Tuesday, August 31, 2010

ပ်က္ကြက္မိတဲ့ကိုယ္

သစ္မေန႔က သင္တန္းကျပန္ေရာက္ေတာ့ အင္တာနက္ဖြင့္ျပီး ေမးလ္စစ္ျဖစ္ပါတယ္ ။ အဲ့အခ်ိန္မွာ သစ္သူငယ္ခ်င္းက ရန္ကုန္ကေန ဆရာ့ဆီဖုန္းဆက္လိုက္ဦး နင္တို႔ကုိသတိရေနတယ္လို႔ ေျပာေတာ့ သစ္ဆရာ့ဆီဖုန္းဆက္ျဖစ္ခဲ့တယ္ ။ အလုပ္ေတြနဲ႔ ေမ့ေလ်ာ့ျပီးဆရာ့ဆီ ဖုန္းမဆက္ျဖစ္ခဲ့တာ ခုဆို ၁လေက်ာ္ေတာင္ရွိေနပါေပါ့လားဆိုျပီး ကိုယ့္ဘာသာလဲအျပစ္တင္မိတယ္ ။

ဆရာကဖုန္းကိုင္တာနဲ႔ကို ေနေကာင္းလားလို႔သူက စေမးခဲ့ပါတယ္ ။ ေနာက္ဖုန္းမဆက္ၾကလို႔ စိတ္ပူေနေၾကာင္း ၇န္ကုန္ကသစ္တို႔မိဘေတြဆီကိုေတာင္ ဒီလကုန္ဆိုဆက္သြယ္ေမးျမန္းမလို႔ စဥ္းစားထားေၾကာင္း ဆက္တိုက္ဆိုသလို ေျပာေတာ့တာပဲေလ ။ သစ္လည္းဆရာ့ကိုေတာင္းပန္ရင္း ဆရာ့ေမေမ ၾကီးၾကီးေနမေကာင္းတာ သိခဲ့၇တယ္ ။ အရင္ကဆို ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ ေဆးေသာက္တာကအစ သတိေတြေပးျပီး သစ္တို႔ေဆြမ်ိဳးအရင္းေတြလို ေနခဲ့တာကုိ ဆရာလည္းသတိရသလို သစ္ကိုယ္တိုင္လည္း ျပန္လည္သတိရမိပါတယ္ ။

သစ္တို႔ဆရာက စိတ္ထားသိပ္ကိုေကာင္းပါတယ္ ။ သူ႔ကိုေဒါသၾကီးမယ္ထင္ထားခဲ့တာ သူ႔စိတ္ရင္းမွန္ကိုသိသြားရင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ေလးစားမိပါတယ္ ။ ဆရာကသူမ်ားကိုတိုက္ခိုက္တယ္မရွိပဲ သူမ်ားေတြကသာ ဆရာ့ကိုတိုက္ခိုက္တိုင္း ေရငံုႏွဳတ္ပိတ္ေနခဲ့တဲ့ဆရာေလ ။ ဆရာကသစ္တို႔ဖုန္းလာရင္ သူရင္ဖြင့္စရာရွိတာေတြ ဆက္တိုက္ေျပာေတာ့တာပဲ ။ အထပ္ျမင့္ပေရာဂ်က္ေတြမ်ားလို႔ ခုတေလာသူေတာ္ေတာ္ေလးပင္ပန္းေၾကာင္း ဒါ့အျပင္ ဆရာခန္႔ထားတဲ့သူေတြကလည္း စကၤာပူကိုအလုပ္သြားလုပ္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနၾကေၾကာင္း သစ္တို႔၄ေယာက္ထြက္သြားျပီးကတည္းက ခုထိမတည္ျငိမ္ေသးေၾကာင္း ေျပာေတာ့သစ္ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ကိုယ္တိုင္ကလည္း ဒီေဖာ္ျမဴလာအတိုင္း ထြက္လာခဲ့တဲ့သူဆိုေတာ့ ဆရာ့ကိုႏွစ္သိမ့္စရာ စကားလံုးရုတ္တရက္ရွာေဖြမေတြ႔ခဲ့ပါဘူး ။

