Tuesday, March 30, 2010

ေမာရွမ္းေျမသို႔ အလည္တစ္ေခါက္

ေနျပည္ေတာ္ အျမန္လမ္းကေန သစ္သစ္ကသြားေစခ်င္တာ သစ္သစ္စီးတဲ့ရန္ၾကီးေအာင္ ရန္ကုန္ ေတာင္ၾကီးလိုင္းကလည္း ေနျပည္ေတာ္ဘက္ကသြားေတာ့ သစ္သစ္အၾကိဳက္ျဖစ္သြားတာေပါ့ ။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုး ဓါတ္ပံုေတြမနားတမ္းရိုက္လာတာ ေန၀င္မွပဲ ကင္မရာေလးလည္း နားရေတာ့တယ္ေလ ။ ဒီလိုနဲ႔ ဆြာကိုေရာက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကိုေမွာင္ေနျပီေလ သစ္သစ္ကဘယ္ေရာက္မွန္းေတာင္ မသိပါဘူး ဆိုင္ကေကာင္ေလးကို ဒါဘယ္ေနရာလဲေမးလိုက္ေတာ့ ဆြာနားမွာအမတဲ့ ညဘက္ၾကီးကိုလူေတြဆိုတာ အမ်ားၾကီးပါပဲ ။ သတိထားမိတာက တိုးရစ္ေတြက သူတို႔ဘာသာသစ္သစ္တို႔လို အိတ္စပတ္စ္ကားေတြနဲ႔ ကုိယ့္အစီအစဥ္နဲ႔ကိုယ္ သြားလာေနၾကတာပါပဲ ။ သစ္သစ္ကေတာ့ ဆတ္သားေျခာက္ေၾကာ္ကို ဒီတိုင္းေရေႏြးၾကမ္းနဲ႔ထိုင္ေသာက္ေနလိုက္တယ္ ။ ညဘက္ဆိုေတာ့ ဓါတ္ပံုလည္းမရိုက္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး (စိတ္ဆိုးနဲ႔ေနာ္ ေမဖလား၀ါးရွလြတ္ ) ။

ဒီလိုနဲ႔ကားကဆက္တိုက္ေမာင္းလာလိုက္တာ ေနျပည္ေတာ္ကအ၀ိုင္းေပါင္းစံုရဲ႔ ညဘက္မီးထြန္းထားတဲ့အလွကလည္း ျမင္သူစြဲေဆာင္ေစပါတယ္ ။ ကားကသြားေနေတာ့ မီးအလင္းေတြကရွိတ္ေတြျဖစ္ေနတယ္ ဒါနဲ႔ဓါတ္ပံုမတင္ေတာ့ပါဘူး ။ ေနာက္ေတာ္ေတာ္ေလးေမာင္းျပီး ညနက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ တစ္ခါကားနားျပန္ပါတယ္ ေနရာမသိလို႔ေမးေတာ့ ယင္းမာပင္ျမိဳ႔လို႔ ေျပာပါတယ္ ။ လမ္းခရီးတစ္ေလွ်ာက္မွာ တိုးတက္လာတာကေတာ့ ကားရပ္လိုက္တဲ့ဆိုင္တိုင္းမွာ အိမ္သာေရႏိုင္ႏိုင္နဲ႔ သန္႔ရွင္းသပ္ရပ္ေနတာ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္ ။ ဆိုင္ေတြကလည္း ေရကိုေဖာေဖာသီသီကိုယ္ပိုင္မီးစက္ေတြနဲ႔ အျပိဳင္အဆိုင္ပါပဲ ။ ေနာက္ သစ္သစ္လည္းသီခ်င္းနားေထာင္ျပီး လိုက္လာလိုက္တာ ေအာင္ပန္းေရာက္ေတာ့တစ္ေခါက္ထပ္နားပါတယ္ မနက္ ၃နာရီေလာက္ရွိေနပါျပီ ။ သစ္သစ္အမက ေအာက္ဆင္းခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ေဒၚေရႊသစ္သစ္လိုက္သြားတာ အားပါးးးးးးးပါးးးးးးး ေအးလိုက္တာဆိုတာ ေျခလက္ေတာင္ကိုက္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ျပီး ဖုန္းထုတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လိုင္းမိေနတယ္ေလ ။ လာၾကိဳမယ့္ကေလးေတြကို ဖုန္းဆက္ဖို႔ခလုပ္ႏွိပ္ေတာ့ လက္ေတြဆိုတာ ထံုေနတာပါပဲ ။

ကားျပန္ထြက္ေတာ့ သစ္သစ္မအိပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ေအးလြန္းေတာ့ အိပ္မရတာလဲပါတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ဖုန္းလိုင္းကလည္း မိေနျပီဆိုေတာ့ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာေရာက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း အိမ္ကိုလွမ္းဆက္လိုက္ေသးတယ္ေလ အေဖကတစ္ညလံုးမအိပ္တမ္းေစာင့္ေနမွာ သစ္သစ္ကသိေနေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ အေဖဖုန္းကိုင္တယ္ ။ ေနာက္ညေမွာင္ေမွာင္မွာ သတိထားမိတာကေတာ့ တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ကေလာျမိဳ႔ေလးပါ ။ မၾကာပါဘူး ကားဆရာကလာေမးပါတယ္ ေခါင္တိုင္မွာဆင္းျဖစ္လားတဲ့ ေနဦးဆိုျပီး သစ္သစ္ကကေလးေတြကို ဖုန္းဆက္ေတာ့ေခါင္တိုင္လမ္းခြဲမွာသြားေစာင့္ေနၾကတယ္ဆိုလို႔ ေခါင္တိုင္လမ္းခြဲမွာဆင္းမယ္ေျပာလိုက္တယ္ေလ ။ လမ္းခြဲဆိုတာေရာက္ေတာ့ ေမွာင္မဲေနတာပါပဲ ခ်မ္းကလည္းခ်မ္း လာၾကိဳတဲ့ေမာင္ေလးေတြက ဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔ သစ္သစ္ေတာ့ရွင္ခ်င္ပါတယ္ေလ ။ လမ္းခြဲေထာင့္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က တရားေခြဖြင့္ျပီး ေရေႏြးထၾကိဳေတာ့ သစ္သစ္တို႔အဖြဲ႔ အဲ့ဆိုင္မွာထိုင္ျပီး ေကာ္ဖီေသာက္ဖို႔ ေရေႏြးေစာင့္ၾကရတယ္ေလ ။ ခ်မ္းလြန္းေတာ့ သစ္သစ္ကဘယ္လိုမွေနလို႔မရေတာ့ ဆိုင္ရွင္ဦးေလးၾကီးက မီးပံုေလးလုပ္ေပးေတာ့မွာ သစ္သစ္တစ္ေယာက္အေႏြးဓါတ္ရျပီး ေနရတာအဆင္ေျပသြားတယ္ ။

အြန္လိုင္းေပၚကေနသိျပီး အဆက္အသြယ္လည္းမျပတ္တဲ့ ေမာင္ငယ္ေလးေတြက ဗထူးမွာတာ၀န္က်ေနတာေလ သစ္သစ္လာမယ္ဆိုေတာ့ ေခါင္တိုင္လာျပီးၾကိဳၾကတယ္ဆိုပါေတာ့ ။ ခုမွ အမ ကၽြန္ေတာ္ကဘယ္သူေလ သူကဘယ္သူနဲ႔မိတ္ေတြဆက္ၾကေပမယ့္ ဟိုးအရင္ကခင္ဖူးသလိုပဲ ေနာက္လိုက္ေျပာင္လိုက္ရင္းႏွီးေနၾကတာပါပဲေလ ။ ေရွးဘ၀ကအဆက္ေတြပဲ ျဖစ္မွာပါပဲေလ သူတို႔ေတြကလည္းဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔လာၾကိဳေတာ့ သစ္သစ္ကဟယ္ အမဘယ္လိုစီးႏိုင္မွာလဲလို႔ ဆိုင္ကယ္ဆိုတာက ေလတိုးတယ္ေလ ။ မပူပါနဲ႔ဆိုျပီး သူတို႔ၾကိဳတင္၀ယ္လာတဲ့ အေႏြးထည္ေတြ ေျခအိတ္လက္အိတ္ေတြ သစ္သစ္ကိုေပးၾကတယ္ ။ အ၀တ္အထည္ေတြရဲ႔အေႏြးဓါတ္ထက္ သူတို႔ေလးေတြရဲ႔ေမတၱာက ပိုျပီးေႏြးေထြးပါတယ္ေလ ။ သစ္သစ္အမကိုလည္း သူတို႔အမအရင္းလိုပဲ စေနာက္ေနၾကတာ သစ္သစ္အမလည္းသူတို႔ေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေနတယ္ေလ ။

ေရပူစမ္းက ၆နာရီေလာက္စဖြင့္မွာဆိုေတာ့ မိုးလင္းတာကိုေစာင့္ရင္း မီးပံုေဘးမွာစကားေတြထိုင္ေျပာတာ တကယ္မေမ့ႏိုင္ပါဘူး ။ ေရပူစမ္းမွာဆိုင္ကယ္ေတြနဲ႔လာေစာင့္ေနတဲ့ ေခါင္တိုင္ရြာထဲက ညီမငယ္ေလးေတြကလည္းဖုန္းေတြဆက္လွျပီ သူတို႔ကိုလည္းစေနၾကတယ္ေလ ။ ငါ့အမကို နင္တို႔ဘယ္မွာသြားေရာင္းစားေနလဲ ဘာလဲေပါ့ ။ တကယ္ကိုခင္မင္စရာပါ ။ ေနာက္သြားမယ္ဆိုေတာ့ ဆိုင္ကယ္၅စီးမွာ သူ႔ဆိုင္ကယ္တက္ င့ါဆိုင္ကယ္တက္နဲ႔ သစ္သစ္ကိုလုၾကတယ္ေလ ေနာက္ေခါင္းပန္းလွန္ၾကတယ္ တကယ့္ကေလးေတြပဲ ။ ေခါင္တိုင္ရြာအေရာက္ကို ၁၀မိုင္ရွိတယ္ ေရပူစမ္းအထိကို ၈မိုင္တဲ့ ။ ဆိုင္္ကယ္၅စီးနဲ႔ တစ္ေပ်ာ္ၾကီးေရပူစမ္းသြားတာ သစ္သစ္ဘ၀မွာပထမဆံုးေဆာင္းတြင္းခ်မ္းခ်မ္းမွာ ေလေအးေတြကမ်က္ႏွာကိုတိုးလို႔ ဆိုင္ကယ္စစီးဖူးတာပါပဲ ။ ပထမေတာ့ေနာက္ကေန ေမာင္ေလးဟိုဟာကဘာလဲ ဒီဟာကဘာလဲ ေမးႏိုင္ေသးတယ္ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ေမးေတြခိုက္လာတယ္ ဟဲ့...ငါမရေတာ့ဘူးဆိုျပီး ဆိုင္ကယ္ရပ္ခဏနားၾကတယ္ ။ အရမ္းေအးျပီး လူကထံုေနတာေလ တကယ့္ကိုအေတြ႔အၾကံဳသစ္တစ္ခုပဲ ..... ။ ေနာက္အင္းေလးကို ဒီတစ္ရက္အျပီးလည္း ညေနေတာင္ၾကီးတက္မွာဆိုေတာ့ ေရပူစမ္းမွာ၁နာရီေလာက္ပဲေရစိမ္ခြင့္ရမွာေလ ဒါေၾကာင့္အခ်ိန္သိပ္ဆြဲေနလို႔မျဖစ္ျပန္ဘူးေလ ။ ေနာက္အင္းထဲမွာစက္ေလွငွားျပီး အဆင္သင့္ေနာက္တစ္ဖြဲ႔ကေစာင့္ေနၾကတယ္ေလ ။

ဒါနဲ႔ေရပူစမ္းေရာက္ေတာ့ မမဆိုျပီးပါးေတြဖက္နမ္းၾကတဲ့ ပြင့္လင့္းျဖဴစင္တဲ့ညီမငယ္ေလး၄ေယာက္က ေရပူစိမ္ဖို႔ အခန္းအဆင္သင့္ယူထားၾကတယ္ေလ ။ သစ္သစ္က ညီမေလးေတြပါအတူစိမ္မယ္ဆိုျပီး မနက္ေစာေတာ့ဘယ္သူမွမရွိေသးတဲ့ အမ်ားကန္မွာပဲစုစိမ္ျဖစ္ၾကတယ္ေလ ။ ရွမ္းသံ၀ဲ၀ဲေလးေတြနဲ႔ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္ေအာင္ေျပာေနၾကတာ အသံသြင္းဖို႔ေတာင္ေမ့သြားခဲ့တယ္ ။ ေမာင္ေလးေတြကအျပင္ကေန သစ္သစ္တို႔ေရစိမ္ျပီးရင္စားဖို႔ ဆိုင္ေပၚကေနေစာင့္ေနၾကတယ္ေလ ။ ေတြ႔ပါျပီ ေရပူကန္ တလမ္းလံုးေအးလာေတာ့ ကန္ထဲဆင္းခ်သြားတာ အားးးးးးးးးးးလားးးးးးးးးးလားးးးးးးးးးပူလိုက္တာဆိုတာ ခ်က္ခ်င္းကန္ေဘာင္ေပၚေျပးတက္ရတယ္ ။ ညီမေလးေတြက မမရယ္ ေရေအးအရင္ခ်ိဳးျပီးမွဆင္းတာမဟုတ္ဘူးတဲ့ ေအာင္မေလး ဒီေလာက္ေအးတာ ေရေအးသာစိမ္ရရင္ ငါ့သာအေသသတ္လိုက္ပါေတာ့လို႔ဆိုေတာ့ သူတို႔ကရီၾကတယ္ေလ ။ ေနာက္ေတာ့ေျခေထာက္ေလးျပန္ခ်ေနာက္ ခါးအထိဆင္း ေနာက္မွသူတို႔ကလည္းကိုယ့္ကို ေရလည္ကေနအမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ျပေနၾကေတာ့ ခ်စ္စရာရွမ္းမေလးေတြဆီ မသြားပဲမေနႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ။ ဒီလိုနဲ႔ ၁နာရီေက်ာ္မွန္းမသိေအာင္ ေရေဆာ့ၾကတာေလ ျပန္ေတာင္မတက္ခ်င္ေတာ့ဘူး ။ ကိုယ္ကအခ်ိန္လုလာရတာဆိုေတာ့ ဆက္ေနလို႔မျဖစ္ဘူးေလ ။ ေရခ်ိဳးမိုးျပီးထြက္လာေတာ့ ေမာင္ငယ္ေတြက ထမင္းေၾကာ္ ေကာ္ဖီ ေရၾကက္ေၾကာ္ ငါးမုန္႔ေၾကာ္အဆင္သင့္နဲ႔ ေစာင့္ေနၾကတာေပါ့ ။ ဒီေတာ့မွဗိုက္ကလည္း ဆာမွန္းမသိဆာေနတာေလ ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ထမင္းေၾကာ္က ဘယ္လိုစားလို႔ ဘယ္လိုကုန္သြားမွန္းေတာင္ မသိလိုက္ပါဘူး ။ ပိုက္ဆံကိုလည္းဘယ္လိုမွသစ္သစ္လုရွင္းလို႔မရပါဘူး သူတို႔ေတြပဲအားလံုးလုရွင္းၾကတယ္ေလ အရမ္းကိုအားနာစရာေကာင္းပါတယ္ ။ ေနာက္အဖြဲ႔လိုက္ပံုေတြရိုက္ၾကပါတယ္ (ႏိုင္ငံ့တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ကေလးေတြဆိုေတာ့ သစ္သစ္ပံုေတြမတင္ေတာ့ပါဘူး ) ။

