးေဆာင္သူ မ်ိဳးက ဆရာေတာ္ကိုအလွဴေန႔အတြက္ တလၾကိဳေလွ်ာက္ထားခဲ့ျပီ ရန္ကုန္ခဏျပန္သြားခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ အၾကမ္းဖ်ဥ္းအေနနဲ႔ အစားနဲျပီး အလွဴရွင္တိုင္းကပ္ေလ့ရွိတဲ့ ဟင္းလ်ာမ်ိဳးကို ခ်န္ထားျပီး အျခားဖြယ္ဖြယ္ရာရာျဖစ္ႏိုင္မယ့္ ဟင္းအမ်ိဳးအမည္ေတြကို စဥ္းစားခဲ့ပါတယ္ ။ အစိမ္းေၾကာ္လိုမ်ိဳးမကပ္ပဲ အရြက္သုတ္တစ္မ်ိဳးကို ေရြးခ်ယ္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္သလို ပုစြန္လိုမ်ိဳးဟင္းကိုလည္း ခ်န္လွပ္ထားခဲ့ပါတယ္ ။ သစ္သစ္တို႔အဖြဲ႔မွာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့အခ်က္ရွိပါတယ္ တေယာက္ကဒါလုပ္မယ္ဆို ျငင္းဆန္ေလ့သိပ္မရွိပဲ အဲ့အစီအစဥ္ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ပဲ ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကပါတယ္ ။

ဒီလိုနဲ႔ ေမလထဲေရာက္ေတာ့ အလွဴေန႔နီးကပ္လာခ်ိန္မွာ ဆြမ္းကပ္မယ့္ဟင္းအမယ္ေတြကို အျပီးသတ္ေရြးခ်ယ္ခဲ့ပါတယ္ ။ မႏွစ္က သစ္သစ္တို႔ပထမဆံုးအလွဴလုပ္တုန္းက အတိုင္းအဆကိုမခ်ိန္တြယ္တတ္ေတာ့ အပိုအလွ်ံေတြအမ်ားၾကီးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီအေတြ႔အၾကံဳကိုယူလို႔ အတတ္ႏိုင္ဆံုး အဆင္ေျပေအာင္ တြက္ခ်က္ျပီးေအာင္ျမင္စြာ အလွဴျပဳႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြၾကီးပဲျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ိန္ပိုလည္းမရွိသလို သဒၵါတရားထက္သန္စြာျဖင့္ ကိုယ္ခ်က္ရမယ့္ဟင္းအမယ္ေတြကို အတတ္ႏိုင္ဆံုးေကာင္းသထက္ေကာင္းေအာင္ ၾကိဳးစားခ်က္ျပဳတ္ျပီး ကပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။

ဒီလိုနဲ႔ ဟင္းေတြခ်က္ဖို႔ တာ၀န္ေတြခြဲေ၀တဲ့အခါမွာ ထံုးစံအတိုင္းအလွဴတိုင္းပါေနက် ၀က္သားဟင္းခ်က္ဖို႔ သစ္သစ္တာ၀န္က်ပါတယ္ ။ ေနာက္ ခရမ္းခ်ဥ္သီးငါးပိခ်က္ ရယ္ လက္ဖက္ခ်ဥ္ငံစပ္ေလးေထာင္းေပးဖို႔ပါ တာ၀န္က်ပါတယ္ ။ ဗစ္စတာကေတာ့ ငါးဖယ္ဆီျပန္ခ်က္ဖို႔ တာ၀န္က်သလို ခ်ယ္ရီကေတာ့ ငါးခူေၾကာ္ႏွပ္ေလးလုပ္ေပးဖို႔ တာ၀န္က်ပါတယ္ ။ ၾကက္သားမရမ္းျပားဟင္း နဲ႔ ျမင္းခြာရြက္သုတ္ကိုေတာ့ျဖင့္ မ်ိဳးတာ၀န္ယူမယ္ဆိုျပီး ခြဲတမ္းခ်ခဲ့ပါတယ္ ။ သစ္သစ္တို႔မွာ သစ္သစ္ရယ္ ၊ ဗစ္စတာ ၊ မ်ိဴး ၊ ခ်ယ္ရီ ၊ ေမေလး ၊ ႏိုမို ၊ ညည ၊ အျပံဳးေလး ဆိုျပီး အမာခံ၈ေယာက္ရွိပါတယ္ ။ ခ်က္မယ့္သူေတြက ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ယူၾကသလို ေစ်း၀ယ္ေန႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာခ်က္တဲ့ေန႔ အျခားလိုအပ္သလို ကူညီဖို႔ ႏိုမို ၊ ညည တို႔က တာ၀န္ခြဲေ၀ယူပါတယ္ ။ စာေမးပြဲအလြန္နီးေနျပီျဖစ္တဲ့ အျပံဳးေလးကလည္း တတ္ႏိုင္သေလာက္ လာကူရွာပါတယ္ ။ ဒီႏွစ္မွာေတာ့ျဖင့္ သစ္သစ္တို႔ရဲ႔ညီမငယ္ေလး ေထာပတ္သီးက အေ၀းမွာေရာက္ေနလို႔ ပါ၀င္မကူညီႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ။