သစ္တို႔ထြက္ေတာ့ ဆရာေျပာတဲ့စကားေလးတစ္ခြန္း သစ္အျမဲအမွတ္ရပါတယ္ ။ ဒီ၄ေယာက္ထြက္သြားတာ ကၽြန္ေတာ့လက္ေတြျပဳတ္သြားသလိုပါပဲဗ်ာ ဆိုတာေပါ့ ။ ခုေတာ့တေယာက္တည္း ဘာမဆို၀င္လုပ္ေနရေတာ့ ဆရာလည္းပိုပင္ပန္းတာေပါ့ေလ ။ ဆရာ့အီးေမးလ္ကို ဟိုစစ္ဒီစစ္လုပ္ေတာ့ ေမးသမွ်ကို ဆရာကေျဖရွာပါတယ္ အျမဲရိုးရွင္းတဲ့ ဆရာ့စတိုင္ပဲေလ သစ္တို႔စစ္ျပီေမးျပီဆုိ ေသခ်ာေျဖတယ္ ေနာက္မွသစ္တို႔ကေနာက္တာဆို ရီေနတတ္တယ္ေလ ။ သစ္တို႔ျပန္လာျပီဆို ဘယ္သြားမလဲ ဘာလုပ္ခ်င္လည္း ဘာစားခ်င္လဲဆိုျပီး ကားတစ္စီးနဲ႔လိုက္ေနတတ္တဲ့ဆရာေလ ။ သူ႔စိတ္ထဲရွိတာေတြ ေျပာဆိုတတ္တဲ့သူေပါ့ ။ သစ္တို႔ျပန္လာရင္ သူဘယ္လိုေတြလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ပလန္ေတြ အားတက္သေရာေျပာျပေနရင္ သစ္တို႔ကဘယ္ခ်ိန္ျပန္လာမယ္ဆိုတာ တိက်စြာမေျပာႏိုင္ေတာ့ ဆရာ့ကိုယ္ေတာင္ျပန္ျပီး အားနာရပါေသးတယ္ ။ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သစ္ဖုန္းဆက္ခ်ိန္ခဏေလးမွာ ဆရာတဒဂၤေပ်ာ္ရႊင္သြားတယ္ဆိုရင္ သစ္ေက်နပ္ပါတယ္ ။ ဒါေတာင္ မိနစ္၂၀ေလာက္ပဲေျပာရေသးတယ္ ဖုန္းဖိုးေတြေစ်းၾကီးတယ္ ေနေကာင္းအသံၾကားရင္ေက်နပ္ျပီ သူ႔ကိုအဆက္အသြယ္မျဖတ္ပါနဲ႔ ၅မိနစ္ေလာက္ေျပာရရင္ကို ေက်နပ္ပါျပီတဲ့ေလ ။ ဆရာေျပာတဲ့စကားေတြကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသလို ပ်က္ကြက္မိတဲ့ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလည္း........ ။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Friday, August 20, 2010

August လရဲ႔အတင္းမ်ား

စာမေရးတာၾကာလို႔ သစ္ကိုေမ့ေနၾကျပီထင္ပါတယ္ ။ စာေရးဖို႔ကုန္ၾကမ္းေတြ ရွိေပမယ့္ ကိုယ္ေရးတာသူမ်ားမွာ တခုခုထိခိုက္ေစမလားဆိုျပီး မေရးျဖစ္တာနဲ႔ကို ဘေလာ့ဘက္ေျခလွမ္းမလွည့္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး ။ ခုေတာ့လည္း ထံုးစံအတိုင္း ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုေရးတာပဲ ဆင္ဆာလြတ္တယ္ေလ ။ သစ္ေနမေကာင္းတပတ္ေလာက္ျဖစ္ျပီးေတာ့ ဘေလာ့လည္းမဖတ္ျဖစ္ ေရးလည္းမေရးျဖစ္ပဲ အလုပ္ဘက္အာရံုမ်ားေနတာ ခုဆို၁လနီးပါးေလာက္ရွိျပီထင္ပါတယ္ ။