ေရပူစမ္းကထြက္ေတာ့ ဆိုင္ကယ္၉စီးျဖစ္သြားျပီေလ ေခါင္တိုင္ရြာထဲ၀င္ေတာ့ သူပုန္စီးသလိုပါပဲေလ ။ သစ္သစ္ကေတာ့ ဗိုက္ကလည္းတင္း လူကလည္းေႏြးေနျပီဆိုေတာ့ ရွမ္းေတာင္တန္းေတြၾကည့္ျပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီးလိုက္လာခဲ့တယ္ေလ ။ ဆိုင္ကယ္ေမာင္းတဲ့ေမာင္ေလးကလည္း တကယ္စိတ္ရွည္ပါတယ္ ။ သစ္သစ္ရိုက္ခ်င္တဲ့ေနရာတိုင္း ရပ္ျပီးေစာင့္ေပးတယ္ေလ ။ ရြာထဲေရာက္ေတာ့ညီမငယ္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႔အိမ္မွာ ခဏ၀င္နားေတာ့ ေနၾကာေစ့ေလွာ္ေတြ ေခါပုတ္ေတြ ရွမ္းလြယ္အိတ္ေတြ အက်ီေတြျခင္းေတာင္းတစ္လံုးနဲ႔ လက္ေဆာင္ထည့္ေပးၾကတယ္ေလ ။ မယူဘူးဆိုေတာ့လည္း စိတ္ေတြဆိုးၾကတယ္ ။ ကန္ထဲမွာျမဴေတြရွိေသးေတာ့ ကန္ထဲကိုမဆင္းရေသးဘူးေလ ။ ေမာင္ငယ္ေလးေတြက အင္းထဲဆက္မလိုက္ေတာ့ပဲ ညေနမွေတာင္ၾကီးကေနေစာင့္ေနမယ္လို႔ ေျပာျပီးႏွဳတ္ဆက္လမ္းခြဲၾကတယ္ေလ ။ ညီမငယ္ေလးေတြကလည္း သစ္သစ္ကိုေလွေပၚထိလိုက္ပို႔ေပးပါတယ္ ေနာက္ေတာ့ေညာင္ေရႊက အလုပ္ေတြကိုသြားခိုင္းလိုက္တယ္ ။ အစကတည္းကတစ္ေယာက္ကိုမွ ခြင့္မယူရဘူးလို႔ သစ္သစ္ကေျပာထားတယ္ေလ ။ ကိုယ့္ေၾကာင့္အလုပ္ပ်က္မွာ စိုးတယ္ေလ ။ စက္ေလွေပၚကိုတစ္ဖြဲ႔လံုးလိုက္ပို႔ၾကတယ္ေလ ေနာက္အင္းေလးကန္ထဲကို စက္ေလွစထြက္ေတြ ေအးျမလတ္ဆတ္တဲ့ အင္းေလးေရျပင္က်ယ္ၾကီးထဲက ေလႏုေအးေလးေတြက သစ္သစ္ကိုေပြ႔ဖက္ၾကိဳဆိုၾကတယ္ ။ တကယ့္ကိုအေမာေတြေျပေစတဲ့ သစ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႔သဘာ၀ကေပးထားတဲ့ နာမည္ၾကီးအလွေပါင္းစံုတဲ့ အင္းေလးကန္ထဲကို သစ္သစ္ေရာက္ခဲ့ျပီေလ......။ ပို႔စ္တစ္ခုတည္းအျပီးသတ္ေရးမယ္ စီစဥ္ထားေပမယ့္ အရမ္းရွည္ေနမွာစိုးလို႔ ေနာက္ပို႔စ္တစ္ခုအျဖစ္ ခြဲထုတ္လိုက္ရပါတယ္ ။ ဆက္ဖတ္ေနာ္......။


ကားမထြက္ခင္ အိပ္ခ်င္ေနတဲ့ ေဒၚေရႊသစ္


ေအာင္မဂၤလာအေ၀းေျပးက စထြက္ျပီကြယ္


တာယာစားတယ္ နာမည္ၾကီးတဲ့ ေနျပည္ေတာ္ကြန္ကရစ္လမ္း


အျမန္လမ္းေပၚက တိုးဂိတ္တစ္ခုရဲ႔အလွ


ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္ေတြ ေတြ႔ရင္ မရိုက္ရမေနႏိုင္ဘူး


အျမန္လမ္းရဲ႔ေန၀င္ဆည္းဆာအလွ (လြမ္းတယ္ ေရႊျပည္ၾကီးရယ္ )


ေရပူစမ္းအ၀င္ဆိုင္းဘုတ္ (ဟဲဟဲ ဘလာေကာ္ဆိုေတာ့လည္း ျမင္ရာရိုက္တာပဲ)


ေရပူထြက္တဲ့ေနရာ အဲဒီကေန ကန္ထဲကိုပိုက္နဲ႔သြယ္တာတဲ့


ကန္ထဲက သစ္သစ္ထက္ ေနာက္ကရွမ္းေတာင္တန္းေတြကို ျပခ်င္တာ (လွတယ္ေနာ္)

သစ္သစ္ရဲ႔ခ်စ္မၾကီးရယ္ ရွမ္းေတာင္တန္းေတြရယ္ေပါ့


ေရပူစမ္းက ညီမငယ္တစ္ေယာက္နဲ႔ အမွတ္တရ


ေရၾကက္ေၾကာ္ဆိုပဲ ပူပူၾကြပ္ၾကြပ္ေလး စားေကာင္းတယ္


ဒါကေတာ့ ငါးမုန္႔ေၾကာ္

က်န္တာကေတာ့ ဗိုက္ထဲေရာက္မွ ရိုက္ဖို႔သတိရတယ္....ဟိ ။



ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Sunday, March 28, 2010

ဒီေရဒီေျမသို႔ တစ္ေခါက္-၆

၂၀.၂.၂၀၁၀ မနက္ကတည္းက သြားတာမ်ားမယ္ဆိုေတာ့ ေစာေစာေလးထျပီးလုပ္စရာရွိတာ ခပ္သြက္သြက္ေလးလုပ္လိုက္တယ္ ။ မနက္၉နာရီခြဲ အိမ္ကထြက္ခ်င္ေတာ့ အမကိုလည္း ေလာေနရပါတယ္ သူကလည္းအေမ အေဖ တို႔စားဖို႔ ခ်က္ျပဳတ္ေစ်းေျပးဆိုေတာ့ မအားပါဘူးေလ ။ သစ္သစ္ျပန္တဲ့အခ်ိန္္ သူေတာ္ေတာ္အလုပ္မ်ားပါတယ္ ။ သနားပါတယ္ တစ္ဦးတည္းေသာခ်စ္မၾကီး အနားမွာေနရင္သာ အသက္၁၀ႏွစ္ေလာက္ကြာေပမယ့္ သစ္သစ္ဆရာလုပ္လြန္းေတာ့ သိပ္မတည့္ပါဘူး ဟိဟိ (ဒါေတာင္ သူကသစ္သစ္ဘာေျပာေျပာ ရက္စ္ဆိုတဲ့သူမ်ိဳး ) ညီမခဏလာလည္ေတာ့ သူ႔ခင္မ်ာေပ်ာ္ရွာတယ္ ။


အိမ္ကထြက္ေတာ့ ၁၀နာရီရွိေနျပီေလ သူကားေမာင္းတာကိုလည္း ေဘးကေနဆရာဆက္တိုက္လုပ္ေနတာ အစ္မကေျပာပါတယ္ နင္ဟာေလ ဘာမွကိုမေျပာင္းလဲဘူးတဲ့ ။ Junction 8 ေရာက္ေတာ့ ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္က လြန္ခဲ့တဲ့ ၂လေလာက္ကတည္းက လွည္းတန္းကိုေျပာင္းသြားပါျပီတဲ့ စိတ္ေတာင္ေလသြားတယ္ ။ လွည္းတန္းသြားဖို႔က်ေတာ့လည္း သြားဆရာ၀န္နဲ႔ခ်ိန္းထားတာက ၁၂နာရီဆိုေတာ့ မမွီေလာက္ဘူးေလ ။ ဒါနဲ႔ သစ္သစ္ရန္ကုန္မွာေနတုန္းက ပြဲေတြရွိတိုင္းျပင္ေနက် သစ္သစ္လက္စြဲအလွဖန္တီးရွင္ ရွိပါတယ္ ။ သူ႔ဆီဖုန္းဆက္ေတာ့ ၂နာရီမွာတစ္ေယာက္လြတ္တယ္တဲ့ ၀င္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ အဲ့အခိ်န္လာခဲ့တဲ့ ။ ဒါနဲ႔ အခ်ိန္ကနည္းနည္းဟေနျပန္တယ္ေလ ညီအစ္မ၂ေယာက္ ေရႊဘဲမွာေန႔လည္စာစားရင္း အခ်ိန္ျဖဳန္းလိုက္ၾကတယ္ ။ ေနာက္သြားဆရာ၀န္ဆီေရာက္ေတာ့ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ဖို႔ ၁ေယာက္ပဲလိုေတာ့တယ္ေလ ။

သြားဆရာ၀န္ဆီေရာက္ရင္ သစ္သစ္မွာစိတၱဇရွိပါတယ္ ဘာလဲဆိုေတာ့ သြားေဆးခန္းေတြက စက္ေတြကရုပ္ရွင္ေတြထဲက စက္ရုပ္ကားေတြလိုပဲဆိုေတာ့ အလိုလိုေၾကာက္ပါတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဒီဆရာ၀န္က သစ္သစ္အစ္မ သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ စကားေတြေျပာ သီခ်င္းေလးဖြင့္ျပီး လုပ္တာဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့စိတ္သက္သာရေစပါတယ္ ။ ေနာက္ျပီးသြားေတာ့လည္း သူတို႔သူငယ္ခ်င္းေတြ စကားစျမည္ေျပာေနတာကို ေစာင့္ေပးရင္း ၁နာရီခြဲသြားျပန္တယ္ ။ ၂နာရီကိုမွီဖို႔ ကားကေမာင္းရဦးမွာဆိုေတာ့ ျမန္ျမန္စကားစျဖတ္လို႔ ျပန္လစ္လာၾကတယ္ ဆိုပါေတာ့ ။ ကားေပၚမွာ သစ္သစ္ကေတာ့ ဖုန္းေခၚရင္း ဟဲ့ ငါလာေနျပီေနာ္ နင္ အျခားသူကိုမျပင္နဲ႔ေတာ့ ငါ နင္နဲ႔ပဲဆံပင္လုပ္ခ်င္တယ္ ဘာညာေပါ့ ဂ်ီက်လိုက္တာ သူ႔ဆီေရာက္ေတာ့ ၂နာရီခြဲေတာ့မယ္ေလ ။

အရင္ကေတာ့ နာမည္ၾကီးမိတ္ကပ္ဆရာဆီမွာ သူကအသင္အေနနဲ႔လုပ္ရင္း သစ္သစ္ဘယ္သြားသြား သူကအိမ္ကိုလာလာျပင္ေပးေနက်ဆိုေတာ့ အရမ္းရင္းႏွီးေနတ့ဲသူပါ ။ ခုသူ႔ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ အဆင္ေျပေနလိုက္တာေနာ္ တိုက္ေအာက္ထပ္တစ္ခုလံုးကို အလွျပင္ဆိုင္ဖြင့္ထားလိုက္တယ္ သူ႔လက္ေထာက္ ၅ေယာက္ေလာက္နဲ႔ တကယ္ကိုလက္မလည္ေအာင္ လုပ္ရတာပဲ ေတာ္ေတာ္လည္းေအာင္ျမင္ျပီး အဆင္ေျပေနတာပါ ။ဖုန္းလာရင္ေတာင္ လက္ေထာက္တစ္ေယာက္က အရင္ေျပာျပီးဘယ္သူဆိုမွ သူကေျပာတာေနာ္ ဟိ ...ျမင့္ခ်က္ ။ ၀င္ေငြကေတာ့အားက်စရာပါ ဘြဲ႔သမားဆို ၂ရက္ကို ၅ေသာင္းေတာင္တဲ့ ဟိဟိ သမ်ားေတြႏိုင္ငံျခားလာစရာမလို အလုပ္ေတြျဖစ္ေနလိုက္ၾကတာ ။ သစ္သစ္ေရာက္ေတာ့ သတို႔သမီး ၂ေယာက္ကို သူျပင္ေနတယ္ေလ သူ႔အသင္ေကာင္မေလးကို သစ္သစ္ေခါင္းကိုေလွ်ာ္ဖို႔ ေျပာေတာ့ ဟဲ့ နင္လုပ္တာပဲငါလိုခ်င္တာ ဆိုေတာ့ သူ႔ခင္မ်ာမအားတဲ့ၾကားက သစ္သစ္ကိုေခါင္းပါ၀င္ေလွ်ာ္ေပးရတယ္ တကယ္ခင္မင္စရာပါပဲ ။ ေနာက္သူနဲ႔စကားေတြအမ်ားၾကီးေျပာ ဧျပီစလံုးလာမယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ္ကလည္းဖိတ္ေခၚရတာေပါ့ လာလည္ေလေပါ့ တကယ္ေတာ့နင္တုိ႔ေတြက ထိုင္းကိုသြားတာပိုေကာင္းတယ္လို႔ အၾကံေပးရင္းကိုယ္လုပ္ခ်င္တာမွန္သမွ်ကို သူကိုယ္တိုင္မျငီးမျငဴပဲလုပ္ေပးေနတာေလ အားလံုးျပီးသြားေတာ့ ပိုက္ဆံလည္းေတာ္ေတာ္ေျမာက္သြားတယ္ စိတ္တိုင္းလည္းက်တယ္ေလ သူ႔ဆီကထြက္ေတာ့ပဲ ညေန၅နာရီေက်ာ္ေနျပီေပါ့ ။