ဒီအပတ္ တနဂၤေႏြအလွဴအတြက္ ၾကာသပေတးေန႔ကတည္းက လိုအပ္တဲ့အေျခာက္အျခမ္းေတြကို သစ္သစ္တာ၀န္ယူျပီး ပင္နီဆူလာမွာ ၀ယ္ခဲ့ပါတယ္ ။ ေသာၾကာေန႔က်ေတာ့ ဂိုးဒမ္းမိုင္းလ္မွာ အသီးအရြက္တုိ႔စရာလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြ ၀ယ္ခဲ့ပါတယ္ ။ မႏွစ္ကေတာ့ ေရႊၾကည္ကိုဗန္းနဲ႔မွာခဲ့ပါတယ္ အမ်ားၾကီးပိုျပီး ဘယ္သူမွလည္းမစားၾကေတာ့ ဒီႏွစ္မွာေရႊပုစြန္ကေရႊၾကည္ကိုပဲဗူးနဲ႔၀ယ္ခဲ့တာ အေတာ္ေလးအဆင္ေျပခဲ့ပါတယ္ ။ ဒီ့အတြက္ ေက်းဇူးပါ ဗစ္စတာ ။ ေက်ာက္ေက်ာထိုးဖို႔ တာ၀န္ေပးလိုက္တုန္းကေတာ့ အုန္းႏို႔ေက်ာက္ေက်ာပဲလို႔ ထင္ခဲ့ပါတယ္ ။ တကယ္တမ္းအလွဴေန႔မွာ ညီမငယ္ေမေလးက ဒူးရင္းသီး ၊ စေတာ္ဘယ္ရီ ၊ ေျပာင္းဖူးေက်ာက္ေက်ာဆိုျပီး ၃မ်ိဳးေတာင္လက္စြမ္းျပခဲ့လို႔ ဘုန္းဘုန္းတို႔ကို စံုလင္စြာအခ်ိဳပြဲကပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ စေနမနက္ကတည္းက သစ္သစ္တစ္ေယာက္ ေစ်းကိုေျပး ၀က္သား၃ေကဂ်ီ၀ယ္ လိုအပ္တာေတြ၀ယ္လို႔ စေနတေန႔လံုး အလုပ္မ်ားခဲ့ပါတယ္ ။ ညေန၆နာရီေလာက္က်ေတာ့ အားလံုးအရံသင့္ျပီးလို႔ ေနာက္ေန႔ဆြမ္းကပ္ရန္အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါျပီ ။ တာ၀န္ယူခ်က္ၾကတဲ့သူအသီးသီးကလည္း ျပီးစီးလို႔တေယာက္ကိုတေယာက္ဖုန္းဆက္ျပီး အသိေပးအေၾကာင္းၾကားၾကလို႔ ေနာက္ေန႔မနက္ကို တရားအတူနာရန္ ၾကိဳတင္ရင္ခုန္မိၾကပါတယ္ ။