ဘာလိုလိုနဲ႔ ၂၀၁၀ ဆိုတဲ့ႏွစ္တစ္ႏွစ္ေတာင္ အဆံုးသတ္ဖို႔နီးလာခဲ့ျပီပဲ ။ ဒီပို႔စ္ကိုမေရးမီ ၂၀၀၉ကုန္ခါနီးတုန္းက သစ္ေရးခဲ့ဘူးတဲ့ ၂၀၁၀မွာဘာလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြျပန္ဖတ္မိပါတယ္ ။ ၃ခုေလာက္ပဲအေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ သစ္ကိုယ္တိုင္ပဲညံ့ေနလို႔လား ကံပဲမေကာင္းလို႔လားေတာ့မသိပါဘူး ပညာေရးနဲ႔သစ္ကအက်ိဳးမေပးဘူးထင္ပါတယ္ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ၾကိဳးစားတယ္ အဆင္မေျပခဲ့ပါဘူး ေနာက္အခါအခြင့္သင့္ရင္ ထပ္ၾကိဳးစားဖို႔ဆႏၵရွိပါတယ္ ။ မထင္မွတ္ပဲလုပ္ျဖစ္တာက သင္တန္းတစ္ခုတက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ။ အခ်ိန္တစ္ခုေပးရပါတယ္ အက်ိဳးရလာဒ္ကေတာ့ ပထမဆံုးသစ္မိဘေတြ သိပ္၀မ္းသာပါတယ္ ၊ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ အရင္ကကိုက္ခဲထိုင္းမွိဳင္းေနတတ္တဲ့ သစ္သစ္ခုဆိုေတာ္ေတာ္ေလးေနရတာ အဆင္ေျပလာပါျပီ ကိုယ္တိုင္လည္းယံုၾကည္မွဳေတြတိုးလာသလို ျဖစ္ေအာင္လုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ဆႏၵအတိုင္းတတ္နိုင္သေလာက္ ေဘာင္၀င္ေအာင္ၾကိဳးစားေနပါတယ္ ။ ေရရွည္လုပ္ကိုင္ရမယ့္ ကိစၥျဖစ္ေနေတာ့ ကိုယ့္စိတ္ကိုမေလာဖို႔ ထိန္းခ်ဳပ္ေနရပါတယ္ ။ ဒီၾကားထဲေ၀ဖန္တိုက္ခုိက္မွဳေတြကို အျပံဳးမပ်က္ပဲေနတတ္ေအာင္လည္း ၾကိဳးစားခဲ့ရတာေပါ့ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၂လဆိုတဲ့အတိုင္းအတာအတြင္းမွာ သစ္သစ္ေက်နပ္ပါတယ္ ။

ေနာက္တစ္ခုေက်နပ္စရာကေတာ့ သစ္မိဘေတြ ေနေကာင္းက်န္းမာလို႔ သစ္ေနထိုင္လုပ္ကုိင္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ခ်မ္းသာပါတယ္ ။ ဒီ့အတြက္လည္း မိဘေတြကိုသစ္သိပ္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ။ ဒီလပိုင္းအတြင္းမွာ ကံေကာင္းတာတစ္ခုက သစ္အလုပ္မွာေတာ္ေတာ္ေလးကံေကာင္းပါတယ္ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ သစ္လုပ္ခ်င္တဲ့ပေရာ့ဂ်က္တစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္ေအာက္ေျခကစလို႔ လုပ္ခြင့္ရပါတယ္ ။ ကိုယ့္လုပ္ကိုင္ပံုေတြကိုယံုၾကည္လို႔ လုပ္ခြင့္ရတယ္ဆိုျပီး အေကာင္းဆံုးလုပ္ဖို႔ စိတ္ေရာကိုယ္ပါအလုပ္ထဲ ႏွစ္ျမွဳပ္ျပီးအခ်ိန္ေတြကုန္ဆံုးေနပါတယ္ ။ ဒီလိုက်ေတာ့လည္း လုပ္ငန္းခြင္ကေပ်ာ္စရာေကာင္းေနျပန္ေရာေလ ။ တဖက္ကလည္း ေနထိုင္ခြင့္သက္တမ္းတိုးဖို႔နီးလာျပန္ျပီေလ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားေနရတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ အဆင္ေျပပါ့မလားစိုးထိတ္မိပါတယ္ ။ ၂၀၁၀မွာရင္ဆိုင္ရမယ့္ စိန္ေခၚမွဳေတြထဲက ေနာက္ဆံုးတစ္ခုလို႔ေျပာလဲရပါတယ္ ။ သစ္သစ္ကတခုခုဆိုကံေပါ့လို႔ စိတ္ထဲမထားတတ္ေတာ့ ကိစၥတစ္ခုလုပ္မယ္ဆိုတာနဲ႔ စိတ္ထဲတိုက္ပြဲတစ္ခုလို သေဘာထားတတ္ေနခဲ့တာၾကာပါျပီ ။ အဆင္မေျပရင္ ကိုယ္ဘာမွားခဲ့လည္း ျပန္စဥ္းစားေတြးေခၚတတ္လာတာကေတာ့ ေကာင္းတဲ့ရလာဒ္တစ္ခုပါ ။