ဒီေန႔ရဲ႔ေနာက္ဆံုးသြားရမယ့္ေနရာကေတာ့ နက္ျဖန္ရွမ္းျပည္သြားဖို႔ လက္မွတ္၀ယ္ရမယ္ေလ ။ ေအာင္မဂၤလာအေ၀းေျပးေရာက္ေတာ့ လက္မွတ္က ေနာက္ဆံုးခံုတန္းပဲက်န္ေတာ့တယ္ သြားမယ္ဟာဆိုျပီး ညီအစ္မ၂ေယာက္လက္မွတ္ျဖတ္ျပီးျပန္ေတာ့ ည၇နာရီရွိေနျပီေလ ။ ေတြ႔ခ်င္တဲ့သူေတြကလည္း ဖုန္းေတြတဂြမ္ဂြမ္ဆက္လို႔ သစ္သစ္အမကေျပာပါတယ္ နင္ျပန္လာတာ ဖုန္းေျပာဖို႔ျပန္လာသလား ထင္ရတယ္တဲ့ .... ဟိ ။ ေနာက္ေန႔မနက္က်ေတာ့လည္း ေတာင္ၾကီးကညီမေတြ ဗထူးကေမာင္ေလးေတြက (အားလံုးကအြန္လိုင္းကေနခင္မင္တဲ့ေမာင္ႏွမေတြပါ ) ဖုန္းဆက္ျပီးဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ကားနဲ႔လာမွာလဲ ေသခ်ာလားကြန္ဖန္းလုပ္ၾကတယ္ေလ ။ ညီအမ၂ေယာက္ ခရီးသြားမယ္ဆိုေတာ့ အေဖ ေရာ အေမေရာ တတြတ္တြတ္ နဲ႔ေနာက္ကလိုက္ေျပာေနတာ စဥ္းစားမိပါတယ္ ငါစလံုးမွာဆိုရင္ ဒီလိုေျပာမယ့္သူမရွိပါလားလို႔ေပါ့ေနာ္ ။ ညေန ၃နာရီ ကားစထြက္ေတာ့ ေနာက္ဆံုး ၅ေယာက္တန္းမွာ သစ္သစ္တို႔ ညီအမ၂ေယာက္ပဲ ေတာင္ၾကီးအထိ စီးရမယ္ဆိုေတာ့ လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ အဆင္ေျပေျပျဖစ္ေတာ့ လိုက္ပို႔တဲ့အေဖ သစ္သစ္အမေယာက္်ားတို႔ ေက်နပ္စြာနဲ႔ျပန္သြားၾကတယ္ေလ ။ မ်က္စိထဲအျမင္မေတာ္တာတစ္ခုကေတာ့ သစ္သစ္ခဲအိုနဲ႔ သစ္သစ္အမလက္ထပ္ထားတာ ၅ႏွစ္ရွိပါျပီ ဒါေပမယ့္သူ႔မိန္းမသူမပါပဲ ခရီးရွည္သြားတာ ပထမဆံုးဆိုေတာ့ အမွတ္၃လမ္းမၾကီးဆံုးတဲ့အထိ သစ္သစ္တို႔စီးတဲ့ကားေနာက္ကို လိုက္ေမာင္းျပီးလိုက္လာတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ့္ကိုမ်က္စိခေရာ့စ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ ...။ ဟိ.... အပ်ိဳၾကီးဆိုေတာ့လည္း သိတယ္ဟုတ္ း) ။ ေတာင္ၾကီးအင္းေလး ခရီးစဥ္ကရွည္လြန္းလို႔ ေနာက္ပိုု႔စ္တစ္ပုဒ္ သပ္သပ္ထပ္ေရးပါ့မယ္ေနာ္....။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Friday, March 26, 2010

ေက်းဇူးခ်စ္သူ

တိုးတိတ္စြာ တမ္းတခဲ့တဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေလး
လြတ္က်သြားတာ
တပတ္ရွိခဲ့ျပီ
ျဖစ္သမွ်ကို ေမ့ေဖ်ာက္လို႔
ေခါင္းေမာ့ကာ
ရယ္တတ္ခဲ့ျပီ
ေအးစက္တဲ့ စာသားေတြက
ငါ့ႏွလံုးသားကို ေလာင္ျမိဳက္ျပီးျပီ
ေလလွိဳင္းၾကားမွာလြင့္ေမ်ာလို႔
မင္းမၾကိဳက္တာမွန္သမွ်
ေရြးလုပ္ျပီးျပီ
တံခါးပိတ္ကာ အေမွာင္ခ်လို႔
အတိတ္ေဟာင္းကို လြမ္းဆြတ္ျပီးျပီ
ခုခ်ိန္ကစ အနည္က်လို႔
ျပန္လည္ထူေထာင္ကာလကို
စဖို႔ၾကိဳးစားေနျပီ
ေက်းဇူးျပဳျပီး ငါ့နားမွာက်ေရာက္ေနတဲ့
မင္းရဲ႔အရိပ္ကို ညင္သာစြာ
ဖယ္ရွားသြားပါေနာ္
ထာ၀ရအတြက္
ေက်းဇူးတင္ေနမွာပါ


ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Tuesday, March 23, 2010

ျပန္လိုခ်င္တယ္...




ဒီလိုအခ်ိန္ေတြ ျပန္လိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ လြယ္မယ္ထင္ေနလား ။ အနည္းဆံုးေတာ့ ၄ေယာက္လံုးဒီလိုကိုယ္လံုးမ်ိဳး ျပန္မရႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ ....ဟိ ။ တြဲလက္ေတြျမဲေနခဲ့တာလည္း ခုထိပဲေလ ...... ။ ေရွ႔ေရးေနာက္ေရး ပူကာေတြးလို႔ တြတ္ထိုးျပီးမိုးလင္းခဲ့တာေတြကေတာ့ မေမ့ရက္စရာပါ ။ ကမ္းသာယာကမ္းေျခအလွထက္ မ်က္ႏွာေပၚကအျပံဳးေတြက အတိတ္ကိုျပန္လည္လြမ္းဆြတ္ေစခဲ့တယ္ ။ နင္တို႔လည္းလြမ္းေနဦးမယ္လို႔ ငါယံုၾကည္တယ္ သူငယ္ခ်င္း....။ စကၤာပူေရာက္ေတာ့မွ ဒီလိုေပါ့ပါးလြတ္လပ္တဲ့စိတ္နဲ႔ ၄ေယာက္ဆံုေတြ႔ဖို႔က တကယ္ကိုခက္ခဲေနတာကေတာ့ ငါလည္းမေျဖရွင္းတတ္ေတာ့ဘူး ။ အရင္လိုျပန္ဆံုလို႔ လြတ္လပ္စြာစကားေတြ ေျပာခ်င္ေနတာကေတာ့ ရင္ထဲကဆႏၵအမွန္ပါ ။ က်ဥ္းေျမာင္းလွတဲ့ဒီႏိုင္ငံေလးမွာ ငါတို႔ေတြ ျပန္လည္ဆံုေတြ႔ဖို႔ ၾကိဳးစားၾကပါစို႔ေနာ္....။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Friday, March 19, 2010

စမ္းေခ်ာင္းေလးရဲ႔စီးဆင္းသံ

မင္းကိုပဲ စြဲလန္းလို႔ေနတာပဲ မင္းကိုပဲစြဲလန္းခဲ့ရ အသက္ရွင္ခ်ိန္ေလး.....အဲ့သီခ်င္းေလးလိုပါပဲ ဘယ္ေတာ့မွေပ်ာက္ပ်က္သြားမယ္ မထင္တဲ့စြဲလန္းမွဳမ်ိဳးနဲ႔ ကိုယ္ခ်စ္ေနမိတယ္ ။ ေရွ႔ဆက္ရမယ့္အားမာန္ေတြ ေပးခဲ့တယ္ ရပ္တည္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့လို႔ ျပိဳလဲေတာ့မယ့္ ကိုယ့္ကိုထူမတ္ခဲ့တယ္ ။ တစ္ညေပါ့......တစ္ကယ္ကို သတိရမိပါတယ္ ။ ရင္လည္းခုန္ေနဆဲပါပဲ.........

တနဂၤေႏြဆိုတဲ့ အဲဒီညေလးကို ထူးထူးျခားျခားမွတ္မိေနခဲ့တယ္ ။ ကြန္ပ်ဴတာေရွ႔မွာထိုင္လို႔ ငိုေၾကြးေနတဲ့ကေလးတစ္ေယာက္ကို ေခ်ာ့ျမွဴခဲ့ဖူးတယ္ေလ ။ စိတ္ဓါတ္ေတြက်ျပီး အိပ္စက္လို႔မရႏိုင္တဲ့ ည၁နာရီမွာ ..... ဟယ္ ညီမေလး နက္ျဖန္အလုပ္တက္ရမွာကို ဘာလို႔ဒီအခ်ိန္ထိမအိပ္ပဲ ေနရတာတုန္းဆိုျပီး ခ်က္ခ်င္းဖုန္းေကာက္ေခၚေတာ့ နဂိုကတည္းက မ်က္ရည္စက္လက္နဲ႔ဆိုေတာ့ ရွိဳက္ၾကီးတစ္ငင္ငိုေၾကြးမိတာ မဆန္းပါဘူးေလ ။ မိနစ္၀က္ေလာက္ေစာင့္ဆိုင္းျပီးမွ ကဲ .... ငိုလို႔၀ျပီလား အျပင္ထြက္မ်က္ႏွာသစ္ခဲ့ ေရေသာက္ခဲ့ကိုယ္ေစာင့္ေနမယ္တဲ့ေလ ...... ခ်ိဳသာတဲ့အမိန္႔သံေအာက္မွာ အသက္မဲ့ေနသလို သူခိုင္းသမွ်လိုက္လုပ္ေနခဲ့မိတယ္ ။

ျပန္လာေတာ့ သူကကေလးဆိုးေလး က်ေနတာပဲတဲ့ ဘာျဖစ္လို႔ငိုတာလဲဆိုေတာ့ ကုိယ့္အေျဖက နက္ျဖန္အလုပ္တက္ရမွာသိရက္နဲ႔ မ်က္စိမွပိတ္လို႔မရတာဆိုေတာ့ ရီလိုက္တာဆိုတာမ်ား ေနာက္....ကဲ ကဲ အိပ္မယ္ အိပ္ယာေပၚတက္ဆိုေတာ့လည္း တက္လိုက္တာပဲ ဘာေတြေျပာခ်င္လဲဆိုေတာ့ ေျပာလိုက္တာ ေပါက္ေပါက္ေဖာက္သလိုပဲ ၁နာရီေက်ာ္ေလာက္ ၾကာတာမွတ္မိေသးတယ္ ။ ေနာက္သန္းေ၀သံေတြၾကားလာေတာ့ အိပ္လို႔ရျပီလားတဲ့ ဟုတ္ကဲ့လို႔ဆိုေတာ့မွ ကဲ ... ကိုယ္ က်န္းမာေရးအတြက္ေျပးဖို႔သြားေတာ့မယ္ေနာ္တဲ့ ။ အယ္...အစ္ကိုက မေျပးခင္ဘာလုပ္တာလဲဆိုေတာ့ အားကစား၀တ္စံုလဲျပီး ကြန္ကိုပိတ္ဖို႔လာေတာ့ ခ်ာတိတ္ေလးက ငိုေနတာကိုးဆိုေတာ့ သစ္ႏွလံုးသားထဲမွာ ျငိမ့္ခနဲပဲစမ္းေခ်ာင္းေလးတစ္ခု စီးဆင္းသြားသလိုခံစားလိုက္ရတယ္ ။ ခုေတာ့ အဲဒီစမ္းေခ်ာင္းေလး......