ဆြမ္းကပ္တဲ့ေက်ာင္းက ရခိုင္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းဆိုေတာ့ သစ္သစ္က ရခိုင္အစားအစာေလးနဲနဲထပ္ထည့္ခ်င္ပါတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အလွဴေန႔မနက္မွာပဲ ေစာေစာထျပီး ငါးနီတူသုတ္ေလးကို စီစဥ္ျဖစ္ပါတယ္ ။ သြားဖို႔ရန္အဆင္သင့္ မနက္၉နာရီက်ေတာ့ ႏိုမိုနဲ႔အတူတက္ဆီနဲ႔ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကိုသြားေတာ့ ဟင္းရည္ခ်ဥ္ေပါင္ခ်က္ရန္ ေစာစီးစြာေမေလးက ေက်ာင္းကိုေရာက္ေနပါျပီ ။ လိုအပ္တာေတြျပင္ဆင္ရင္းမနက္ ၁၀နာရီခြဲမွာ သစ္တို႔အတူ တရားနာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ တရားနာခ်ိန္မွာ စိတ္လက္ျငိမ္းခ်မ္းျပီး ကုသိုလ္အတူျပဳႏိုင္တဲ့ပီတိေတြေၾကာင့္ အားလံုးရဲ႔မ်က္ႏွာဟာ ေအးခ်မ္းေနပါတယ္ ။ ဆရာေတာ္က မိန္းကေလးေတြၾကီးပဲလားလို႔ ေမးေတာ့ အပ်ိဴၾကီးအဖြဲ႔ဆိုျပီးျပန္ေျဖတာ သေဘာက်စရာပါ ။


၁၁ခြဲ ဘုန္းဘုန္းေတြကို ဆြမ္းကပ္ျပီး ဧည့္သည္မဖိတ္ပဲ ဒီလူေတြပဲအတူတူ စားေသာက္လို႔ အလွဴေလးေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ အထေျမာက္ခဲ့ပါတယ္ ။ အိုးခြက္သိမ္းဆည္းျပီး အိမ္ျပန္ၾကေတာ့ ေန႔လည္၂နာရီရွိပါျပီ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဟိုးေရွးဘ၀အတိတ္ကုသိုလ္ကံေၾကာင့္ သစ္တို႔ညီအမေတြအတူ ကုသိုလ္ျပဳႏိုင္ခဲ့တာ ၂ႏွစ္တိုင္တိုင္ရွိလာပါျပီ ။ ဒီ့အတြက္လည္း ပီတိျဖစ္ရသလို ေနာင္ဘ၀ဆိုတာမ်ားရွိခဲ့ရင္လည္း ကုသိုလ္အတူတူျပဳခြင့္ရပါေစလို႔ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ ။ အလွဴေလးျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ တက္တက္ၾကြၾကြပါ၀င္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအားလံုးကိုလည္း သစ္သစ္ကဒီေနရာကေန ေက်းဇူးအထူးပင္တင္ရွိေၾကာင္း ေျပာျပလိုပါတယ္ ။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ အမုန္းတရားလက္ကိုင္မထားပဲ သီးခံခြင့္လႊတ္နားလည္ေပးႏိုင္စိတ္ေလးနဲ႔ ရွိေနတဲ့သံသရာမွာ တို႔ေတြအတူ ျဖတ္သန္းၾကပါစို႔ေနာ္ .. ။




ဘုရားေက်ာင္းေဆာင္ေလးပါ




အခ်ိဳပြဲကပ္ဖို႔ ျပင္ဆင္ထားပံု




ဆြမ္းကပ္ရန္အဆင္သင့္



ကာလာ၃မ်ိဳးေက်ာက္ေက်ာ ရွယ္ေကာင္း



တို႔စရာေလး လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္



အအီေျပ ခ်ဥ္ေပါင္ရည္



ရွဳးရွဲငါးနီတူေလွာ္သုတ္



အပ်ိဳၾကီးလက္ရာျမင္းခြာပါ



ခ်စ္စရာငါးဖယ္ဆီျပန္



အလွဴတိုင္းမပါမျဖစ္ ၀က္သားအႏွစ္


ၾကက္မရမ္းျပား နာမည္စတား



ငါးပိခ်က္ေလး သက္ေသပါ



အားလံုးၾကိဳက္တဲ့ ငါးခူၾကြပ္ေၾကာ္ေလး
ဓါတ္ပံုေတြက အေပၚေအာက္စီစဥ္တာမွားေနပါတယ္ အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနလို႔ သီးခံဖတ္ေပးၾကပါလို႔.... သစ္သစ္ ။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Thursday, May 12, 2011