လူတိုင္းကိုယ့္အပူနဲ႔ကိုယ္ ကိုယ့္အလုပ္ေတြနဲ႔ကိုယ္ ရွဳတ္ေနေတာ့ သစ္တို႔အဖြဲ႔ေတြ စုေပါင္းမဆံုေတြ႔ျဖစ္တာလဲ ၾကာခဲ့ပါျပီ ။ ဒီလပိုင္းေတြမွာ တစ္ၾကိမ္ေလာက္ထပ္ေတြ႔ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားရပါဦးမယ္ ။ ေနာက္ဆံုးစီေဘာက္မွာေတာင္ စကားေကာင္းေကာင္းမေျပာႏိုင္ၾကပါဘူး ။ ေထာေလးတို႔ခ်ယ္တို႔ အလုပ္မ်ားေနသလို ညညတို႔ႏိုမိုတို႔လည္း ရံုးမွာအင္တာနက္သံုးမရပါဘူး မ်ိဳးတို႔ေမေလးတို႔လည္း ႏွစ္လည္စာရင္းရွင္းတမ္းေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနသလို ဗစ္တစ္ေယာက္ကလည္း ၂၄နာရီဂ်ဴတီနဲ႔ပတ္ခ်ာလည္ေနပါတယ္ ။ အားလံုးကစိတ္ထဲမွာေတာ့ သတိရေနၾကပါတယ္ မက္ေဆ့ေလးေတြပို႔လို႔ အဆက္အသြယ္မျပတ္ေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေနၾကပါတယ္ ။ အရင္ခ်ိန္ေတြလြမ္းသလို အခုလိုမအားတဲ့အခ်ိန္ေတြကိုလည္း နားလည္မွဳေပးရတာေပါ့ ။ ႏွစ္ကုန္နို၀င္ဘာ ၊ ဒီဇင္ဘာေလာက္က်ရင္ေတာ့ စုေပါင္းျပီးတခုခုလုပ္ဖို႔ စဥ္းစားထားပါတယ္ ။ အားလံုးသေဘာတူၾကလိမ့္မယ္လို႔လည္း ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ။

ေနာက္ဆံုးတစ္ခုကေတာ့ အခုေနာက္ပိုင္းအရမ္းဆိုးတ့ဲ သစ္ကိုနားလည္မွဳအျပည့္နဲ႔ စိတ္ရွည္သီးခံတဲ့ခ်စ္သူကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္ ။ သူကိုယ္တိုင္လည္းအလုပ္ေတြမ်ားေပမယ့္ သစ္အေပၚဂရုတစ္စိုက္အခ်ိန္ေတြေပးတဲ့ အတြက္လည္းထပ္ဆင့္ ေက်းဇူးတင္လွ်က္ပါ ။ ရည္မွန္းခ်က္ကိုယ္စီနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကိုျဖတ္သန္းရင္း သစ္တို႔၂ေယာက္နီးစပ္ဖို႔ အခ်ိန္ေတြလည္း မေ၀းေတာ့ပါဘူးလို႔ သတင္းေကာင္းေျပာရင္း ၾသဂုတ္လကိုဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ ႏွဳတ္ဆက္လုိက္ခ်င္ပါတယ္ ။ အားလံုးပဲက်န္းမာရႊင္လန္းစြာနဲ႔ အခ်ိန္ေတြကိုျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစလုိ႔ သစ္ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္ ။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Wednesday, August 4, 2010

ရင္ကိုလွဳပ္ခတ္ေစေသာ သီခ်င္းမ်ား

ေန႔ရက္ေတြတိုင္း နားေထာင္ျဖစ္ျပန္ျပီ...





ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Monday, August 2, 2010

လူျဖစ္ရတဲ့ဒုကၡ

ဒီအပတ္စာမေရးတာ နည္းနည္းၾကာသြားတယ္ ။ ေနာက္ဒီအပတ္မွာ ေနမေကာင္းေတာ္ေတာ္ျဖစ္တယ္ ။ ေခါင္းေတြအျမဲလိုလိုမူးေနတယ္ ရိပ္တိတ္တိတ္နဲ႔ နီးလာျပီထင္ပါတယ္ေလ ။ စာေရးဖို႔မဆိုထားနဲ႔ ဘေလာ့ေတာင္မဖြင့္ျဖစ္တဲ့ရက္ေတြ ရွိလာျပီ ။ ပ်က္ကြက္တာေတြမ်ားလာျပီ ဆိုပါေတာ့ေလ ။ ဇူလိုင္လတစ္လလံုးျခံဳျပီးသံုးသပ္ရရင္ ေတာ္ေတာ္ေလးကံေကာင္းတယ္ ေျပာရမယ္ ။ အလုပ္အကိုင္ ၊ စီးပြားေရး၊ လူမွဳေရး အကုန္ပါပဲံေလ မေကာင္းတာက်န္းမာေရးတစ္ခုပဲ အဲမွာတခုသိသြားခဲ့တယ္ လူတစ္ေယာက္ဟာဘယ္ေလာက္ပဲ ေအာင္ျမင္ေနပါေစ က်န္းမာေရးမေကာင္းရင္ ဘာမွလိုခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ပါဘူး ။ က်န္းမာျခင္းသည္ လာဘ္တစ္ပါးဆိုတာ ေသြးထြက္ေအာင္မွန္တာ ကိုယ္ေတြ႔သိလိုက္ျပန္ျပီေလ ။

အစဥ္အျမဲမူးေ၀ေနတဲ့ ဒီေခါင္းကိုတူနဲ႔ေတာင္ ရိုက္ခြဲခ်င္တဲ့စိတ္ ျဖစ္မိတယ္ ။ မိုးလင္းလို႔ကုတင္ေပၚကဆင္းလိုက္တာနဲ႔ မိုက္ခနဲျဖစ္သြားတာ စိတ္ကစျပီးမၾကည့္ေတာ့ဘူးေလ ။ အလုပ္သြားလမ္းတေလွ်ာက္ ျမင္ေနတာေတြ တကယ့္ကိုမွံဳ၀ါး၀ါးပဲ စက္ေလွခါးစီးရင္ေတာင္ မူးလာတာ သစ္တစ္ခါမွဒီလိုမျဖစ္ဘူးေတာ့ စိတ္ထဲကလဲလန္႔ေနမိတယ္ ။ ဘယ္ေနရာမွာမ်ား လဲက်ေနမလဲေပါ့ဆိုျပီး စိုးရိမ္မိတယ္ ။ အလုပ္မသြားပဲ တစ္ရက္နားၾကည့္တယ္ အဆင္မေျပဘူး ေနာက္ေန႔ေဆးခန္းသြားတယ္ ေသာက္ေဆး၁၀ရက္စာေသာက္ခိုင္းထားတယ္ ေသာက္လိုက္ရင္ေကာင္းတယ္ ေနာက္ျပန္မူးတာပဲ မအိုေကျပန္ဘူး ။ ခုဆိုနားထဲကေတာင္ေလထြက္ျပီး အိပ္လို႔မရလို႔ဒီပို႔စ္ကိုထေရးေနတယ္ မူးေနာက္ေနာက္နဲ႔ေရးေနေတာ့ စာေတြကလည္းေပတိေပေၾကာင္ေပါ့ ။

လူကေနမေကာင္းေတာ့ စိတ္ကေတာင္ေရာက္ေျမာက္ေရာက္ေလ လုပ္ဖို႔မျဖစ္ေသးတာေတြ လုပ္ေနဆဲအလုပ္ေတြ လုပ္ေပးစရာေလးေတြ မလုပ္ေပးလိုက္ရမွာ သိပ္စိတ္ပူမိတယ္ ။ ငါ ဒီအခ်ိန္မွာတခုခုျဖစ္သြားရင္ဆိုတဲ့ အေတြးဆိုးမ်ိဳးေတြေရာ ဂေယာင္ေျခာက္ျခားေတြးေနမိတယ္ ။ ငါတာ၀န္ေက်ရဲ႔လားဆိုျပီး အထပ္ထပ္စဥ္းစားေနမိတယ္ ။ မ်က္စိကိုအတင္းဇြတ္မွိတ္အိပ္လည္း အဆင္မေျပ ဘုရားရွိခိုး ပုတီးေလးစိတ္ေတာ့လည္း မတည္ျငိမ္ ေအာ္ ...လူျဖစ္ရတဲ့ဒုကၡ ၾကီးေလစြပါတကား.......။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...