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Tuesday, March 16, 2010

ခ်စ္သမီးငယ္ေလးရဲ႔ပံုရိပ္

သစ္မွာ အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ တူမေလးရွိပါတယ္ ။ သစ္ဒီကိုလာစက သူကလသားေလးပဲ ရွိေသးတယ္ ခုေတာ့သူကအရမ္းကို တတ္ေနျပီး ဆရာမၾကီးလို ျဖစ္ေနတယ္ေလ ။ စကားေျပာေနာက္က်ေတာ့ အားလံုးကသူ႔ကို စိုးရိမ္ခဲ့ၾကတာ ခုေတာ့ေျပာလြန္းလို႔ တားေတာင္ယူရတဲ့အထိပါပဲ သူ႔ကိုဓါတ္ပံုရိုက္ ဗီဒီယိုရိုက္ေနရင္ အိုက္တင္မ်ိဳးစံုလုပ္တတ္ျပီး သူ႔အဘြားကေခၚရင္လည္း သူကဒီမွာဓါတ္ပံုရိုက္ေနတယ္ မအားဘူးလို႔ျပန္ေျပာတတ္လြန္းလို႔ အားလံုးက၀ိုင္းရီရပါတယ္ ။ သူ႔ရဲ႔လွဳပ္ရွားမွဳေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မွတ္တမ္းတင္လာခဲ့ေပမယ့္ ဖို္င္ဆိုဒ္ၾကီးေတာ့ တင္ဖို႔အဆင္မေျပပါဘူး ။ ဒီဖိုင္ေလးကေတာ့ ဖိုင္ဆိုဒ္ကလည္း ေသးျပီးေတာ့ သူစိတ္ေကာက္တဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ ခဏေလးပဲရိုက္လိုက္ရတယ္ ဆိုပါေတာ့ေလ ။ အမွတ္တရတင္လိုက္ပါတယ္ ။ သူနဲ႔ပက္သက္တာေလးေတြ ေနာက္မွသီးသန္႔ထပ္ေရးပါဦးမယ္ ။


သမီးငယ္ရဲ႔လွဳပ္ရွားမွဳတစ္ခု

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

ဒီေရဒီေျမသို႔ တစ္ေခါက္-၅

၁၉.၂.၂၀၁၀ ...၀ိုး ဒီေန႔ ကိုယ့္စိတ္ၾကိဳက္သြားခြင့္ရမယ့္ေန႔ေလး ေရာက္လာျပီေပါ့ကြယ္ ။ ဒီေန႔သြားရမယ့္ လမ္းကနည္းနည္းမ်ားတယ္ေလ ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း ခုိင္ဇာ ၊ သီရိ တို႔နဲ႔ေတြ႔ရမယ့္အျပင္ သူတို႔ရဲ႔ကေလးေလးေတြ နဲ႔ပါ ေတြ႕ရမယ္ဆိုေတာ့ သစ္သစ္တစ္ေယာက္ ေပ်ာ္ေနျပီေပါ့ေလ ။ သူတို႔ေတြနဲ႔ သစ္သစ္ခြဲေနရတာ ၁ႏွစ္ေက်ာ္ရွိေနျပီေလ ။ သစ္ခ်စ္သူငယ္ခ်င္း ေရႊ၀ါကေတာ့ ေနျပည္ေတာ္ရဲ႔ တည္ေဆာက္ေရးလုပ္ငန္းခြင္မွာ အေရးၾကီးလို႔ သစ္ျပန္မယ္ဆိုတဲ့ ၂၈ရက္ေန႔မွ ျပန္လာရမယ္တဲ့ေလ မေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေလးေပါ့ ...။


မနက္ ၁၀နာရီ ေတြ႔မယ္ဆိုေတာ့ေလ သစ္က သစ္သူငယ္ခ်င္းသီရိတို႔သားအမိကို ၀င္ၾကိဳျပီးေတာ့ အသည္းယားစရာေလး သစ္သူငယ္ခ်င္းသမီးေလးကို ေတြ႔လိုက္ရသလို သီရိရဲ႔မိန္းမဆန္တဲ့မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႔ အလွကိုေတြ႔လိုက္ရတယ္ေလ ။ ကားေပၚမွာအသည္းတယားယားနဲ႔ကေလးေလးကို ထိကိုင္ေနရတာ စိတ္လွဳပ္ရွားစရာပါ ။ ေနာက္ ခို္င္ဇာအိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ မမေခ်ာ သား သစ္အခ်စ္ေလးက ေက်ာင္းသြားေနတယ္တဲ့ေလ မေတြ႔ခဲ့ရဘူးဆိုပါေတာ့ ။ သားအငယ္ေလးက ရက္သားေလးပဲရွိေနေသးတယ္ေလ ။ ခိုင္ဇာကသမီး မိန္းကေလးလိုခ်င္သူဆိုေတာ့ သီရိသမီးေလးကို တကိုင္ကိုင္နဲ႔ အမွန္အတိုင္း၀န္ခံရရင္ သစ္သူငယ္ခ်င္းေတြ အိမ္ေထာင္ေရးသာယာစိုျပည္တာ ေတြ႔ရေတာ့ သစ္တစ္ကယ္ကို၀မ္းသာမိပါတယ္ ။ သူတို႔ေတြကို အဲ့လိုေတြ႔ရေတာ့ တခ်ိန္တုန္းက သူတို႔အပ်ိဳဘ၀က ေပ်ာ္စရာေလးေတြ ျပန္စဥ္းစားမိခဲ့တယ္ ။ သီရိသမီးေလးကို သစ္ကခ်ီဖို႔ၾကိဳးစားေသးတယ္ ၂လေက်ာ္ကေလးကို ခ်ီရတာ တကယ္ကိုစိတ္လွဳပ္ရွားစရာ ေကာင္းလြန္းလွပါတယ္ ။ သစ္ကိုယ့္ဘာသာစိတ္မခ်ေတာ့ ျမန္ျမန္ျပန္ေပးလိုက္တယ္ ။ သူငယ္ခ်င္းကိုလည္း ေဘးကေန ဟိုဟာကဘယ္လို ဒီဟာကဘယ္လို ထိုင္ေမးေနေတာ့ သူတို႔၂ေယာက္လံုးကို သစ္သစ္ကို အပ်ိဳၾကီးဆိုျပီး ႏွိပ္ကြပ္ျပီးတစ္ခုျပီးတစ္ခု ေျပာေတာ့တာပဲေလ ။

ေန႔လည္စာကို ခိုင္ဇာအိမ္မွာပဲ စားျပီး ကေလး ၂ေယာက္ၾကားမွာ ဟိုဟာၾကည့္လိုက္ ဒီဟာၾကည့္လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ေတြကုန္မွန္းမသိကုန္လာခဲ့တယ္ေလ ။ ညေန ၃နာရီမွာ သစ္သစ္အြန္လိုင္းမွာခ်စ္ခင္ရတဲ့ သစ္အစ္ကိုနဲ႔ပက္သက္ျပီး ခင္မင္ရတဲ့ အမတစ္ေယာက္ကိုေတြ႔ဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္လာခဲ့တယ္ ။ ဒါနဲ႔ပဲ သစ္သီရိတို႔သားအမိနဲ႔ ျပန္လာျပီး သီရိတို႔ကို တက္ဆီေပၚတင္ေပးလိုက္ျပီး သစ္ကေတာ့ခ်ိန္းထားတဲ့ေျမနီကုန္းကို ခ်ီတက္ခဲ့ပါတယ္ ။ ေျမနီကုန္းမွတ္တိုင္မွာ သစ္သစ္ကေစာင့္ေနတယ္ဆိုပါေတာ့ ဟိုအစ္မကိုဖုန္းဆက္ေတာ့ မွတ္တိုင္ေရာက္ေနျပီလို႔ေျပာပါတယ္ ။ သစ္လည္းမွတ္တိုင္မွာပဲ ဘာေၾကာင့္မေတြ႔ရတာလဲဆိုေတာ့ ေျပာင္းလဲျခင္းတစ္ခုကို စေတြ႔ခဲ့ပါတယ္ ။ ေျမနီကုန္းမွတ္တိုင္ေလးက လွည္းတန္းဘက္ကေနလာရင္ ေျမနီကုန္းမီးပြိဳင့္မတိုင္ခင္ေနရာကို ေျပာင္းသြားခဲ့ပါျပီ ။ သစ္သစ္ကမသိေတာ့ မွတ္တိုင္ေဟာင္းပဒုမၼာပန္းျခံေထာင့္မွာပဲ ေစာင့္ေနေတာ့မေတြ႔ႏုိင္ျဖစ္ေနခဲ့တာေလ ။ ေနာက္ ဟိုအမက အဲ့ေနရာမွာပဲေစာင့္ေန သူလာခဲ့မယ္ဆိုေတာ့ သစ္တစ္ခါမွမျမင္ဘူးတဲ့သူကို ေစာင့္ေနခဲ့ပါတယ္ ။ အမက ဆံပင္အရွည္ၾကီးဆိုတာေတာ့ သစ္ကသိေနခဲ့တယ္ေလ သူကေတာ့အေ၀းကပဲ သစ္ကိုမွတ္မိေနခဲ့တယ္တဲ့ေလ ။

ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းအမက သစ္ကိုလက္ေဆာင္ေတြေပးတယ္ေလ ဟိ...။ ေနာက္ဘယ္သြားခ်င္လည္းဆိုေတာ့ သစ္ကစာေပေလာက ၅ ပန္းဆိုးတန္းကိုသြားခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ သူကလိုက္ပို႔ေပးခဲ့တယ္ေလ ။ သစ္စာအုပ္ေတြ၀ယ္ေတာ့ အဲ့မမက စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေစာင့္ေနေပးခဲ့တယ္ ဆိုပါေတာ့ တကယ္ကိုစိတ္ရွည္တဲ့ မမပါ ။ အဲဒီမွာပဲ အခ်ိန္ကေတာ္ေတာ္ကို ၾကာသြားခဲ့တယ္ေလ ေနာက္ဘယ္ေနရာသြားခ်င္ေသးလဲဆိုေတာ့ အခ်ိန္ကေတာ္ေတာ္ေနာက္က်ေနခဲ့ျပီေလ ။ ေျမနီကုန္းက၀ိုင္ေကေကအိုမွာ သြားစားမယ္ဆိုျပီး ခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္ေလ ။ ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ငယ္ေပါင္းေတြလည္းစကားေတြ ေရပက္မ၀င္ေျပာျဖစ္တယ္ အစ္ကို႔အေၾကာင္းလည္းပါတာေပါ့ေနာ္ (အစ္ကိုကေျပာပါတယ္ သူအဲ့ေန႔ကအလုပ္မွာ အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနတာတဲ့ ) ..။ ေနာက္မမနဲ႔လမ္းခြဲေတာ့ ည၈နာရီထိုးေနျပီေပါ့...။ ဒီလိုနဲ႔အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ မမကဖုန္းဆက္ပါတယ္ တို႔၂ေယာက္ေတြ႔တာ ဘာမွရွိဳးတိုးရွန္႔တန္႔ျဖစ္မေနဘူးေနာ္တဲ့ ။ စိမ္းလည္းမေနဘူးေနာ္တဲ့ေလ....း) ။

၂၀ရက္ေန႔မွာ သြားတာမ်ားလြန္းေတာ့ ေနာက္ပို႔စ္တစ္ပုဒ္အျဖစ္ခြဲေရးပါ့မယ္ေနာ္....။ ဆက္တိုက္ေရးရင္ စာဖတ္သူေတြျငီးေငြ႔မွာစိုးလို႔ ရက္ျခားျပီးေတာ့ သစ္သစ္တင္ေပးတာပါ ။ လာဖတ္သူမ်ားအားလံုးကို ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ရွင္...။ ဆက္ေရးပါဦးမယ္ ။


၀ယ္လာခဲ့တဲ့ စာအုပ္ေတြေပါ့


နာမည္ၾကီးဆိုပဲ ၀ိုင္ေကေကအို ေၾကးအိုး နဲ႔ ၾကံရည္



သီရိတို႔သားအမိ (အသဲယားစရာေလး )

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Friday, March 12, 2010

ဒီေရဒီေျမသို႔ တစ္ေခါက္ - ၄

၁၇.၂.၂၀၁၀ မနက္က်ေတာ့ အိပ္ယာကႏိုးကတည္းက သစ္သစ္မူးလိုက္တာဆိုတာ မနက္၁၀နာရီထိုးတဲ့အထိ မေျပႏိုင္ဘူး ။ အေဖဘြတ္ကင္ယူထားတဲ့ အေထြေထြဆရာ၀န္ကလည္း ညေန၆နာရီမွဆိုေတာ့ အိမ္နားကေဒါက္တာဆီကိုပဲ ေျပးေခၚရေတာ့တာေပါ့ေလ ။ ဆရာ၀န္မအိမ္ေရာက္ေတာ့ သစ္သစ္ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ၁၅၀ ၉၀ ကမက်ေသးပါဘူး ။ ေဒါက္တာက ေသြးတိုးတတ္လားဆိုေတာ့ သစ္သစ္ကမတိုးတတ္ဘူးပဲ ထင္တာေပါ့ေနာ္ ။ ေနာက္ေဆးေပးျပီး ေဆးထိုးေပးသြားေတာ့ သစ္သစ္အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္ေလ ။

ႏိုးလာေတာ့ညေန ၃နာရီ ျဖစ္ေနျပီ ေန႔လည္စာစားျပီး ဘားအံက တူ ၊ တူမေလးေတြ နဲ႔ စကားေျပာ အေမ အေဖ ေတြနဲ႔ ဟိုေျပာဒီေျပာနဲ႔ ညေနေဆးခန္းသြားဖို႔ အခ်ိန္က်လာခဲ့တယ္ ။ ေဒါက္တာကေသြးေပါင္ခ်ိန္ေတာ့ ေသြးက်သြားလို႔ေတာ္ပါေသးတယ္ ။ အေထြေထြက သူနဲ႔ပက္သက္တာစစ္ဖို႔ ေဖာက္ေလေရာ့ေသြး စစ္ေလေရာ့ဆီးေပါ့ေလ ။ အိမ္ျပန္တဲ့လမ္းမွာ ထံုးစံအတိုင္းေလာကၾကီးက အေမွာင္က်ေနျပီေပါ့ ....။

၁၈.၂.၂၀၁၀ ေန႔က်ေတာ့ ခရီးထြက္ရာကျပန္လာတဲ့ သစ္သူငယ္ခ်င္းက ဆရာေတြကိုသြားကန္ေတာ့မယ္ လိုက္ခဲ့ပါဆိုလို႔ ကိုးမိုင္ကိုထပ္ေရာက္ခဲ့တယ္ေလ ။ ကိုးမိုင္ကအိုးရွင္းစူပါစမ္တာမွာေစ်း၀ယ္ အေပၚထပ္ကိုတက္လို႔ ဆရာၾကီးဦးညီလွငယ္ နဲ႔ ဆရာဦးစိုးႏိုင္ကို သြားကန္ေတာ့ခဲ့တယ္ ။ ေနာက္ဆရာက သစ္တို႔တပည့္ရင္း၂ေယာက္ကို ေအာက္ထပ္မွာ ထမင္းေပါင္း ယိုးဒယားသေဘၤာသီးေထာင္းလိုက္ေကၽြးျပီး ဘယ္သြားခ်င္လည္းပို႔ေပးမယ္ ေျပာေတာ့ သစ္တို႔သူငယ္ခ်င္းေနာက္တစ္ေယာက္ကို ၀င္ေခၚလို႔ိစိမ္းလန္းစိုေျပလိုက္ပို႔ ခိုင္းလိုက္တယ္ေလ ။ ဆရာကစိမ္းလန္းစိုေျပမွာထိုင္ေတာ့ ဒါကလူငယ္ေတြထိုင္တာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကအဆင္မေျပဘူးဆိုျပီး ျပန္မယ္တကဲကဲလုပ္ေနတယ္ေလ ။ သစ္တို႔ကလည္း မရဘူးထိုင္ရမယ္ဆိုေတာ့ ဆရာ့မွာအခက္ၾကံဳေနတာ ရီရတယ္ တကယ္ပါပဲ ။