အင္ဂ်င္နီယာေမေမ

ကရင္ျပည္နယ္ ဘားအံျမိဳ႔ေလးမွာ ေမြးဖြားၾကီးျပင္းခဲ့တဲ့ သစ္သစ္ေမေမရဲ႔ စိတ္ထဲမွာတခ်ိန္သူအသက္ၾကီးရင္ ျပန္ေနဖို႔ အိမ္တစ္လံုးေဆာက္ရန္ အစဥ္အျမဲေတြးေတာေလ့ရွိပါတယ္ ။ ေမေမ့စီးပြားေရးကလည္း ေဒါနေတာင္တန္းဘက္ကို အေျခခံေတာ့ ကရင္ျပည္နယ္ဆိုတာ သစ္သစ္တို႔ေမာင္ႏွမတစ္ေတြ အိမ္ဦးနဲ႔ၾကမ္းျပင္လို႔ အျမဲသြားရေလ့ရွိပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ရန္ကုန္မွာမိသားစုလိုက္အေျခခ်ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ျပီးခ်ိန္မွာ ဘားအံမွာအိမ္ေဆာက္မယ့္ ေမေမ့အစီအစဥ္က ေ၀းကြာခဲ့ရပါတယ္ ။

ဒီလိုနဲ႔ ေမေမ့ရဲ႔အခ်စ္ဆံုးသားၾကီးက ဘားအံသူကိုယူတဲ့အခ်ိန္မွာ မိဘတို႔၀တၱရားရွိတဲ့အတိုင္း အိမ္တစ္လံုးေဆာက္ေပးဖို႔ျဖစ္လာျပန္ေတာ့ ေမေမ့အိပ္မက္ေတြတဖန္ျပန္လည္ အသက္၀င္လာခဲ့ရပါတယ္ ။ အဘြားေခါင္းခ်ခဲ့တဲ့ရပ္ကြက္ေလးမွာ ေျမကြက္အလြတ္၀ယ္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္ေလးစံုစမ္းခဲ့ရပါတယ္ ။ အရင္က သာမညဘုရားဖူးကားေတြနဲ႔ စည္ကားခဲ့တဲ့ ဘားအံဇက္ဆိပ္ေဟာင္း ညေစ်းတန္းနားမွာ ေျမကြက္ရခဲ့ပါတယ္ ။ အစပိုင္းကေတာ့ ကမ္းနားလမ္းမဟုတ္လို႔ မ၀ယ္ပဲေနမယ္စဥ္းစားခဲ့ေပမဲ့ လမ္းထဲကလည္း ညဘက္အိပ္တဲ့ခါတိတ္ဆိတ္တဲ့အတြက္ လူၾကီးေတြပိုျပီးသင့္ေလ်ာ္မယ္ဆိုျပီး သရဖီ၁လမ္းမွာ ေျမကြက္၀ယ္ခဲ့ပါတယ္ ။

ေမေမအိမ္ေဆာက္တာ လက္ထဲမွာပိုက္ဆံတျပားမွ ၾကိဳတင္စုေဆာင္းထားျခင္းမရွိပါဘူး ။ သစ္သစ္ေမေမက တခုခုလုပ္မယ္ဆို ဘယ္ေတာ့မွသူစုေဆာင္းထားတဲ့ပိုက္ဆံကို ထိေလ့မရွိပါဘူး ။ လက္ရွိ၀င္ေငြေပၚမူတည္ျပီး တဆင့္ခ်င္းလုပ္တာ လုပ္ငန္းတိုင္းပါပဲ (သစ္သစ္အတြက္အတုယူစရာတစ္ခုေပါ့) ။ ေနာက္တစ္ခုက ေမေမက ကံေကာင္းပါတယ္ သူျဖစ္ခ်င္တာေတြအျမဲတမ္း တစ္ခုျပီးတစ္ခုျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္ ။ သူ႔ႏွဳတ္ဖ်ားကလုပ္ခ်င္တာဆို အဆင္ေျပေလ့ရွိပါတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔ ေျမကြက္၀ယ္ျပီး အေမရန္ကုန္ျပန္လာျပီး ၃လေလာက္ေနပါတယ္ ။ အိမ္ေဆာက္မယ္ဘာညာလဲမေျပာဘူး ေျမကြက္ေတြ႔လို႔ ၀ယ္တဲ့သေဘာပါပဲ ။ ၂၀၀၀ျပည့္ႏွစ္ေလာက္ကဆိုေတာ့ သစ္သစ္လည္းေက်ာင္းတက္ေနတုန္းဆုိပါေတာ့ ။ ေမေမဘာလုပ္မယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွမေျပာပဲ တေန႔အိမ္သားေတြကို သူအသိေပးပါတယ္ သူအိမ္သြားေဆာက္မယ္တဲ့ သစ္တို႔ရပ္ကြက္ထဲက အိမ္ေဆာက္တဲ့သူေတြကို ဘယ္ႏွစ္လပုတ္ျပတ္နဲ႔ငွားသြားျပီး သူတို႔နဲ႔အတူတူ ဘားအံကိုတက္သြားပါတယ္ ။ ေျမကြက္က ေပ ၈၀ ေပ ၁၂၀ ဆိုေတာ့ အေတာ္ေလးက်ယ္တယ္လို႔ဆိုရပါမယ္ ။ ဘယ္ပံုစံေဆာက္မယ္ ဘယ္လိုေဆာက္မယ္ ဘယ္ဘက္ကိုကပ္မယ္ ဘာတခုမွေျပာဆိုျခင္းမရွိပါဘူး ။