ဆရာျပန္သြားေတာ့ သူငယ္ခ်င္း၃ေယာက္ ဘယ္သြားရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားေတာ့ စိမ္းလန္းစိုေျပမွာ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ျပီး မင္းလမ္းမုန္႔တီဆိုင္ခြဲလာဖြင့္တဲ့ အာစီတူးနားကိုတက္ဆီနဲ႔ခ်ီတက္ခဲ့တယ္ေလ ။ ဆိုင္ကလည္းၾကီးသလို ထိုင္စရာေနရာေတာင္မရွိပါဘူး ။ အစားအေသာက္ေတြက ေကာင္းသလို အစံုလည္းရပါတယ္ ။ အဲ့ဆိုင္မွာေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ သြားေတြ႔ျပီးစကားလက္ဆံု ေျပာမကုန္ေအာင္ ေဖာင္ေဖာင္ၾကဲခဲ့ၾကတယ္ေလ ။ အဲ့ဒီဆိုင္မွာ မုန္႔တီ ရခိုင္စာအစံုရသလို ပင္လယ္စာလည္းရေတာ့ လူအျမဲျပည့္ေနတာမဆန္းပါဘူး ။ အစပ္ေတြဆိုေတာ့ ေနာက္ဆံုးအခ်ိဳပြဲအျဖစ္ မုန္႔လက္ေဆာင္းေလး တပြဲ၅၀၀ကလည္း လူေတြကိုအစပ္ေျပေစပါတယ္ ။ စီးပြားေရးအကြက္တကယ္ျမင္ပါတယ္ ဆိုင္ေလးကသပ္ရပ္ျပီး စားပြဲထိုးေတြအားလံုးက အသံ၀ဲ၀ဲေလးေတြနဲ႔ တစ္မ်ိဳးဆြဲေဆာင္ေစပါတယ္ ။ ဒီလိုနဲ႔အဲ့ဒီဆိုင္ကျပန္ထြက္ေတာ့ ညနက္ေနျပန္ေရာေလ..... ။



စိမ္းလန္းစိုေျပထဲက ျမင္ကြင္းအလွတစ္ခု



အဲ့ကန္စပ္နားကဆိုင္က ဒိုမီႏိုတဲ့


ကန္စပ္ကထိုင္ခံုေလး




နာဂစ္တုန္းကလဲသြားတဲ့ ႏွစ္၁၀၀ သစ္ပင္တဲ့


အဲ့သစ္ပင္အေၾကာင္းေရးထားတာ


North Point Shopping Center က ထမင္းေပါင္း


ဒါကယိုးဒယားသေဘၤာသီးေထာင္း (အဲ့ဆိုင္ကပဲ)


ဒါကဆန္းကစ္ဂ်ဴ႔စ္တဲ့


ဒါကရခိုင္မုန္႔တီသုတ္


ပုစြန္ကင္တဲ့ ပုစြန္သားကိုကခ်ိဳတယ္


ဒါေရဘ၀ဲအခ်ိဳသုတ္


၅၀၀ တန္ မုန္႔လက္ေဆာင္းေလ


ငါးဖယ္သုတ္ပံုကရွာမရလို႔ မတင္လိုက္ေတာ့ဘူး း) ။ ဆက္ပါဦးမယ္......

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Tuesday, March 9, 2010

ဒီေရဒီေျမသို႔ တစ္ေခါက္-၃

၁၆.၂.၁၀ ေန႔မနက္ ႏိုးလာေတာ့ အိမ္ကအေဖကိုးကြယ္တဲ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကို သြားခဲ့တယ္ ။ ဆရာေတာ္ကိုဖူးေျမာ္ရင္း လွဴထားတန္းထားတဲ့ အခန္းေတြလိုက္ၾကည့္ရင္း ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းဘုန္းနဲ႔ စကားစျမည္ေျပာရင္း မနက္၁၁နာရီေက်ာ္ေတာ့ သစ္သစ္ခ်စ္တဲ့ဆရာ့အိမ္ကို သြားဖို႔ခ်ိန္းထားခ့ဲတယ္ေလ ။ ဒါနဲ႔ပဲ ဆရာေတာ္ကို ေလွ်ာက္ထားရင္း ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကေန အေဖနဲ႔ျပန္ခဲ့လိုက္တယ္ေလ ။

အိမ္၀င္ခဏနားျပီးတာနဲ႔ ဆရာေနတဲ့ ကိုးမိုင္ကသီရိကြန္ဒိုကို ခ်ီတက္ခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့ ။ သစ္သစ္ေရာက္ေတာ့ ဆရာမရွိပါဘူး ဆရာ့တပည့္ေတြပဲရွိေတာ့ ဆရာကိုခဏေစာင့္ရပါတယ္ ။ ဟန္းဖုန္းေခၚလိုက္ရင္ အဆင္ေျပေပမယ့္ အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္မွာစိုးလို႔ ဆရာ့အိမ္ကေနပဲ ေစာင့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္ ။ သစ္သစ္ေရးထားေပးတဲ့ ေက်ာင္းသားစာရင္းစာအုပ္ေလးကလည္း မေျပာင္းလဲေသးဘူး ျပီးေတာ့ဆရာရဲ႔အလုပ္ေတြ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ ျပီးေတာ့ဆရာ့လပ္ေတာ့ေတြ ၀င္ေမႊေနတုန္းမွာပဲ ဆရာေရာက္ကလာခဲ့တယ္ေလ ။ ေတြ႔တာနဲ႔ဆရာက သစ္သစ္ကို၀လာတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြ ဟိုမွာဘယ္လိုဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြ ေဘးကေနေျပာေနတာေပါ့ သစ္သစ္ကေတာ့ ဆရာ့ဖုန္းကိုယူ ဓါတ္ပံုေတြစစ္ ဖုန္းဘာေတြေျပာထားလဲစစ္ ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္လုပ္ပလိုက္တယ္ စိတ္ခ်ရမွ ဆရာ့ကိုဖုန္းျပန္ေပးေတာ့ ဆရာကသစ္သစ္ကို ရီေတာ့တာပဲေလ ။ ေနာက္ဆရာ့ကို ေနာက္ႏွစ္၂ေယာက္ျဖစ္တာ ျမင္ခ်င္တယ္လို႔ ရာဇသံေပးခဲ့လိုက္တာေပါ့ ဘယ္ရမလဲ ။ ေနာက္ကြမ္းစားတာကေရာ တစ္ေန႔ဘယ္ေလာက္လဲ ေရာဂါျဖစ္ေသးလား သက္သာတယ္လား အိုးးးး အစံုပဲေျပာျပီး သကာလမွာေတာ့ ညေန၃နာရီထိုးေနျပီေလ ။

ညေန၅နာရီမွာ ေဒါက္တာဦးခင္ေမာင္၀င္းနဲ႔က ခ်ိန္းထားတာဆိုေတာ့ ဆရာ့အိမ္ကေနပဲ ေဆးခန္းကိုေျပးရေတာ့တာေပါ့ ။ ေဆးခန္းေရာက္ေတာ့ ေသြးေပါင္ခ်ိန္ကမေန႔ကအတိုင္းပါပဲ လူကလည္းမူးသလိုလို ျဖစ္လာခဲ့ျပီေလ ။ ကားရပ္ထားတဲ့ေနရာမွာပဲ ကားေပၚသြားထိုင္ရင္း ကိုယ့္အလွည့္က်မယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ ။ ေတာ္ေတာ္ေလးကိုမူးလာတာနဲ႔ပဲ အစ္မကသံပုရည္ေျပး၀ယ္ေပးတယ္ေလ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ရဲ႔ညအလွကုိလည္း မခံစားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး ။ လူကတစ္ေန႔လံုးဆက္တိုက္ဆိုေတာ့ မူးေနတာပဲသိတယ္ေလ ။ ဒီလိုနဲ႔ည၈နာရီေက်ာ္ေတာ့ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္လာတယ္ဆိုပါေတာ့ ေဒါက္တာကေျပာတယ္ ရလာတဲ့ရလာဒ္ေတြကေတာ့ ေနာက္ဆံုးစစ္ထားတာထက္ ေကာင္းလာပါတယ္တဲ့ ဘယ္ေန႔ျပန္မွာလဲတဲ့ ဂ်ာမနီကေနာက္ဆံုးေပၚေရာက္လာတဲ့စက္နဲ႔အေသးစိတ္စစ္သြားပါတဲ့ ျဖစ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေပါ့ ၂ပတ္ၾကာရင္အေျဖရလိမ့္မယ္တဲ့ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ မိဘေတြကအေျဖလာယူျပီး ဆရာနဲ႔အေသးစိတ္၀င္ေဆြးေႏြးရင္ ဒါထက္ပိုေကာင္းမယ့္ရလာဒ္ေတြ ရွိလာႏိုင္မယ္တဲ့ ေရာက္မွေတာ့ စစ္လိုက္ပါမယ္ဆိုျပီး အျပင္ထြက္ေကာင္တာမွာေငြရွင္းေတာ့ ေဆးဖိုး၁ႏွစ္စာက သံုးသိန္း၈ေသာင္းေက်ာ္က်ပါတယ္တဲ့ ေနာက္ဆံုးစစ္ရမယ့္ဟာက စစ္ခ ၁သိန္း၂ေသာင္းပါတဲ့ ပါလာတဲ့၅သိန္းက မေလာက္ေတာ့လို႔ သစ္အမဆီကေန ၁သိန္းထပ္ယူလိုက္ရပါေတာ့တယ္ ။ ကဲ...ဟုတ္ျပီ စစ္မယ္ လာထားေဖာက္ျပီေပါ့ေသြး ေဖာက္ယူထားလိုက္တာ ေတာ္ေတာ့္ကိုမ်ားပါတယ္ ။ သစ္လည္းမူးခ်ာလည္ျပီး ျပန္လာေတာ့ ည၁၀နာရီေက်ာ္သြားျပီေလ ....။ သြားျပန္ျပီေပါ့ တစ္ရက္ေလ....ဟူးးးးးးးး ခုထိကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ တစ္ခုမွလုပ္ခြင့္မရေသးပါဘူး အားလံုးကမိဘေတြ စီစဥ္ထားတဲ့လမ္းေၾကာင္းေပၚေလွ်ာက္ေနတုန္းပါပဲေလ ။ ဆက္ေရးပါဦးမည္...။


ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Sunday, March 7, 2010

ဒီေရဒီေျမသို႔ တစ္ေခါက္. ၂

၁၅.၂.၁၀ ေန႔ မနက္ႏိုးလာေတာ့ ၁ႏွစ္ခြဲေက်ာ္ကင္းကြာခဲ့တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ကို စူးစမ္းဖို႔ေစာေစာႏိုးလာခဲ့တယ္ ေၾကးစည္ေလးထုျပီး ဘုရားရွိခိုးတာကိုက ကိုယ့္အိမ္ဆိုတဲ့အသိနဲ႔ သာယာေနသလိုပါပဲေလ ။ ေနာက္ေတာ့ျမဴႏွင္းေလးေတြေ၀ေနတဲ့ ေဘးအိမ္ေနာက္အိမ္ေတြကို ေလွ်ာက္ၾကည့္မိတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ အသီးေတြအမ်ားၾကီး နိမ့္နိမ့္ေလးသီးေနတဲ့ သရက္ပင္က သရက္သီးေတြကို မရိုက္ပဲမေနႏိုင္လို႔ ကင္မရာေလးယူျပီး ျခံထဲေလွ်ာက္သြားေနလိုက္တယ္ ။


အဲ့အခ်ိန္မွာ ပဲျပဳတ္ဆိုတဲ့ ေဖာက္သည္ၾကီးအိမ္ေရွ႔မွ အျဖတ္မွာ လာပါဦးလို႔ ပါးစပ္ကေခၚျပီးသား ျဖစ္ေနတယ္ေလ ။ သူကလည္း ကိုယ့္ကိုျမင္ေတာ့ ဟယ္...အငယ္မ အသားေတြျဖဴျပီး ၀လာလိုက္တာကြယ္တဲ့ အင္း...ေဒၚၾကီးပဲျပဳတ္ကို သတိေတြရေနတာေပါ့လို႔ ေအး...နင့္အမကိုလည္း ငါအျမဲေမးပါတယ္ အငယ္မအေၾကာင္းကိုဆိုပဲ အေၾကာင္းသင့္ေတာ့ ပဲျပဳတ္ေတာင္းကို ဓါတ္ပံုရိုက္ေတာ့ နင္ကငါ့ကိုက်ေတာ့ ဘာလို႔မရိုက္တာလဲတဲ့ ဖလင္ကုန္မွာစိုးလို႔လားတဲ့ မဟုတ္ရဘူး ေဒၚၾကီးရယ္ဆိုျပီး တစ္ပံုရိုက္ေပးခဲ့ေတာ့ ျပံဳးေပ်ာ္သြားတယ္ေလ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သစ္သစ္တစ္ေယာက္ ေစာေစာစီးစီး သူမ်ားေပ်ာ္ေအာင္လုပ္လိုက္ေတာ့ မဂၤလာတစ္ပါးပဲေလ ...။

ေစ်းကေန အူးယားဖားယားျပန္လာတဲ့ အမကိုျမင္ေတာ့ အစ္မက နင္ဘာစားမလဲတဲ့ သစ္ကေစ်းကဘာပါသလဲေပါ့ေနာ္ ။ သူက မုန္႔ဟင္းခါးအိုးဘဲဥ ၊ မုန္႔လံုးေရေပၚ ၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္းတဲ့ ဘာစားခ်င္ေသးတာလဲတဲ့ ရျပီလို႔အဆင္ေျပတာ စားမယ္ေပါ့ ။ အေဖကလည္း မနက္စာကို ငါးေျမြထိုးဆီျပန္ နဲ႔ ဒန္႔သလြန္သီးခ်ဥ္ဟင္းခ်က္လိုက္ လို႔ေျပာေနေတာ့ မနက္စာကသိလိုက္ျပီေလ ။ အေဖ့ တို႔စရာကအဓိကပဲေနာ္ ဆိုေတာ့ ငါသိပါတယ္တဲ့.....ဟိ ။ လုပ္စရာရွိတာလုပ္တဲ့ ဒီေန႔ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္းက ၁၂နာရီခ်ိန္းထားတာတဲ့ ...ဟင္ ....သြားရေပဦးမယ္ေပါ့ ။

ကဲ သြားၾကေတာ့ ေနာက္က်ေနေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ၁၁နာရီခြဲေနျပီ အေဖေရ သမီးထမီေတြမေတာ္ေတာ့ဘူး ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုေတာ့ ေတာ္တာရွာစမ္းတဲ့ စကတ္ ေဘာင္းဘီ လက္မခံပါတဲ့ ဟင့္...ဒါနဲ႔ဲပဲ ဗီဒိိုတစ္ခုလံုးေျဗာင္းဆန္ေအာင္ထပ္ရွာလိုက္ေတာ့ ရွားရွားပါးပါးတစ္ထည္ထြက္လာတယ္ ။ ဒါနဲ႔ပဲ အျပင္ထြက္ဖို႔အခ်ိန္က်ေတာ့ အင္းစိန္ကေနရိုက္လိုက္တာ လမ္း၃၀ေရာက္မွ ဂိတ္ဆံုးတယ္ေလ ။ ေရာက္တာနဲ႔ေသြးေပါင္ခ်ိန္တိုင္းေတာ့ ၁၄၀ - ၉၀ တဲ့ ဟိုက္...ေသြးေတြတိုးေနပါလားတဲ့ ။ ရင္ထဲမွာေတာ့ မွန္တာေပါ့ေဒါက္တာနဲ႔ ေတြ႔ရမယ္ဆိုတာနဲ႔ ေသြးေတြတိုးလာတာပါေပါ့ေလ ။ ၁၂နာရီေတြ႔ရမယ္ ေဒါက္တာကိုေစာင့္လိုက္တာ ညေန ၁နာရီခြဲမွ ေရာက္လာတယ္ ကိုယ့္နံပတ္က ၁၇ေလ ၃နာရီ၁၅မွာ ၀င္ခြင့္ရတယ္ေလ ။

ေဟး....ညီး စလံုးမွာေပ်ာ္လား ၀လာတယ္ေဟ့ ေသြးေတြလည္းတိုးေနပါလား ပီအာက်ျပီလား ေအာင္မေလးေနာ္ သူပဲဇာတ္တိုက္ေျပာသြားလိုက္တာ ေခါင္းျငိ္မ့္ေခါင္းခါကလြဲျပီး တစ္ခြန္းပဲျပန္ေျပာလိုက္တာကေတာ့ ေဒါက္တာနဲ႔ေတြ႔လို႔ ေသြးေတာင္တိုးတယ္ေဒါက္တာရယ္ ဆိုေတာ့ ညီးကေတာ့လုပ္ခ်ျပန္ျပီတဲ့ ခင္မင္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ဆရာ၀န္ပါပဲ သစ္သစ္ကိုလည္း မွတ္မိပါတယ္ ။ သူ႔လူနာကို ဒီလိုဆက္ဆံလိုက္တာကိုယ္က စလံုးဆရာ၀န္ေတြနဲ႔ အပံုၾကီးကြာတယ္ေလ လူနာရဲ႔စိတ္ကို သက္သာရာရေစတယ္ေလ ။ ကဲ ဒါေတြစစ္သြားလိုက္တဲ့ နက္ျဖန္မွတစ္ေခါက္ျပန္လာဆုိေတာ့ အျပင္ထြက္ျပီး စစ္ဖို႔ပိုက္ရွင္းေတာ့ ၂သိန္း၃ေသာင္းေက်ာ္ တဲ့....ဟင့္ ။ ေဖာက္လိုက္တဲ့ ေသြး ယူလိုက္တဲ့ဆီး စစ္ရမွာမ်ားေတာ့ အမ်ားၾကီးယူထားလိုက္တာ လူေတာင္မူးခ်င္လာတယ္ ။ အီးစီးဂ်ီရိုက္ အာထရာေဆာင္းရိုက္နဲ႔ ခ်ာလပတ္ရမ္းျပီး သကာလမွာေတာ့ ၄နာရီထိုးေတာ့မယ္ေလ ။

ကဲ ..... ဘယ္သြားမွာလဲတဲ့ ေရႊတိပံုဘုရားသြားခ်င္တယ္လို႔ အရင္ဆံုးဘုရားကိုေရာက္ေတာ့ အခ်ိန္အၾကာၾကီး ရွိခိုးေနမိတယ္ အားလံုးအတြက္ဆုေတာင္းေနေတာ့ ၾကာတာေပါ့ေနာ္ ။ ဘုရားကဆင္းလာေတာ့ ထီကားေလးမွာ ထီေလးထိုးလိုက္ေသးပါတယ္ မေပါက္ပါဘူးေလ ..အဲ့လို ကံေကာင္းတာ။ ဘယ္ဆက္သြားမယ္စဥ္းစားထားလဲတဲ့ အင္းယားကန္သြားခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ကန္ေဘာင္ကိုေရာက္သြားခဲ့တယ္ ပုစြန္ပဲပိစပ္ဟင္း ၊ ျပည္ၾကီးငါးခ်ိဳခ်ဥ္ေၾကာ္ ၊ ရွမ္းထမင္းခ်ဥ္ ၊ ဇီးၾကံ ၊ ဘူးသီးေက်ာ္ ၊ တံုဟမ္းဟင္းခ်ိဳ ၃ေယာက္စားတာ ၁ေသာင္း၃ေထာင္က်ပါတယ္ မဆိိုးပါဘူး အဟပ္အစပ္လည္းတဲ့သလို ကိုယ့္ႏိုင္ငံဆိုေတာ့ အားလံုးကအရသာရွိေနတာေပါ့ေနာ္ ။ စားျပီးေတာ့ ဖုန္းလာပါတယ္ အင္းစိန္က်န္းမာေရး၀န္ၾကီးဌာနကပါတဲ့ ေခါင္းမူးေခါင္းကိုက္ႏွာေစးတာမ်ား ရွိရင္ အေၾကာင္းၾကားပါတဲ့ ၂ရက္ျခားတစ္ခါေလာက္ ဆက္ပါရေစတဲ့ အိုေကေပါ့ ။ H1N1 ျပန္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္နဲ႔ သစ္သစ္ျပန္တဲ့အခ်ိန္က ကိုက္ေနတယ္ေလ ။ ၈မိုင္လမ္းဆံုက ေရႊဘဲ ဘဲကင္ဆိုင္ဆို ၀က္သားတစ္မ်ိဳးပဲေရာင္းပါတယ္ (ဘဲကင္မစားခဲ့ရဘူးလို႔ ဆိုလိုတာပါ) ။

ဒီလိုနဲ႔ သစ္သစ္အမနဲ႔ ကန္ေဘာင္ေပၚလမ္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္ ဆိုပါေတာ့ ။ သတိရမိတယ္ (ကိုစိုးမိုးကိုလို႔ ေျပာရင္ သတ္မယ့္သူရွိေနလို႔ မေျပာေတာ့ဘူးေနာ္ း) ) ။ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္တာ အတြဲလြတ္ေအာင္ရိုက္ပါ မမရယ္..ဟဲ့ ငါဘယ္လိုရို္က္ရမွာလဲ အတြဲေတြကျပည့္ေနတာကို ဆိုေတာ့ လက္ေလ်ာ့ျပီးမရိုက္ေတာ့ဘူး မထင္ပါနဲ႔ ရေအာင္ေတာ့ရိုက္ခဲ့ပါေသးတယ္ ။ ဟိုဘက္အဆံုးထိေတာ့ မေလွ်ာက္ေတာ့ဘူးဟာ မ်က္မွန္၀င္ေရြးရဦးမယ္ဟ လူကလည္းေသြးေတြေဖာက္ထားေတာ့ မူးေနျပီေလ ။ နားခ်င္ေနျပီ မ်က္မွန္၀င္ယူျပီး ျပန္တာကိုက ည၈နာရီေက်ာ္ေနျပီေပါ့ ။အိမ္ေရာက္ေတာ့ မိဘေတြကို ရွင္းျပ ေျခလက္ေဆးျပီး အိပ္လိုက္တာ အားလံုးကိုေမ့သြားပါတယ္ ။ ...ဆက္ေရးပါဦးမယ္ ။

နံနက္စာ ေကာက္ညွင္းေပါင္း


လွည္းတန္းေစ်းနားက တီလားဗီးယားကင္ဆိုင္ေတြ

ေတာ္တယ္ဆိုတဲ့ တစ္ထည္တည္းေသာထမီ


အိုးဘဲဥ နဲ႔ မုန္႔ဟင္းခါး

ပဲျပဳတ္သည္ရဲ႔အျပံဳး

ျခံေထာင့္မွာလည္း သရက္ပင္ပဲ


ျခံထဲက သီးေနတဲ့အနိမ့္ဆံုးအခိုင္ေလး

ျမတ္ေရႊတိဂံု

ေရသပၸာယ္ ေနတဲ့သစ္သစ္

ဇီးၾကံဆိုတာေပါ့

ဗူးသီးေၾကာ္ပဲစားတယ္ အခ်ဥ္ကိုေတာ့မစားခဲ့ဘူး

ကန္ေဘာင္ကရွမ္းထမင္းခ်ဥ္

ပုစြန္ကိုပဲပိစပ္နဲ႔ခ်က္ထားတာ

ျပည္ၾကီးငါးခ်ိဳခ်ဥ္ေၾကာ္

တံုယမ္းဟင္းခ်ိဳဆိုပဲ

ကန္ေဘာင္ေပၚကအတြဲမ်ား

ညေနခင္းအင္းယား


ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Saturday, March 6, 2010

ခ်စ္ေထာေမြးေန႔





ဒီေန႔ သစ္သစ္တို႔အဖြဲ႔ထဲက ခ်စ္စဖြယ္ညီမငယ္ ေထာပတ္သီးေလး ေမြးေန႔ပါ ။ တကယ္ေမြးေန႔ေလးကေတာ့ ေသာၾကာေန႔ေလးပါ ။ သစ္သစ္ရန္ကုန္မျပန္ခင္ကတည္းက အလုပ္ေတြဖိစီးေနတဲ့ ညီမငယ္ကိုေမြးေန႔ေလးမွာ ေပ်ာ္ေအာင္ဘာလုပ္ေပးရင္ေကာင္းမလဲ စဥ္းစားခဲ့ပါတယ္ ။ ေနာက္ေတာ့ ေမြးေန႔ကိတ္ေလးနဲ႔ လူစံုတက္စံုေလး လုပ္ေပးလိုက္ရင္ ရပ္ေ၀းေျမျခားမွာအလုပ္အတူတူ လာလုပ္ေနၾကတဲ့ ညီအစ္မေတြ ပိုျပီးစည္းလံုးေစသလို ေမြးေန႔ရွင္ေလးလဲ ေပ်ာ္သြားမလားဆိုျပီး အေကာင္အထည္ေဖာ္ျဖစ္ပါတယ္ ။ ကြန္ဖရန္႔ေတြေခၚ အစည္းအေ၀းေတြထိုင္ ဂ်ီကေနဂရုဖ္ခ်က္ေလးနဲ႔ေခၚျပီး တိုင္ပင္နဲ႔ ညီမေလးတစ္ေယာက္ေမြးေန႔ကို အေရးထားျပီး စီစဥ္ခဲ့ၾကပါတယ္ ။

၁နာရီခြဲအေရာက္ေပမယ့္ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြေၾကာင့္ ၂နာရီေလာက္မွ လူစံုၾကပါတယ္ ။ အေလးထားျပီး လာေရာက္ၾကတဲ့ အျမဲအားမ်ိဳး ၊ အက်ီအသစ္နဲ႔ေမဖလား၀ါး ၊ လူမမာတစ္ပိုင္းပံုေပါက္ေနတဲ့ ညည ၊ ေနထိုင္ခြင့္ေတြရလို႔ ေပ်ာ္ေနတဲ့ ႏိုမိုေလး ၊ ကိုကို႔အနားကေန မအားတဲ့ၾကားကလာရတဲ့ ပါတနာၾကီး ေမေလး ၊ ဒီလိုခင္မင္ျပီး ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ေတြ စုေပါင္းမိေအာင္ ေနရာေလးတစ္ခုစီစဥ္ေပးတဲ့ ဗစ္စတို အားလံုးကိုေထာေလး ကိုယ္စား သစ္သစ္ကဒီပို႔စ္ေလးနဲ႔ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာလိုက္ပါရေစ ။ ေနာက္ဒီအဖြဲ႔ေလးထဲက မည္သူမဆိုေမြးေန႔ေလးေရာက္လာတိုင္း ေပ်ာ္စရာေလးေတြ ဖန္တီးျပီးပူေလာင္မွဳေသာကေလးေတြ တခဏေ၀းသြားေအာင္ စုေပါင္းလုပ္ၾကဖို႔ သစ္သစ္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္ ။ အားလံုးကိုေပ်ာ္ေစခ်င္လို႔ မၾကြားခ်င္ပဲၾကြားရတဲ့ အေနတည္တဲ့သစ္သစ္ရဲ႔ အၾကြားဒဏ္ေတြကို အလူးအလွိမ့္ခံေပးတဲ့အတြက္ေရာ ေက်းဇူးတင္မိပါတယ္ ။ ေနာင္ႏွစ္မ်ားမွာလည္း ေထာတစ္ေယာက္ ဒိခ်စ္မေတြနဲ႔အတူ ေမြးေန႔ေလးေတြျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစလို႔ အားလံုးကိုယ္စား မမသစ္က ဆုေတာင္းေပးလိုက္ပါတယ္ ။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Friday, March 5, 2010

ထူးဆန္းေထြလာ

ဒါေလးကေန
(သံုးတန္းေက်ာင္းသူ ေဒၚေရႊသစ္)


ဒီလိုၾကီး ျဖစ္လာမယ္လို႔ (ခ်န္ဂီေလဆိပ္တြင္ အမွတ္တရ)

ေမြးသမိခင္ေတာင္ မမွန္းဆႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ကိုင္းးးး မထူးဆန္းေပဘူးလားကြယ္