အဲ့အခ်ိန္သူ႔လက္ထဲပိုက္ဆံ၁၀သိန္းပဲရွိပါတယ္ အိမ္ေဆာက္ဖို႔သူသံုးမယ့္ေငြေတြေပါ့ေနာ္ ။ ေက်ာင္းသူဆိုေတာ့ သစ္သစ္လည္းလိုက္မသြားခဲ့ပါဘူး ။ ေမေမအိမ္မေဆာက္ခင္ အသိေပးတာ ၂ေယာက္ရွိပါတယ္ သူ႔သား၂ေယာက္ကိုပါ ။ သူအိမ္ေဆာက္မယ္ ေငြလိုတယ္ေပါ့ ။ ပထမဆံုး ျမ၀တီနယ္စပ္ျမိဳ႔ေလးမွာေနတဲ့ အစ္ကိုငယ္က သူ႔၁၂ဘီးကားတစ္စီးစာ ထိုင္းတံဆိပ္ဘိလပ္ေျမေတြ သယ္လာေပးပါတယ္ ။ ေနာက္အုတ္ သဲ ေက်ာက္ကိုေတာ့ ဘားအံကေန၀ယ္ျပီး ေဆာက္လိုက္တာမ်ား ေနာင္တခ်ိန္အင္ဂ်င္နီယာျဖစ္မယ့္ သစ္သစ္အရွံဳးေပးရပါတယ္ ။ ဘာအာခီတက္မွမလိုပဲ အေပၚမွာ ၁၀ေပ ဘယ္ႏွစ္ခန္းလိုခ်င္တယ္ ၀ရံတာကအ၀ိုင္းေဘးပတ္ခ်ာလည္ ေအာက္ထပ္မွာ ထမင္းစားခန္းက ဘယ္ႏွစ္ေပ အိပ္ခန္း၁၀ေပ ၂ခန္း ဧည့္ခန္း ဖိနပ္ခၽြတ္ အိမ္သာေရခ်ိဳးခန္း ေနာက္မွာေျမပိုဘယ္ေလာက္ခ်န္မယ္ အိမ္ကိုဘယ္ဘက္ကိုကပ္ေဆာက္မယ္ဆိုျပီး ေျပာလိုက္တာမ်ား အင္ဂ်င္နီယာေတာင္ထိုင္ငိုရေလာက္ပါတယ္ ။ သူကိုယ္တိုင္အလုပ္သမားေတြအတြက္ ခ်ိဳင့္ၾကီးခ်ိဳင့္ငယ္ခ်က္လို႔ ေန႔စဥ္ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးပါတယ္ ။ သား၂ေယာက္ကိုလည္းအိမ္ေဆာက္တယ္ ေငြလိုတယ္ေျပာထားလိုက္တာ ဟို၂ေယာက္မွာ အိမ္မျပီးမခ်င္း ကားေတြကိုအနားမေပးပဲ ေဒါနေတာင္တန္းကိုတက္လိုက္ဆင္းလိုက္ အေမ့လက္ထဲပိုက္ဆံေတြထည့္ေပးလိုက္နဲ႔ အိမ္အၾကမ္းထည္ၾကီးျပီးခါနီးမွ သစ္သစ္ဘားအံေရာက္သြားပါတယ္ ။