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

ဒီေရဒီေျမသို႔ တစ္ေခါက္

ရန္ကုန္ျပန္ရမယ္ဆိုတုန္းက ေပ်ာ္လိုက္တာဆိုတာ ေျပာမေနပါနဲ႔ေလ ။ စလံုးကေန ေလယာဥ္စထြက္ကတည္းက အေတြးေပါင္းစံု ေယာက္ယက္ခတ္လို႔ ျပန္လာခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့ေနာ္ ။ ခ်န္ဂီေလဆိပ္ကေန စထြက္လာကတည္းက ဘုရားေလးရွိခိုး ပုတီးေလးစိတ္လာ လိုက္တာ ရန္ကုန္ေလဆိပ္ေရာက္မွပဲ အသက္ရွဴႏိုင္ေတာ့တယ္ ။ သစ္သစ္ေလယာဥ္စီးတာ သိပ္ေၾကာက္ပါတယ္ ။ ဒီမွာကလည္း ဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္ဆိုေတာ့ တကယ္တမ္းေလယာဥ္စီးေတာ့ ရုပ္ရွင္ေတြထဲက ေလယာဥ္ျပန္ေပးအေၾကာင္းေတြ ပ်က္က်တဲ့အေၾကာင္းေတြ မစဥ္းစားပဲျပန္ေပၚလာတတ္တယ္ေလ ။ အက်င့္မေကာင္းတဲ့ သတိရမွဳတစ္ခုေပါ့။

ရန္ကုန္ေလဆိပ္ကို မနက္၉နာရီေရာက္ေတာ့ ကိုယ္ကျမန္ျမန္ေလွ်ာက္ျပီး အားလံုးကိုေက်ာ္တက္တာေလ ။ ေတာ္ၾကာေစာင့္ေနရရင္ စိတ္ညစ္စရာေကာင္းလြန္းလို႔ပါပဲ ။ ထိပ္ဆံုးကေန၀င္သြားတာ အခြန္စာရြက္ကို ေကာ္ပီလုပ္မလာလို႔တဲ့ ဘယ္ရမလဲ ဒီကလည္းအကယ္ဒမီသစ္သစ္ေလ သိတယ္မွတ္လား ဟယ္ ....ဟုတ္လား အစ္ကိုရယ္ ေကာ္ပီလိုတာ ညီမမသိလို႔ပါေပါ့ မ်က္ႏွာေလးျပံဳးလို႔ေျပာလိုက္တယ္ ဆိုပါေတာ့ ။ ရတယ္ရတယ္ ဆြဲေပးလိုက္မယ္ဆိုျပီး ေကာ္ပီကိုအဲ့ဘိုးေတာ္က သြားဆြဲတယ္ေလ .... ဟိ ။ ကဲ ဒီေဖာင္းမလုပ္ရေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္မယ္ ညီးတို႔ေတြက ျပန္လာရင္ ငါတို႔ေတြ ဘာျဖစ္တယ္ ညာျဖစ္တယ္ေျပာၾကတယ္ တစ္ခါမွနာမည္ေကာင္းမရဘူးတဲ့ ( သစ္သစ္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာေလးျပံဳးလို႔ ကိုယ့္မေျပာသလိုေနလိုက္တယ္ ျမန္ျမန္ရျပီးေရာေလ ) ။ ကဲ ဒီမွာဆိုင္းထိုးလိုက္ ဟုတ္ကဲ့ပါရွင့္.....သြားလို႔ရျပီလားအားကို ဆိုေတာ့ ဘာပါလာလဲတဲ့ သမီးေလးဖို႔ေခ်ာ့ကလက္လို႔ဆိုေတာ့ အင္...တဲ့ စားမလားတစ္ခုေဖာက္ေပးခဲ့မယ္ဆိုေတာ့ ေတာ္ပါျပီတဲ့.....။ စလံုးတို႔ ဆလိမ္တို႔လည္း ရပါတယ္တဲ့ ဒီေန႔အတြက္ ညီးပထမဦးဆံုးပဲတဲ့ ဟယ္.....ဒီမွာ ေအတီအမ္ရွိလားဟင္ ဘဏ္ကတ္ထဲမွာထုတ္ဖို႔ေမ့ခဲ့တာ ခက္လိုက္တာေနာ္ဆိုေတာ့ ကဲကဲ သြားပါေတာ့မမေခ်ာရယ္တဲ့ ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးအမ်ားၾကီးတင္ပါတယ္ အစ္ကိုရယ္ေပါ့......(နာကြ တစ္ေယာက္ေတာ့ေက်ာ္လာျပီ ) ။

အမ...အမ....တြန္းလွည္းထုတ္ေပးရမလား ...မ်က္ႏွာကိုတတ္ႏိုင္သမွ်တင္းျပီး တေလာကလံုးကိုယ့္လုပ္စာစားေနရတဲ့ရုပ္နဲ႔ ငါ့မွာလက္ပါတယ္ မလိုဘူးေျပာပလိုက္တယ္ ။ ကမၻာ့အေႏွးဆံုးႏွဳန္းနဲ႔အိတ္ေတြထြက္လာေတာ့ အမသယ္ေပးရမလားတဲ့ မလိုဘူးငါသယ္ႏိုင္တယ္ ေျပာလိုက္တယ္ ။ အိတ္ေတြတင္ျပီး ေရွ႔ဆံုးကေန ထြက္မယ္လုပ္ေတာ့ အေပါက္က၃ေပါက္ ဘယ္အေပါက္ကထြက္ရမလဲလို႔ သံုးပြင့္ကိုကို ကိုေမးပလိုက္တယ္ (သူက ကံဆိုးစြာယူနီေဖာင္းနဲ႔တို႔နားလာရပ္ေနတာကိုးလို႔...ဟြန္႔ ) ။ ၾကိဳက္တဲ့အေပါက္ကထြက္တဲ့ ေက်းဇြန္းေပါ့ေနာ္ ။ ဘာေတြပါလဲတဲ့ ဘာမွပါဘူးလို႔ဆိုေတာ့ သြားေတာ့ရျပီတဲ့ (မယ္ရုပ္ဆိုးကေျပာတယ္ ) သစ္သစ္တို႔ကေတာ့ ျပံဳးျပံဳးေလးပဲ ဟုတ္ကဲ့ပါမမေပါ့ ။ ေ၀းးးးးးးးး လြတ္ျပီကြ အိုးးးးး အေမ အရြယ္က်လာလိုက္တာ (ဟဲဟဲ ဆူဖို႔ပါးစပ္ဟမယ္ျပင္ေနတဲ့အေမကို အနမ္းေလးနဲ႔ေျပးျပီး ပါးစပ္ေလးပိတ္လိုက္တယ္ ) ပိုင္တယ္ေနာ္ ။

ပါကင္ကကားထြက္လာတာကို ရပ္ေစာင့္ေနတာ ကိုယ့္အိတ္ေပၚကို လက္ကေလးေတြလာတင္ထားၾကတယ္ ။ ဘာလုပ္တာလဲဆိုေတာ့ ကားေရာက္လို႔ေနာက္ဖုံးဖြင့္တာနဲ႔ ကိုယ္မခိုင္းပဲအိတ္ကိုလုတင္မယ္ေလ ျပီးေတာ့အမစလံုးအေၾကြေလးမ်ား လာေတာင္းမယ္ ဒါမ်ိဳးေတြရိုး..ဟိုးးးးေနျပီ ရတယ္ ဘီလူးဆိုင္းတီးလိုက္တယ္ ထိစရာမလိုဘူးလို႔ ။ ခဲအိုေတာ္ကေတာ့ အိတ္သယ္ဆိုမွ ကားအဖံုးအရင္ဖြင့္ေနတယ္ သူဖြင့္တာနဲ႔ လွစ္ခနဲအနားေရာက္လာျပီး အိတ္ကိုေကာက္တင္ပလိုက္တယ္ ။ ဟိုကဘာမွလုပ္ခ်ိန္မရလိုက္ဘူး ထြက္သြားရွာတယ္ ကိုယ့္ခဲအိုအိတ္ကတ္ထဲက တစ္ေထာင္တန္တစ္ရြက္ေလ သစ္သစ္ကေျပာခ်င္ေပမယ့္ ခဲအိုေတာ္ကသနားပါတယ္ဆိုပဲ သူသနားရင္သူပဲခံပါေစေတာ့ေလ ။ မေက်နပ္ျခင္းမ်ားစြာနဲ႔ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္ ။

အိမ္ျခံထဲကား၀င္တာနဲ႔ကို ျခံထဲဆင္းေစာင့္ေနတဲ့ အေဖကို အိ္ုး မိုင္ဒီးယားပါပါ ေနေကာင္းပါရဲ႔လား ဘလာ..ဘလာ...နဲ႔ ဗိုက္ဆာလိုက္တာ ဘာဟင္းခ်က္လဲေပါ့ ။ အေဖကလည္း မစိုးရိမ္ရွာပါဘူးေလ ခု ၁၀နာရီေက်ာ္ျပီ ထမင္းစား ခဏနားတဲ့ ဆရာ၀န္က ေန႔လည္တစ္နာရီတဲ့ ....ဟင့္ ။ ကဲ ....၁နာရီကေန ေစာင့္လိုက္တာ ညေန ၄နာရီမွာ ဆရာ၀န္ဆီမွာ ကိုယ့္အလွည့္က်တယ္ ။ ေမတၱာဦးေဆးခန္းဆိုေတာ့ လွည္းတန္းနဲ႔ကနီးတယ္ေလ ။ အမကိုလက္ဆြဲျပီး လွည္းတန္းေစ်းအရင္ေျပး ေရႊရင္ေအးေသာက္ တီလားဗီးယားအကင္ တစ္ေကာင္၁၅၀၀တဲ့ မဆိုးပါဘူးေလ ။ ေနာက္မုန္႔ဘိုင္းေတာင့္လို႔ေခၚမလား ႏွမ္းေထာင္းေလးနဲ႔စားတာ ၅၀၀ဖိုးမွ နည္းနည္းေလးရတယ္ ၀ယ္စားျပီး ဆရာ၀န္ကိုျပန္ေစာင့္ေနတယ္ ။

ေရာက္ပါျပီ ကိုယ့္အလွည့္ ေဒါက္တာရယ္ သမီးစလံုးမွာစစ္ခဲ့တာကေတာ့ ဒါေတြပါ ေဆးေတြကေတာ့ဒါေတြပါ သူတို႔ေျပာတဲ့ေရာဂါကို သမီးအေသးစိတ္စစ္ခ်င္ပါတယ္ ေဒါက္တာကူညီပါေပါ့ ။ ေဒါက္တာျမင့္ေအာင္ ေသခ်ာမ်က္စိကိုစစ္ျပီး အျမင္စြမ္းအားစစ္ေတာ့မွ ဂိမ္တာပါပဲေလ တစ္ဖက္ကို၁၀မိနစ္စက္ထဲမွာ စစ္တယ္ ။ တစ္ဖက္ ၅ေသာင္းပါ မ်က္စိကႏွစ္ဘက္ေလ သြားရွာေပါ့တစ္သိန္း ။ အိုေကပါတယ္ သူတို႔ထင္တာမဟုတ္ပါဘူး အားလံုးေနာ္မယ္ပါပဲ ဆိုေတာ့ မ်က္မွန္လဲခ်င္ပါတယ္ ဂိုင္းေရာ မွန္ေရာ ၆ေသာင္းေက်ာ္က်ပါတယ္ ဖုန္းထဲက ဂဏန္းေပါင္းစက္ေလးနဲ႔ စလံုးျပန္တြက္ အိုးးးးတန္ပါတယ္ေလ ဟုတ္ကဲ့ ခ်က္ခ်င္းရမလား နက္ျဖန္ညေန ၆နာရီတဲ့ မ်က္စိနဲ႔ပက္သက္လို႔ အရာအားလံုးစိတ္ခ်လက္ခ်ျပီးသြားခ်ိန္မွာ ပိုက္ ၂သိန္းေက်ာ္ထြက္ျပီး အခ်ိန္ကလည္း ည၉နာရီေက်ာ္ခဲ့ပါျပီေလ ...။ ေမွာင္မဲေနတဲ့ျမိဳ႔ေတာ္ၾကီးမွာ ကားပတ္စီးလို႔ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့တယ္ဆိုပါေတာ့ ။ ......ဆက္ရန္ရွိေသးသည္ ။


ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Wednesday, March 3, 2010

တိုက္ဆိုင္မွဳ

ကမၻာၾကီးက်ဥ္းတယ္ဆိုတာ သစ္သစ္ယံုသြားပါျပီ ။ ဟိုးးးးလြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀စုႏွစ္တစ္ခုက ရူးသြပ္တပ္မက္မွဳေတြဟာ မထင္မွတ္ပဲျဖစ္လာေတာ့ တဒဂၤတုန္လွဳပ္သြားတဲ့ ကိုယ့္ရဲ႔စိတ္ကို မထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့ဘူးေလ ။ မျဖစ္သင့္ဘူးဆိုတာ သိေပမယ့္ကိုယ့္ကိုယ္နားလည္ေပးမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္ ။

ရခိုင္ေဒသ ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္း ကရင္ျပည္နယ္ ေရာက္ဖူးျပီးသားဆိုေတာ့ ဒီတစ္ခါသစ္သစ္ ပုဂံသြားဖို႔ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္ ။ ဆရာ၀န္ေတြရဲ႔လက္က လြတ္ေျမာက္သြားခ်ိန္မွာ သစ္သစ္အတြက္ ပုဂံသြားဖို႔ လံုေလာက္တဲ့အခ်ိန္မရွိေတာ့ပါဘူး ။ ဒါနဲ႔ပဲ လြန္ခဲ့တဲ့၁၀ႏွစ္က တစ္စံုတစ္ေယာက္ က်င္လည္ခဲ့ဘူးတယ္ဆိုတဲ့ ရွမ္းျပည္ကိုသြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါတယ္ ။ ဟိုစဥ္္အခါတုန္းက အဲဒီအရပ္ကိုေရာက္ဖူးခ်င္တာ အရမ္းပဲေလ ေရႊၾတိဂံေဒသကို ေရာက္ခ်င္တာကေတာ့ ပိုတာေပါ့ေနာ္ ။ တကယ္တမ္းသြားမယ္ဆိုေတာ့ စိုးစဥ္းမွ်သူ႔ကို သတိမရမိပါဘူး ။ သိတယ္မွတ္လား ကိုစိုးမိုးကအခ်ိန္တိုင္း သစ္စိတ္မွာရွိတယ္ေလ...း) ။

သြားခဲ့တယ္ ေပ်ာ္ခဲ့တယ္ လြမ္းခဲ့တယ္ ေဆြးခဲ့တယ္ ခံစားခ်က္ရသမ်ိဳးစံုေပးတဲ့ ရွမ္းေတာင္တန္းေတြကို သစ္သစ္ခ်စ္တယ္ေလ ။ အသဲထဲစိမ့္ေအာင္ေအးတဲ့ အင္းေလးကန္ရဲ႔ေလေျပေတြၾကားမွာ သတိရေနတာ အစ္ကို႔ကိုပါပဲေလ ...။ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ကိုယ့္ေရေျမရဲ႔သဘာ၀အလွကို တစ္၀ၾကီးခံစားရင္း ေရွ႔ဆက္ရမယ့္ဘ၀အတြက္ အေတြးသစ္ေတြခ်ဲ႔ေနမိတာေပါ့ ။ ေႏြးေထြးပ်ဴငွာလွတဲ့ အြန္လိုင္းေပၚက သစ္သစ္ရဲ႔ခ်စ္ ေမာင္ေလး ၊ ညီမေလးေတြရဲ႔ ဧည့္ခံေကာင္းပံုကေတာ့ ေနာက္မွပဲစာတစ္ပုဒ္ေရးဖြဲ႔ပါေတာ့မယ္ ။

ဒီလိုနဲ႔ ရွမ္းေတာင္တန္းေတြကို ႏွဳတ္ဆက္ျပီး ေက်ာခိုင္းအလွည့္မွာ ဟိုစဥ္ကေမ့ေဖ်ာက္လို႔မရေတာ့ဘူး ထင္ခဲ့တဲ့ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ေအာင္ပန္းျမိဳ႔ေလးမွာ ရုတ္တရက္ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ စကားလံုးေတြဆြတ္အေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ပါတယ္ ။ ၾကင္သူသက္ထားပိုင္ဆိုင္သူေလးကို ေဘးမွာထားလို႔ ကိုယ့္ကိုလွမ္းၾကည့္စဥ္မွာ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ဖို႔ ကိုယ္ဆံုးျဖတ္ျပီးသားျဖစ္ေနခဲ့တယ္ေလ ။ ေနကာမ်က္မွန္ေအာက္မွာရွိတဲ့ သူ႔မ်က္၀န္းေတြကို ကိုယ္ဖတ္မိသလို ကိုယ့္ကိုယ္စိုက္ၾကည့္ေနတဲ့ သူ႔ေရွ႔ကေန ဘယ္လိုခြန္အားနဲ႔ ျဖတ္ေလွ်ာက္ရမယ္ဆိုတာ မသိႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ။

ဒါနဲ႔ပဲ ေတြ႔ရာကားေပၚေျပးတက္ျပီး ခဏတာပုန္းေနလိုက္မိတယ္ေလ ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကိုယ္ကားမွားေနခဲ့တယ္ ။ ထြက္ေတာ့မယ့္ ကားတန္းၾကီးေတြၾကားမွာ သစ္သစ္ေပ်ာက္လို႔လိုက္ရွာေနတဲ့ အစ္မကိုေတြ႔ေတာ့မွ အစ္မလက္ကိုဆြဲလို႔ သူ႔ေရွ႔ကေနျဖတ္ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္ ။ ကိုယ့္ေနာက္ေက်ာကေန လိုက္ၾကည့္ေနမယ့္ မ်က္၀န္းတစ္စံုကို အလိုလိုသိေနတယ္ဆိုရင္ ကိုစိုးမိုးအေပၚ သစ္သစ္တရားပါ့မလားေနာ္ ...။

အေတြးေပါင္းစံုေယာက္ယက္ခတ္လို႔ ကားေပၚထိုင္လာခဲ့ေပမယ့္ ဟိုးအတိတ္ကအရာေတြကို ျပန္မေတြးေနဘူးလို႔ မညာခ်င္ပါဘူး ။ တုန္လွဳပ္ေနတဲ့ ကုိယ့္စိတ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ သစ္တယ္လီဖုန္းေလးထဲက အင္တာဗ်ဴးေနတဲ့ကိုစိုးမိုးအသံခ်ိဳခ်ိဳကို နားေထာင္လိုက္ေတာ့မွ တည္ျငိမ္မွဳကို ျပန္လည္ဖမ္းဆုပ္နိုင္ခဲ့ပါတယ္ ။ ည၁၁နာရီေလာက္မွာ ယင္းမာပင္ဆိုတဲ့ျမိဳ႔ေလးေရာက္လို႔ တစ္ေထာက္နားေတာ့ ျပန္ဆံုေပမယ့္ သစ္သစ္နားမွာ အစ္ကိုရွိတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔ ရဲ၀ံ့စြာျပန္ၾကည့္ႏိုင္ခဲ့ျပီေလ ။

ကေလးစိတ္ပဲရွိေသးတယ္ဆိုတဲ့ အစ္ကို႔မွတ္ခ်က္ေတြကို ဒီတစ္ခါေတာ့ သစ္သစ္ျငင္းမိေတာ့မယ္ မထင္ပါဘူး ။ မယံုမရွိနဲ႔ အဲဒီတိုက္ဆိုင္မွဳကို ရန္ကုန္မွာကတည္းက အစ္ကို႔ကိုေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္ ....း) ။ အစ္ကိုတစ္ေယာက္လို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ခင္ရသူတစ္ေယာက္လို ဘာမဆိုဖြင့္ဟခြင့္ေပးဖို႔ ဘုရားကသစ္သစ္ကို လက္ေဆာင္ေပးထားတယ္ေလ ။ သစ္ေလာက္ကံေကာင္းတဲ့သူ ဒီကမၻာမွာရွိေသးရဲ႔လားေနာ္ ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္တိုက္ဆိုင္မွဳေတြ ရွိလာတိုင္း မတုန္လွဳပ္တဲ့သစ္သစ္ ဒီတစ္ခါေတာ့...... ။


ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...

Monday, March 1, 2010

စကၠန္႔မလပ္ သတိရသူ

ခ်စ္သူ .......................... ဖမ္းစားလြန္းတယ္ ။ ၁၄ရက္လံုး သတိမရတဲ့ေန႔ မရွိခဲ့ပါဘူး ။ ဆရာ၀န္ကတစ္ခုခု ေျပာလိုက္ရင္လည္း အရင္ဆံုးအသိေပးခ်င္ ေနမိတယ္ ။ အသံေလးတစ္သံက ဒီေလာက္ဖမ္းစားတယ္ဆိုရင္ သူကိုယ္တိုင္ဆိုရင္ ေတြးေတာင္မေတြးရဲပါဘူး ။ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္လြန္းေနလား ဟင္..... စိတ္ကူးယဥ္ခြင့္ေလးေတာ့ ေပးပါေနာ္ ။ ေခၚလို႔မရတဲ့ဖုန္းနံပတ္ေလးေတြကိုပဲ အၾကိမ္ၾကိမ္ႏွိပ္ေနမိတယ္ သိလား ။


စလံုးကေန စတင္ထြက္ခြာတဲ့ အခ်ိန္ကစလို႔ ေလဆိပ္ထဲကေန ဖုန္းဆက္ခ်င္တယ္ အဲဒီအခြင့္အေရးေပးမထားလို႔ တိတ္တဆိတ္ပဲ ဒီအခ်ိန္ဆိုျပန္လာေလာက္ျပီလို႔ မွန္းဆရင္းႏွဳတ္ဆက္မိတယ္ ။ ေလယာဥ္ေပၚမွာေနတဲ့တစ္ခ်ိန္လံုး ျပန္ေရာက္ေလာက္ျပီ ေရခ်ိဳးေနေလာက္ျပီ ထမင္းစားေနေလာက္ျပီနဲ႔ အေတြးထဲတစိမ့္စိမ့္ပါပဲ ။ အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း အင္တာနက္ဆိုင္ကို သြားျပီးေခ်ာေမာစြာေရာက္တယ္ဆိုတာ သတင္းပို႔ခ်င္မိတယ္ ။ ကိုယ္တိုင္ကမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ မမတစ္ေယာက္ကိုပဲ ေရာက္ျပီဆိုတာေျပာေပးပါလို႔ ဆႏၵကိုျမိဳသိပ္ လိုက္မိတယ္ ။

ဘယ္ဆရာ၀န္ကေလ ဘာေတြေျပာလိုက္တာ သိလား အစ္ကိုရဲ႔လို႔ ေျပာခ်င္တဲ့စိတ္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားရတာေလ ေရာဂါေတြအားလံုးခံစားရတာထက္ ခက္ခဲပါတယ္ ။ ေသြးေတြေဖာက္လို႔ မ်က္စိမွိတ္ထားခ်ိန္မွာလဲ အနားမွာလာရပ္ေနသလို ခံစားေနမိတယ္ ။ နာက်င္တာေတြေမ့ကုန္တယ္လို႔ ေျပာရင္ ယံုမွာလား အစ္ကို ...။ တစ္ေန႔ေပါ့ ဘယ္လိုမွစိတ္မထိန္းႏိုင္လို႔ ရွိမယ့္အခ်ိန္ေလးမွန္းဆျပီး အင္တာနက္ဆိုင္ေလးကို ေျပးေတာ့ နစ္ကေလးကေလ နီေနတာပဲ စျပီးမေခၚရဲခဲ့ပါဘူး အလုပ္မ်ားလို႔ ကိုယ့္ေၾကာင့္စိတ္ရွဳတ္သြားမွာ သိပ္ကိုေၾကာက္မိပါတယ္ ။ နာရီ၀က္ေလာက္ေနေတာ့လည္း စမေခၚခဲ့ပါဘူး ငိုခ်င္ေနတာ အရမ္းပဲ သူမ်ားဆိုင္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ျမိဳသိပ္ခဲ့ရတယ္ ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့မေနႏိုင္လြန္းလို႔ ဆရာ၀န္ေျပာတာေလးေတြ မ်က္စိမွိတ္ျပီးခ်ေရးပလိုက္တယ္ ။ ျပီးတာနဲ႔ခ်က္ခ်င္းပဲ ႏွဳတ္ဆက္ျပီးကိုယ္အဲ့ဒီဆိုင္ထဲကေန ေျပးထြက္ခဲ့မိတယ္ ။

ေနာက္ဆို သူမရွိမယ့္အခ်ိန္ပဲ သြားမယ္စဥ္းစားမိတယ္ ရွိေနရင္ပိုျပီး ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းလို႔ မရွိေတာ့မက္ေဆ့ခ်္ေလးေတြ ခ်ေရးျပီးျပန္လာရတာက ခံစားရသက္သာေစပါတယ္ ။ ေဆးခန္းကိစၥေတြျပီးေတာ့ ရွမ္းျပည္ဘက္ကိုမထင္မွတ္ပဲ ခရီးထြက္ခဲ့ပါတယ္ ။ လြမ္းေမာဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ေတာင္တန္းေတြၾကားမွာ ပံုရိပ္ေတြအေတြးေတြ ၀င္ေရာက္လာတိုင္း ဖယ္လိုက္ဖို႔ၾကိဳးစားတာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး ။ အင္းေလးကန္ၾကီးထဲမွာ စက္ေလွစီးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အနားမွာအစ္ကိုသာဆိုရင္ ဆိုတဲ့ ေတာင္းတမွဳကိုမ်က္ရည္ေတြနဲ႔ပဲ ေျဖသိမ့္ခဲ့ရတယ္ေလ ။ စလံုးကိုျပန္လာတဲ့အခ်ိန္ထိ စိုးမိုးလြန္းလို႔ အစ္ကိုစိုးမိုးလို႔ေတာင္ ေျပာင္းေခၚခ်င္ခဲ့မိတယ္ ။

ညကေရာက္တာနဲ႔ အထုတ္ေတြပစ္ခ်ျပီး ကြန္ကိုဖြင့္လို႔ အသည္းအသန္လိုက္ရွာခဲ့မိတယ္ မရွိခဲ့ပါဘူး ။ ကိုယ့္ဘေလာ့ကိုမဖြင့္ျဖစ္ပဲ ဘာေတြေရးထားလဲ စိတ္ညစ္ေနလား ေနေကာင္းရဲ႔လား ဘယ္ေတြသြားေနလဲ အေျပးအလႊားအရင္ဖတ္မိတယ္ ။ စကိုက္ကိုလည္းဖြင့္လို႔ ဖုန္းမ်ားေခၚလို႔ရမလားလို႔ ၾကည့္ေတာ့လဲ မရႏိုင္ျပန္ဘူးေလ ဒီေတာ့ရႏိုင္မယ့္အခ်ိန္ကို ၾကည့္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ တေရးႏိုးေတာ့ မစ္စ္ေကာလ္ကိုသြားေတြတယ္ နားၾကပ္ကနားနဲ႔လြတ္သြားေတာ့ ေခၚတာကိုမသိလိုက္ဘူးေလ မနက္၃နာရီေလာက္ၾကီး ျပန္ေခၚေတာ့လည္း မရခဲ့ဘူးေလ ။ ၆နာရီခြဲႏိုးတာနဲ႔ ေျပးလႊားျပီးၾကည့္ေတာ့ ေခၚလို႔ရတာနဲ႔အရမ္း၀မ္းသာျပီး စကားမိနစ္၂၀ေလာက္ ေျပာခဲ့ျဖစ္တယ္ေလ ။ ရံုးကိုေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ပဲ လာခဲ့တယ္ေလ ဒီေလာက္ဆိုရင္ကို ေက်နပ္ေနတဲ့သူကို ဘာလို႔ျမင္တာနဲ႔ ပုန္းလိုက္တာလဲလို႔ မေမးခ်င္ေတာ့ဘူး ။ အလိုက္တသိေလးပဲ ကိုယ္ဘေလာ့ေပးလိုက္တယ္ ။ ဘေလာ့ေပးတာမၾကိဳက္ဘူးဆိုတဲ့သူကို ဘေလာ့ေပးလိုက္တာ မမွားဘူးလို႔ထင္ပါတယ္ ကိုယ္မရွိရင္ေပ်ာ္ေနမယ္လို႔လဲ ထင္မိလို႔ပါ ။

တင္းၾကပ္လာလို႔ ခ်က္ခ်င္းခ်ေရးလိုက္တာပါ ။ လာဖတ္ပါလို႔မေတာင္းဆိုပါဘူး ေရာက္ခဲ့ရင္လည္း ဒီပို႔စ္ေလးကိုေက်ာ္ဖတ္သြားေပးပါ ခ်စ္ရသူရယ္ ............. ။

ဆက္ဖတ္ခ်င္ေသးရင္...