ရန္ကုန္ကအိမ္ေဆာက္တဲ့အဖြဲ႔က ေျပာပါတယ္ ညီးေက်ာင္းတက္မယ့္အစား ညီးအေမဆီမွာတက္ရမွာတဲ့ ေဖာင္ေဒးရွင္းဘယ္ႏွစ္ေပတူးတာကအစ သူေျပာတာေတြအမွန္ေတြၾကီးပဲတဲ့ သူထည့္ခ်င္တဲ့အခန္းေတြကလည္း ေျမးမေတြအတြက္က ဘယ္ႏွစ္ခန္းအဲလိုတြက္ျပီးထည့္တာတဲ့ ေျမကြက္ကိုလည္း အိမ္တျခမ္းကပ္ ေဘးမွာသူ႔ကားၾကီးေတြ၀င္လို႔ရေအာင္ ေနရာခ်န္တာမ်ား ငါတို႔ေတြေပၾကိဳးဆိုတာ သနားေသးတယ္တ့ဲ ။ တကယ္ေတာ့သစ္ေမေမက အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ မဟုတ္ပါဘူး ။ ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းဆရာမအလုပ္နဲ႔ပဲ ေဖေဖနဲ႔လက္ထပ္ေတာ့ ေယာင္ေနာက္ဆံတံုးပါခဲ့တဲ့ ေမေမပါ ။ ဒီလိုနဲ႔ ေမေမ့အိမ္ၾကီးျပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ စိတ္ေလ်ာ့လိုက္တဲ့သစ္ေမေမ အိပ္ယာထဲလဲလို႔ အေဖကရန္ကုန္ကေန ကားလႊတ္ျပီးေခၚခိုင္းယူရတဲ့အထိပါပဲ ။ စိတ္ဓါတ္မာတဲ့ေမေမ အာရွေတာ္၀င္မွာ ၅ရက္တက္ျပီး ေဒါင္ေဒါင္ျမည္လို႔ ဘားအံတစ္ေခါက္ျပန္ျပီး သားၾကီးမိသားစုနဲ႔အတူ အိမ္တက္ပြဲေတာင္ဆင္ႏြဲလိုက္ပါေသးတယ္ ။ တကယ့္ အာဂေမေမပါ ။

သစ္သစ္တို႔ေမာင္ႏွမေတြ ဘယ္သူမွေမေမ့ကိုလိုက္မမွီပါဘူး ။ ခုခ်ိန္ထိ အသက္၇၀ျပည့္ေတာ့မယ္ ဘားအံရန္ကုန္ကို လိုင္းကားနဲ႔တစ္ေယာက္တည္း လွစ္ခနဲ လွစ္ခနဲသြားေနတုန္းပါပဲ ။ ခုခ်ိန္ထိ အသက္၄၀ေက်ာ္ သားေတြကိုစိတ္မခ်သူပါ ။ ေမေမက်န္းမာရႊင္လန္းလို႔ အလုပ္ေတြလုပ္ေနရင္ သစ္သစ္တို႔ကစိတ္မခ်လို႔လိုက္ေျပာေတာ့ ငါ့ကိုအိုျပီထင္ေနလား အားမရွိေတာ့ေပမယ့္ လုပ္ခ်င္တာေတြလုပ္ႏိုင္ပါေသးတယ္တဲ့ေလ ။ အေမေန႔က သစ္ကဖုန္းဆက္ျပီးကန္ေတာ့တယ္ဆိုေတာ့ အေ၀းမွာေနျပီးကန္ေတာ့မယ့္အစား အနားမွာေနျပီးေန႔စဥ္ကန္ေတာ့ပါလားဆိုျပီး စကားကိုျဖတ္ခ်ဖုန္းပိတ္လိုက္ေတာ့ က်န္ခဲ့တဲ့သစ္သစ္မွာ ဖုန္းၾကီးကိုင္ျပီး ရင္ထဲဟာတာတာနဲ႔ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိပါဘူး ။ အေမေန႔အတြက္ပို႔စ္ေလးတစ္ပုဒ္ေရးခ်င္ေပမယ့္ အခ်ိန္မရတာရယ္ အလုပ္ေတြရွဳတ္ေနတာရယ္ ေက်ာင္းအဆိုင္းမန္႔ေတြရယ္နဲ႔ ခုမွပဲ ေမေမ့အေၾကာင္းေရးျဖစ္ေတာ့တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ အားလံုးပဲမိခင္နဲ႔အတူရွိေနခ်ိန္မွာ ဆတိုးျပဳစုလို႔ ရာသက္ပန္အတူေနႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးရင္း ပို႔စ္ေလးကိုအဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ ။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...